निसर्गाच्या गप्पा (भाग १०)

सोनाली, कडधान्यात खुपदा काही दाणे वाईट असतातच. हे सगळ्याच बियांच्या बाबतीत खरे आहे. १०० टक्के उगवण क्षमता नसतेच कधी.

सुदुपार.
मी काल सुजाता भाटकरांच ’निसर्गनक्षी ’ पुस्तक वाचलं. खूप छान आहे. बर्‍याच पक्षांच वर्णन आहे त्यात.
इथे वर जी 'निसर्गाशी निगडीत पुस्तके' लिस्ट दिलेय त्याबद्दल खूप खूप धन्यवाद. मी याचा प्रिंटआउट काढून घेतला. आता ग्रंथालयातून ही पुस्तके मला घेता येतील.

अकोल्यासारखी मेंदीची मजा तर कुठेच नसावी!!!! आमच्याकडे हाताच्या तळव्याला निलगीरीचे तेल लावले जायचे. ते तेल घरात असेच असे नसे. मग आम्ही बाजूच्या कुर्रतबाजीकडे जाऊन घेऊन यायचो. मेंदी भिजवताना ती परत एकदा वस्त्रागाळ करुन घ्यायचो. मेंदी लावून झाली की बहिणी मधेच रात्री उठून साखरेचे पाणी हातावर शिंपडायच्या. आणखी एक की मेंदी नसली घरी की चहापावडरीचे मेंदीच तेल काढायचो. तो प्रकार भन्नाट होता. सगळे ताट काळेकुट्ट व्हायचे. पत्ती तव्यावर अशी जळायची की घरभर वास सुटायचा. मेंदीचे तेल बहुदा इथे कुणाला माहिती नसावे. असो.. शेवटी अकोला ते अकोलाच!!!!!

असो.. ओळखा बघू हे फळ कंचे ते;)

तटतट करे शेंग गुजांची..

ओळखा बघू हे फळ कंचे ते;)>>>>>>>>>>>ही उंबराची फ़ळ आहेत ना?

.

उंबराचे फळ दाखवुन ओळखा पाहुचा खेळ खेळला जातोय म्हणजे ते नक्की उंबराचेच फळ आहे ना??

हो उंबरच ते,
बी, मालाडला आमच्या परिचयातल्या एक बाई असे चहापावडरीचे काहीतरी करायच्या, पण त्यांची ती सिक्रेट रेसिपी होती. त्यांची मेंदी जरा गडद् रंगाची असायची आणि लगेच रंगायची !

दिनेशदा, हो नक्की मग ती आमची मेंदीच्या तेलाचीच सीक्रेट रेसिपी असेल. ही मेंदी लगेच रंगते.

ह्यात मेंदी नसतेच. पत्तीच्या वाफेमुळे ताटाला तेल येते. ते तेल भरभर वाटीत काढावे लागते. फार चटके बसतात. मग सुईच्या टोकाने हे तेल लावावे लागते.

वरचे फल उंबर नाही. साधना यू आर राईट अदर्स व्राँग!!!! हे फळ गुलेर्/गुल्लराचे आहे

श्या, काय पण बी. एक तरी फळ / फुल ओळखता आले याचा आनंद हिरावला
इतके सरळ उत्तर नसणार हि शंका आलीच होती मनात.

रच्याकने - हे गुलेर्/गुल्लर म्हणजे काय?

बी,
वरचे फल उंबर नाही. साधना यू आर राईट अदर्स व्राँग!!!! हे फळ गुलेर्/गुल्लराचे आहे>>>>>>> जरा डिटेल समजावा.

दुसरा फोटो रतनगुंजेचा आहे ना?

बी,

गुलेर्/गुल्लर

गुगलून पाहीले. http://soch-meri-soch.blogspot.in/2012/03/blog-post.html ईथे माहीती मिळाली. पण वाचल्यावर वाटते कि, उंबराचीच माहीती आहे. जसे उंबराचे फूल दुर्मिळ असते तसेच गुल्लरचे फूलही दुर्मिळ असते. बाकी वरचा फोटो उंबरासारखाच वाटला.

होय बी, मधुराचं बरोबर आहे. फायकस ग्लोमेराटा म्हणजे उंबर म्हणजेच गुल्लेर! मी पण गुगलून बघितलं तर उंबरच दिसतोय!

madhu-makarand, शांकली धन्यवाद :डोमा:. तुम्हाला उंबराची गोड गोड फळे मिळोत

हे गुलेर उंबरासारखे दिसते, पण झाड उंबरासारखे दिसत मात्र नाही. सगळ्यात मोठा फरक म्हणजे उंबराच्या लांबुन जरी गेले की त्याचा तो मस्त धुंद गोडगोड वास लगेच नाकात भरतो. गुलेरला अजिबात वासच नसतो..

बी, धन्यवाद, मला नाव माहित नव्हते. उत्तर प्रदेशीय याच्या कच्च्या फळांची भाजी करतात.

गुलेर का ते ? फसायला होतंय एवढे नक्की. ( मला कुठे दिसले असते तर मी नक्कीच खाउन बघितले असते.)

धन्यवाद, मधु-मकरंद.
मलाही ते उंबर वाटले होते.

अरारा... गुलेर हे हिन्दीमधे म्हणता मराठी उंबर असेच म्हणतात म्हणजे तुम्ही बरोबर.

मधु मकरंद, गुंजा आणि रतनगुंजामधे फरक काय आहे? मी प्रथमच रतनगुंजा हे नाव ऐकत आहे.

सुप्रभात!!!!

गुलेर आणि उंबर सारखेपणामुळे फसवी झाडे.

गुंजा म्हणजे लहानपणी ज्याला सशाचे डोळे म्हणायचो ते. याच्या बीया लहानशा उभट आकाराच्या एका बाजूला काळा रंग असलेल्या.

रतनगुंजा म्हणजे वरच्या फोटोत आहेत तशा गोल लाल रंगाच्या मधे फुगीर आकाराच्या.

बाकी जाणकार सांगतीलच.

मुंबई युनिव्हरसिटीच्या बाहेरील फूटपाथवर रतनगुंजाचे झाड आहे. शेंगा / फळे खाली पडलेली पाहील्यावर कळले कि येथे रतनगुंजाचे झाड आहे. पण त्याची फुले कधी पाहीली नाहीत / लक्षात आली नाही.

रतनगुंजांचे झाड असते, त्याला पिवळी फुले लागतात. (तूरे असतात, एक मुख्य आणि चार बाजूने )काळा ठिपका असलेल्या गुंजा, आकाराने अंडाकृती असतात आणि त्याची वेल असते, त्याला जांभळी फुले येतात.

रतनगुंजा या आकाराने उडत्या तबकडीसारख्या असतात. प्रत्येकीचे वजन सारखेच असते. म्हणून पुर्वापार सोन्याचे वजन करण्यासाठी त्या वापरल्या जातात.
(सोन्याला आगीत होरपळण्याचे दु:ख नसते ते गुंजेशी तूलना केल्याचे दु:ख असते, असे एक वचन वाचले आहे.)

व्वा!! दिनेशदा, मस्त माहिती. माझ्या ऑफिसमधे गुंजा पडलेल्या पाहील्या आहेत. आता तेथे जाउन त्याच्या वेलाचा शोध घेइन.

म्हणून पुर्वापार सोन्याचे वजन करण्यासाठी त्या वापरल्या जातात. >>>> म्हणूनच म्हणत असतील "अगदी गुंजभर सुद्धा सोने नाही"

प्रमाणित वजन-काटे येण्याआधी माणसाने गुंजेसारख्या विविध वस्तूंचा वापर मोजमापासाठी केला होता.

<<<<<(सोन्याला आगीत होरपळण्याचे दु:ख नसते ते गुंजेशी तूलना केल्याचे दु:ख असते, असे एक वचन वाचले आहे.)>>>> वा ! काय सुरेख वाक्य आहे.

बी, तुमच्या 'ओळखा पाहू' प्रश्नाला दिनेशदा सुद्धा फसले ?

सोन्याला आगीत होरपळण्याचे दु:ख नसते ते गुंजेशी तूलना केल्याचे दु:ख असते>>>>> एक सुभाषीत आहे ना या अर्थाचं..

मलाही ते उंबर वाटलेलं, पण इतकं सोप्पं नसणार असं वाटलं म्हणुन लिहिलं नव्हतं

बी, तुमच्या 'ओळखा पाहू' प्रश्नाला दिनेशदा सुद्धा फसले ? >>>>

हो प्रज्ञा हा आनंद अवर्णनीय आहे

माझ्याकडे वॅलेटमधे मी आता ईंडोनेशियाला गेलो होतो तेंव्हा गुंजा वेचून आलो त्या चापट आहेत. पण ह्या गुंजा मला झाडाखाली मिळाल्यात वेलीवर नव्हत्या.