मोक्ष

मोक्ष मुक्ती नको देवा
जन्म पंढरीत व्हावा
तुझ्या नामाची ही गोडी
मज तुजसंगे जोडी

देह कापूर होऊनी
तुझ्या पायाशी जळावा
साधू संत येता दारी
तुझा गाभारा उजळावा

तुझ्या नामाचे सेवन
हरपेल भूक तहान
सरूदे रे देहभान
गळूदे बुध्दीची जाण

तुझी दासी मी होईल
तुझी आरास करील
घालील पंचामृत स्नान
तुज प्रेमाने भरवीन

ऐसी घडू द्यावी सेवा
जन्मोजन्मी हे केशवा
नको संपत्ती वा धन
पायी एकची मागणं

© दत्तात्रय साळुंके

जाणार कुठे,मुक्ता?
इथेच तर रहायचंय!!
मरणापूर्वी आधीचं
मरणानंतर नंतरचं...
जग कळत नाही नकळत पहायचंय!!

जाणार कुठे,
इथेच तर श्वास घ्यायचाय
विधात्याने निर्माण तर खूप करून ठेवलाय
प्राणवायू....
अनेक जन्म घेऊन तोच सगळा भिनवायचाय
कळत नकळत
अनेक शरीरांच्या अणु रेणूंतून फिरणारा प्राण
अनुभवायचाय....

जाणार कुठे?
हे पाणी, ही माती, हा वायू, ते तेज,
ते समग्र आकाश...
ज्यापासून लिंग आणि तू मी चा भेद न मानता बनलेलं शरीर एकतेचं प्रतीक वाटतं...
कितीही यातना मिळाल्या तरीही......