शेतकरी

किंग्फ़िशरला कर्ज मंजूर !!

येतो बरंका सायेब!
खरं तर निघत न्हाई पाय
पन मुदत देना्र न्हाई म्हन्तासा
गरीबानं करावं तरी काय?

ईमान कंपनीला तुमी
दिले म्हणे चारशे कोटी
जप्ती आननार सांगतासा
माज्या पन्नास हजारापोटी

त्यांच्या ईमानातून
फिरशीला ढगांच्या तळ्यात
तवा ईचारा वरूणदेवाला
बरसशील का गरीबाच्या मळ्यात

ईमानातली परी आणंल तुमास्नी पक्वानाचं ताट भरल्यालं
तवा माजी पोरं खात असतील शिळंपाकं उरल्यालं
ब्यांक-म्यानेजरसायेब, इमानात जवा किंगफ़िसर बीअर पिशीला
तवा इसरू नगा म्या आनि माझी बायको सुशीला

बाटली हाये आमच्याबी खिशात

मी कोण,
मला नेहमी प्रश्न पडतो,
उत्तरच मिळत नाही,
खुप शोधावसं वाटतं,
पण गणितच उळत नाही.
नंतर लक्षात येतं,
मी आहे एक उपेक्षित माणूस,
कधी धरणग्रस्त, कधी शेतकरी,
तर कधी गिरणी कामगार.
भुमिका कशाही असल्या तरी,
पदरी उपेक्षाच,
सरकारकडून, समाजाकडून.
अन्यायाविरुद्ध पेटून उठतो,
परंतु पंखच छाटले जातात.
स्वत:च्या हक्कासाठी रस्त्यावर यायचं,
घरदार, बायकामुलं सोडून,
कित्येकानी हुतात्मे व्हायचं,
बाकीच्यानी आश्वासनं झेलायची,
आशा-निराशेच्या वादळात जे मिळतं ते घ्यायचं,

माऊलीच माझ्या शेतात भजन गाई

पीक वार्‍यावर हालेडूले, मागेपुढे होई
माऊलीच माझ्या शेतात भजन गाई ||धृ||

शाळू, बाजरी, मका अन गहू
विठ्ठलाचे रूप किती मी पाहू
सारं शेतं माझं पांडूरंग होई
माऊलीच माझ्या शेतात भजन गाई ||१||

विहीरीचे पाणी होई चंद्रभागा
सावळा विठू दिसे निळ्या आसमंता
कशाला मग मी पंढरीसी जाई
माऊलीच माझ्या शेतात भजन गाई ||२||