कमल

(ताल = सरोवर)

प्रिय कमलताल,

मी आता फार फार दूर निघून आलेय. पण जेव्हा वारा स्तब्ध होतो, पानही हलत नाही तेव्हा, मन थेट तुझ्यापाशी जाऊन पोहचते.

कितीही चाललो तरी पाय न दुखण्याचा एक काळ असतो. पहाटे उठावे. पाठीवर सॕक टाकावी. मिळेल ते वाहन घ्यावे. फारसे गुगल न करता, उंच उंच हिमालयात गुडूप व्हावे. तो पर्वतराज संपन्न. त्याची अगणित शिखरे. हे पार करेपर्यंत ते, ते पार करे पर्यंत ते, आणखी पुढची, आणखी पुढची शिखरे. प्रत्येक शिखर कोरीव. आकाशाला कातणारे. या शिखरांच्या पायथ्याशी कुठे कुठे माणसांची वस्ती. फार विरळ.

कमळ
चिखलात फुलते कमळ नाजूक
सुंदर ते दिसते, हसते फुलते,
लाल, गुलाबी, पांढर्‍या अशा कितीतरी रंगांत ते फुलवुनी जाते।
देवाच्या माथ्यावर ते खुलून दिसते,
शोभा वाढविते ते श्रीच्या देवळात,
बहुमान मिळे त्याला ईश्वरापाशी।
असे सुंदर हसरे कमळ ते सर्वांसी आवडी।।
(मनुष्याला ते शिकवी) ताणतणावाच्या, चिंतेच्या चिखलातही,
तू माझ्यासारखा फुलत राहा,
तुझे इच्छित कर्तव्य तू करत राहा,
एक दिवस मिळेल तुलाही
` बहुमान' माझ्यासारखा।।
- -------------------------------------------------------------------------