चित्रपट कसा वाटला- भाग १०

मला विनोद खन्ना हँडसम वगैरे नाही वाटत. >>> ऑ ऑ ऑ!! विनोद खन्ना निर्विवाद हॅन्डसम आहे.
पण हनुवटीला खळी असणाऱ्या माणसाने घोड्यावर बसून सिथॉंलची जाहिरात करावी. दळणाची पिशवी/पावतीपुस्तक वगैरे त्याच्या हातात शोभत नाही एवढंच) >>> अगदी अगदी!! शबाना काय हिरॉइन म्हणून??

शबाना आझमीला ग्लॅमर आणि अपील अजिबात नाही. ती आर्ट फिल्ममधेच छान दिसते व काम छान करते.
विनोद खन्ना हॅन्डसमच होता. कुठे ओशोंच्या नादी लागला...

कुठे ओशोंच्या नादी लागला...
+१ उमेदीतले दहा वर्ष बरबाद केले. तो खरंच आध्यात्मिक होता असं नसीरुद्दीन शहा कुठे तरी म्हटलेला. But no guru is better than having a wrong one..!

पण हनुवटीला खळी असणाऱ्या माणसाने घोड्यावर बसून सिथॉंलची जाहिरात करावी. दळणाची पिशवी/पावतीपुस्तक वगैरे त्याच्या हातात शोभत नाही एवढंच) >>> अगदी अगदी!!
+१ माझेमन. पहिला सेक्सी हिरो होता.

विनोद खन्नाच्या कॅरेक्टरला हिरॉईनच नव्हती. पण त्याच्याच हट्टावरून, त्याची लव्ह स्टोरी अ‍ॅड केली गेली आणि 'परवरीश' मधे (मनमोहन देसाईचा च) त्याच्या प्रेयसीच्या रोलमधे असलेल्या शबाना आझमीला अ अ अ‍ॅ मधे एक छोटा रोल मिळाला.
>>>>> तरीच...

फा, मुद्दाच नसताना सुद्धा मुद्देसुद पोस्ट लिहिली आहे.

पण मनमोहनजींनी असे काही करण्यापेक्षा तो लोकप्रिय होईल हे बघितले तर तुम्ही त्यांना नावे ठेवता >>> पण आम्हाला तेवढंच येतं, तेही करू नये की काय आता

तोपर्यंत मी स्वतःच्या ड्रायव्हरला त्याच्या कपड्याने आपले जोडे पुसायला लावून "हम सोचा विस्की मे टेस्ट क्यूं नही आ रहा है, हम इसमे आईस डालना भूल गया" म्हणणार्‍याला मालकाचा डाव नंतर त्याच्यावर उलटवून हा सीन उलटा सादर करणार्‍या लेखकाची आयडिया तेव्हाच्या कम्युनिस्ट/सोशालिस्ट कल्पना, क्रांती वगैरेशी जोडता येईल का ते पाहतो>>>>> जोडता आली का मग ?कळवणे.

फा, मुद्दाच नसताना सुद्धा मुद्देसुद पोस्ट लिहिली आहे >>>
पण आम्हाला तेवढंच येतं, तेही करू नये की काय आता >>>

विनोद खन्ना सॉलिड हॅण्डसम होता. मेरा गाँव मेरा देश, अमर अकबर अँथनी, मेरे अपने वगैरे मधे एकदम उठून दिसतो. या बहुधा अर्ली ७०ज मधल्या फोटोतील मधला कलाकार यांच्यात जास्त लोकप्रिय होईल असे कोणालाच वाटले नसेल. पण आवाज, नजर आणि जंजीर मधे कधीतरी सापडलेला स्क्रीन प्रेझेन्स - मग सलीम-जावेद शी असोसिएशन यामुळे अमिताभ एकदम वर आला. मग मनमोहन देसाई-कादर खान ने त्याला वेगळाच अ‍ॅक्शन-कॉमिक पर्सोना देऊन लिटरली लोकाभिमुख केला (इथे २:३२:४८ वर तो पब्लिकशी कसा कनेक्ट करतो बघा. या आख्ख्या सिक्वेन्स मधली त्याची संवादफेक अफलातून आहे) केल्यावर इतरांना चान्सच राहिला नाही.

मला हिंदी पिक्चर्समधे तत्कालीन पॅटर्न्सपेक्षा वेगळे काहीतरी करणार्‍या सीन्स, गाणी, कास्टिंग याबद्दल माहिती शोधायला आवडते. उपकार मधले प्राणचे कास्टिंग हे एक उदाहरण. १९८८-८९ हा बॉलीवूड मधला वाईट पिक्चर्सचा सुवर्णकाळ (किंवा नुसताच सुकाळ) होता. त्यात आक्रस्ताळे संवाद, फालतू फायटिंग वगैरेच बहुधा होते. त्यात आलेल्या परिंदाने एकदम वेगळाच व्हिलन दिला. त्यातही "भाई भाई का प्यार बीचमे आ जाये तो दोनोंको गोली मार दे, जा" हा संवाद थिएटर मधे पाहताना जो धक्का बसतो तो. किंवा सत्या मधे निवडणुकीचा विजय सेलिब्रेट करताना भाऊ भिकूला मारतो तो सीन. अगदी आत्ता लापता लेडिज मधे एरव्हीचा करप्ट पोलिस अधिकारी एकदम संयमाने (आणि अफलातून विनोदी पद्धातीने) तो क्लायमॅक्स हॅण्डल करतो तो सीन. त्याच सेट अप मधले तोपर्यंतचे इतर पिक्चर्स मधले सीन्स आणि हे सीन्स यातला वेगळेपणा आपल्याला चकित करतो.

अमर अकबर अँथनीचा अमिताभ तसा होता. कल्पना करा दीवार, शोले, कभी कभी या पिक्चर्सनी त्याला लोकप्रियतेच्या शिखरावर ऑलरेडी नेले होते. पण त्याची प्रतिमा तुटक, घुमी, संतप्त अशी होती. त्याला एकदम वेगळा पूर्ण कॉमिक रोल देऊन तो ऑल्मोस्ट पब्लिकशी बोलतोय असे सीन्सही दिले मनमोहन देसाई किंवा पटकथा लेखक कादर खानने (या पिक्चर मधे किमान दोन वेळा तो थेट स्क्रीनकडे बघून आपल्याशीच इंटरॅक्ट करतो). तोपर्यंत अमिताभने केलेली चुपके चुपके मधली व्हाइट कॉलर कॉमेडी किंवा शोले मधली डेडपॅन कॉमेडी वेगळी आणि यातली वेगळी. आणि पुढे अनेक वर्षे त्याच्याच भूमिकांनाच नव्हे, तर इतर हीरोंच्याही रोल्सना साधारण अशाच साच्यात बसवले गेले.

विनोद बद्दल लिहीताना ९०% मजकूर अमिताभबद्दल झाला आहे. पण आपण फक्त कावळा या विषयावर निबंधाची तयारी केली असेल व परिक्षेत रेल्वेस्टेशन बद्दल लिहा आले, तर "मी रेल्वे स्टेशन वर गेलो होतो. तेथे मला एक कावळा दिसला" असा पूल वापरून आपण तयारी केलेल्या विषयावर लिहीणार्‍या त्या जोक मधल्या विद्यार्थ्यासारखे होते

छान पोस्ट.

विनोद खन्ना आवडायचा खूप पण अमिताभ बेस्ट. तो जरा मध्ये नव्हता आवडला, वय जास्त दिसत असताना हिरो म्हणून यायचा तेव्हा बाकी आधी आणि नंतर अगदी लुकडा होता तेव्हापासून ते आत्तापर्यंत आवडतो.

पण आपण फक्त कावळा या विषयावर निबंधाची तयारी केली असेल व परिक्षेत रेल्वेस्टेशन बद्दल लिहा आले, तर "मी रेल्वे स्टेशन वर गेलो होतो. तेथे मला एक कावळा दिसला" असा पूल वापरून आपण तयारी केलेल्या विषयावर लिहीणार्‍या त्या जोक मधल्या विद्यार्थ्यासारखे होते>>> कावळा

फा -
‘कावळ्यावरचा’ निबंध एक नंबर जमलाय.

इंटरेस्टिंग पोस्ट फा.

वेगळाच अ‍ॅक्शन-कॉमिक पर्सोना देऊन लिटरली लोकाभिमुख केला (इथे २:३२:४८ वर तो पब्लिकशी कसा कनेक्ट करतो बघा.
>>>> बघितले. एवढा 'लोकाभिमुख' तर इम्रान हाश्मीही नाही.

मी रेल्वे स्टेशन वर गेलो होतो. तेथे मला एक कावळा दिसला"
>>>>

दोन वेळा तो थेट स्क्रीनकडे बघून आपल्याशीच इंटरॅक्ट करतो).
>>>> तो स्वतःला मलमपट्टी करताना नशेत आरशाला आयोडीन व पट्टी लावतो. तो सीनही असाच आणि फारच धमाल वाटला होता.

मस्तच फारएण्ड! असे अजून कावळे शोधून काढले पाहिजेत.
विनोद खन्ना ज्यांना हँडसम वाटतो त्यांना सॉरी मला वाटत नाही, एवढंच.

मस्त पोस्ट फारएण्ड.
कावळा >>>
मिलिंद इंगळेच्या गाण्यात गारवाच्या जागी कावळा हा शब्द घुमायला लागला.

आमच्या कॉलनीत मोठ्या मुलांचे दोन गट पडलेले असायचे (आम्हाला एका गटात सामील होणे मस्ट असायचे तरच बॅटींग मिळायची).
एक विनोद खन्नाचा आणि दुसरा अमिताभ बच्चनचा. विनोद खन्ना वाले मुकद्दर का सिकंदर मधला पहले चक्कू चलाना सीख लो हा किंवा तुम जिस स्कूल मे पढते हो, उस स्कूल के हम हेडमास्टर रह चुके है हा डायलॉग मारायचे. अमिताभ वाल्यांना तोटाच नव्हता.
नंतर विनोद खन्ना रजनीश आश्रम मधे गेल्यावर मिथुन फॅन्स आले. तोपर्यंत आमची स्वतंत्र क्रिकेट टीम झाली होती.

कावळा पोस्ट भारी आहे!
वेगळा धागा काढा आणि असे पॅटर्न्स तिथे लिहा.

काल विंबल्डन फायनल बोअर झाली, म्हणून यूट्यूबवर सिनेमे शोधले.
मराठी 'गच्ची' दिसला. प्रिया बापट, अभय महाजन. बघायला सुरुवात केली, अर्ध्या तासात बोअर झाला.
मग 'जबरदस्त' शोधला. हिंदी (१९८५/८६).
इ-त-का अ आणि अ सिनेमा! त्याला ना धड स्टोरी, ना स्क्रिप्ट ('त्याला काही यमक...प्रास - या चालीवर वाचावे) तरी पुढे पळवत अर्ध्याच्या वर बघितला.
गाणी तेव्हा गाजली होती, जब चाहा यारा तुमने गाण्यानंतर पेशन्स संपला.
नासिर हुसेन दिग्दर्शक!

वेगळाच अ‍ॅक्शन-कॉमिक पर्सोना देऊन लिटरली लोकाभिमुख केला (इथे २:३२:४८ वर तो पब्लिकशी कसा कनेक्ट करतो बघा
>>
हे ब्रेकिंग द फोर्थ वॉल टेक्निक (२००८ च्या) पुढे सलमान नी होलसेल मधे वापरलं

तोपर्यंत अमिताभने केलेली चुपके चुपके मधली व्हाइट कॉलर कॉमेडी किंवा शोले मधली डेडपॅन कॉमेडी वेगळी आणि यातली वेगळी. आणि पुढे अनेक वर्षे त्याच्याच भूमिकांनाच नव्हे, तर इतर हीरोंच्याही रोल्सना साधारण अशाच साच्यात बसवले गेले. >>> या युगाबद्दल ट्रिब्यून मधे चांगला लेख होता. योगायोगाने चंदीगढ मधे असताना रविवारचा ट्रिब्यून घेतला आणि त्यात हा लेख होता. विनोद खन्नाच्या करीअरला कुठलीच दिशा नव्हती. खलनायक बनवावं तर प्रचंड देखणा असल्याने लोक म्हणायचे हिरो मटेरिअल आहे. प्रकाश मेहरांनी हाथ कि सफाई मधे त्याला साईन केलं तर तोपर्यंत रणधीर कपूर मोठा स्टार म्हणून एस्टॅब्लिश झाला होता. त्याच्या आग्रहावरून विनोद खन्नाचे भावखाऊ प्रसंग कापले. त्याला एकही गाणे नव्हते. अमिताभच्या साथीने त्याची दखल घेतली गेली.

धर्मेंद्र हाच एक हिरो असा होता जो कुणाचाही काळ असला तरी आपले स्वतंत्र अस्तित्व ठेवून असायचा. ट्रिब्यून मधे राजेश खन्नाचं स्टारडम संपवायचं श्रेय धर्मेन्द्रला दिलं आहे. जुगनू ज्या वर्षी आला त्या वर्षी धर्मेंद्राचे नऊ सिनेमे सुपरहीट झाले होते. त्याला मर्यादा असल्याने तो कधी नंबर वन होऊ शकला नाही. पण कुणाच्याही लाटेत वाहून गेला नाही.

असंच वेगळेपण अमोल पालेकरचं. त्याच्या श्रेणीतला तो अमिताभ वच्चनच होता.

फा _/\_ भारी पोस्ट्स
आचार्य, अस्मिता, माझेमन

पूर्वी चित्रपट पहायचे जे आकर्षण असायचे ते राहिलेले नाही >>> पूर्वीचे पिक्चर पाहायचे असतील तर मला ते अजूनही वाटतं. नवीन पिक्चर्स बद्दल नाही वाटत.

त्याला एकही गाणे नव्हते.
>>
वादा कर ले साजना...

ते नंतर टाकले. त्यातही विनोदला रफी नको होता.

पूर्वीचे पिक्चर पाहायचे असतील तर मला ते अजूनही वाटतं. नवीन पिक्चर्स बद्दल नाही वाटत. >> असंच होतंय माझंही.

फा >>> कावळा पॅटर्न आवडला.
असाच एक कावळा एरवी गोंडस, गुलज़ार वगैरे दिसणाऱ्या ऋषी कपूरचा नव्या अग्निपथमधील रौफ लाला. त्याचा स्वतःचा विश्वास नसताना दिग्दर्शकाने त्याला या भुमिकेसाठी कन्विन्स केलंय.

झीनत सेक्सी, बोल्ड वगैरे होती. स्लिम ट्रिम शरीरयष्टीमुळे वेस्टर्न कपडे उत्तम कॅरी करायचीच. पण तिचं हे वैशिष्ट्य की तिला नजरेसमोर ठेवून वेगळ्या भुमिका आल्या. नाहीतर सिनेमात डॉनची गर्लफ्रेंड, हिप्पी बनून वीड स्मोक करणारी मुलगी, दिल की अच्छी बनायच्या भानगडीत न पडता प्रेम एंजॉय करणारी प्रॉस्टिट्यूट या भुमिका ट्रॅडीशनल हिरॉईनी करू शकल्या नसत्या. म्हणजे प्रॉस्टिट्यूट/तवायफ/नाचनेवालीचं कॅरॅक्टर असलं तरी त्यांनी मनसे जमलंच तर शरीरसे पवित्र असणं गरजेचं होतं. तसं नसेल तर प्रेमात पडलं तरी भयंकर गंड बाळगणे, मॅटर्नल इंस्टिक्ट दाखवत फिरणे नी हिरोला आपल्यापासून परावृत्त करत सोज्वळ हिरॉईनकडे ढकलणं, तरीही हिरो चिवट असेल तर लास्ट सीनमध्ये बरेचदा हिरोची जान/उसके घरवालोंकी समाजमे इज्जत वाचवण्यासाठी चाकूचा वार/गोळी खात हिरोकी आगोशमे मरणं ही ट्रॅडिशनल हिरॉईनच्या जीवनाची इतिकर्तव्यता असायची.

विनोद खन्ना निर्विवाद हॅन्डसम आहे.+१ मस्त चर्चा चालुये, चिकवा धागा नॉस्टेल्जियात रमलाय. ऑल ड्यु टू र.आ. ह्यांचा रेव्यु.
कावळा पोस्ट भारी आहे

झिनत आकर्षक होती पण तिचा अभिनय कायम बेगडी वाटत आलाय. सत्यम शिवम मधे ही गावातली पोर अशी कधी चालणार नाही.

अरे हो आता आठवलं. काल असंच msn चाळत चाळत 3 इडियट्स चा मेक्सिकन रिमेक बनलाय असं वाचलं, आणि शोधला.ओके आहे.परदेशी असल्याने बऱ्याच घटना तत्कालीन कल्चर ने बदलून सोबर झालया आहेत.

महाराजा...हिंसाचार पाहू शकत असाल तर नक्की पहा...मी केवळ विजय setupathi साठी पाहिला....मी फॅन आहे त्याची.....लेखक आणि दिग्दर्शक @dir_nithilan यांनी ही अतिशय अस्वस्थ करणारी, हिंसक आणि तितकीच भावनिक कथा मस्त सादर केलीये . सुरवातीला नक्की काय चाललय कळत न्हवत पण हळू हळू लिंक लागतं गेली.

ककुदा आला आहे झी ५ वर.

स्त्री चीच कथा भूताचा जेण्डर बदलून आणि प्रथेत फेरफार करून सादर केली आहे. नावीन्य नाही.
कॉमेडी आहे मात्र तितकीशी नाही जमलेली. पंचायत मधला जावई यात बघणेबल आहे.
रितेश देशमुख आणि सोनाक्षी सिन्हा ठीकठाक. एंगेजिंग आहे. वन टाईम वॉच आहे.

Weekend ला दोन चित्रपट पाहिले.

१. वर चर्चित handsome चा "इन्कार"
खूप वर्षांनी पाहिला. त्याकाळी बनवलेला, तरीही एकदम fast आणि Crisp सिनेमा वाटला. परत बघतानाही कंटाळा आला नाही. लागू आणि विनोद खन्नाची व्यक्तिरेखा बर्‍यापैकी practical दाखविली आहे. तसेच love story चीही लांबण लावली नाहीये किंवा त्याचा melodramatic वापरही kela नाहीये.

जपानी सिनेमावरून उचलला असला तरी हिंदी बाज चान्गला ठेवलाय.

२. महाराजा: इथे चुकीच्या महाराजाची चर्चा सुरू आहे. Check sethupathi' s महाराजा. इथली चर्चा/ reviews वाचले होते. त्यात आमिर खानच्या मुलाचे नाव येत होते. त्यामुळे sethupathi आणि अनुराग कश्यपचे नाव पाहुन कळेना. पण त्याच नावामुळे बघायला सुरू केली. MUST WATCH MOVIE आहे.

इन्कार कोठे उपलब्ध आहे? फार पूर्वी पाहिला होता आणि ग्रिपिंग होता.

इन्कारने विनोद खन्नाला टॉपला नेले होते. तीन चार वर्षांपूर्वी प्राईमवरच पाहिल्याचे आठवते. युट्यूबवर पण होता तेव्हां.

ककुदा वर लिहीताना झोपलो काल. अंगात थंडी ताप भरून आला असेल तर बघायला हरकत नाही. मुंज्याचा दिग्दर्शक अजय सरपोतदार इथेही आहे. मुंज्याचेच सीजी वापरलेत बहुतेक. हॉरर औषधालाही नाही. रितेश देशमुख च्या खांद्यावर पूर्ण सिनेमा पेलवत नाही. स्त्री वाल्यांचा सिनेमा नाही. त्यामुळे त्याची कॉपी मारणे पटले नाही. बघितला नाही तर छानच.

ककुदा?
मुंज्या इथे लागलाच नाही थियेटरात. मला बघायचा आहे कारण तुंबाड तुफान आवडला होता.

पिक्चर बघताना झोपणारे बरेच आहेत. त्याबद्दल लिहीताना झोपणारे तुम्ही पहिलेच असाल र.आ.

फारेण्ड
aashu29 >> तुंबाडची अपेक्षा असेल तर अजिबात पाहू नये. हा जॉनरच वेगळा आहे. हे भयपट नाहीत.
भूताच्या एण्ट्रीने जी काही तारांबळ उडते त्याची कॉमेडी. स्त्री,रूही, भेडीया आणि मुंज्या हे एकाच बॅनरचे आहेत. भूत युनिव्हर्स.
त्याच जॉनरचा आणि मुंज्याच्या डायरेक्टरचा पण वेगळा बॅनर असलेला हा सिनेमा आहे. स्वरूप साधारण गावाकडच्या भूताखेताच्या गोष्टी असे असते.