मराठी भाषा गौरव दिन ​२०२३ - खेळ - म्हणींच्या भेंड्या

दोन खेटर हाणा पण रावसाहेब म्हणा

ण चा न
नाकापेक्षा मोती जड

नाकाने कांदे सोलू नका

आपण हसे लोकाला, शेंबूड आपल्या नाकाला
('लोक' हा शब्द एकवचनी वापरलेला इथेच पाहिला . काही जण ह्या म्हणीत 'लोकांना' म्हणतात, पण ते यमक जुळत नाही. उगीच 'नाकांना' वगैरे करून दशानन रावणालाच म्हणता येईल ते).

देव देवळात आणि चित्त खेटरात >> आवडली

नकटीच्या लग्नाला सतराशे विघ्न

घरोघरी मातीच्या चुली...

लोका सांगे ब्रह्मज्ञान, स्वतः कोरडे पाषाण.

नसून अडचण, असून खोळंबा

ज्यांची जगाला दाखवायला गरज आहे अशा त्रासदायक व्यक्तींना नावं ठेवायला वापरतात.

नकट व्हाव पण धाकट होऊ नये

एकवेळ हा*र्‍याशेजारी बसावं, पण घागरीशेजारी बसू नये

(जेवताना एक मित्र पाण्याच्या तांब्याजवळ बसला होता आणि सारखं पाणी इकडून तिकडे पास करावं लागत होतं, तेव्हा त्याने उच्चारलेले हे शब्द! गावाकडची म्हण आहे)

हर्पा
आंधळी पाण्याला गेली अन् घागर फोडून घरी आली

देव देवळात आणि चित्त खेटरात >> आमच्या सूत्रांनी ही म्हण थोडी बदलून ' देह देवळात आणि चित्त खेटरात' अशी केली. त्यात विरोधाभास आणखी अधोरेखित होतो वाटलं.

आमच्याकडे 'धड देवळात चित्त पायतानात' म्हणायचे.
हर्पा, अगदी बरोबर आहे म्हण.

त्यात विरोधाभास आणखी अधोरेखित होतो वाटलं.>> हो, आणि आता ही म्हण आधी ऐकल्या सारखी वाटते.

गुगलल्यावर देह देवळात चित्त खेटरात/पायताणात अशा म्हणी बऱ्याच दिसल्या.

लेकी बोले सुने लागे

आमच्या सूत्रांनी >> मंगळसूत्रांनी? तुमची म्हण जास्त सयुक्तिक वाटते आहे.

लागे मधलं ग घेऊन गोगलगाय पोटात पाय

कावळ्याच्या शापाने गाय मरत नाही.

गरीब गायीने मोडला गोठा आणि अवखळ गायीचा बोभाटा

आमच्या सूत्रांनी ही म्हण थोडी बदलून ' देह देवळात आणि चित्त खेटरात' अशी केली. त्यात विरोधाभास आणखी अधोरेखित होतो वाटलं. >> अमित, बरोबर ...आता देहच म्हणत जाईन देव ऐवजी.

टाकीचे घाव सोसल्याशिवय देवपण मिळत नाही..

हपापाचा माल गपापा

पिकतं तिथे विकत नाही.

फुले विकली वेचली तेथे गोवर्या विकण्याची वेळ येणे.

फुले वेचली तिथे गोवऱ्या वेचायची वेळ आली , असं असावं.

होय भरत. मी सुधारणा करते

हातच्या कंकणाला आरसा कशाला??

एका हाताने टाळी वाजत नाही.

गाजराची पुंगी वाजली तर वाजली नाहीतर मोडून खाल्ली.

खाई त्याला खवखवे