कईदचक्का (अननस) पचडी

२३ वर्षांपूर्वी बेंगळूरू मध्ये आल्यावर पहिल्यांदाच अस्सल दक्षिण भारतीय पदार्थांशी सामना झाला. आधी सौदिंडियन म्हणजे दोसा इडली चटणी सांबार एवढंच माहिती होतं. पण साऊथ म्हणजे कर्नाटक, तामिळनाडु, केरळ आणि आंध्र असे चार (तेव्हा चार आता तेलंगणा धरून पाच) निरनिराळी राज्यं आहेत, त्यांच्या निरनिराळ्या संस्कृती, खाद्य संस्कृती आहेत आणि आपण खादाड असल्यानं ते आपल्या पथ्यावरच पडणार आहे हे हळूहळू लक्षात येऊ लागलं. आधीपासून थोडी फसी ईटर असल्यानं सुरुवातीला अवघड वाटलं, पण थोडा आपला दृष्टिकोन बदलल्यावर सर्वच पदार्थ आवडायला लागले.

सगळ्या सौदिंडियन थाळ्या केळीच्या पानावर (आडवं) वाढल्या जातात आणि त्यात भाताचा डोंगर असतो, सांबार, रसम सगळीकडे ओघळत असतं हे एवढंच त्या सर्व थाळ्यांमध्ये साम्य. सांबार, रसम/सारु, भाज्या, कोशिंबिरी करण्याच्या पद्धती निरनिराळ्या आणि चवी निरनिराळ्या आणि अगदी स्वर्गीय! हे मी म्हणते आहे ह्यावर माझाच विश्वास बसत नाहीये. आपलंच कसं सगळं चांगलं आणि बाकीच्यांचं सगळं कसं वाईट हा एवढा अहंकार सोडला की जग सुंदर दिसू लागतं. हे स्वानुभवावरून सांगते आहे.

ओणम चे वेध लागले की इथे सगळे ओणम सद्याची वाट पाहायला सुरुवात करतात. १४ निरनिराळ्या पदार्थांनी सजलेलं ते केळीचं पान डोळ्याचं (आणि नंतर आपल्या जठराग्नीचं) पारणं फेडतं. दर वर्षी एक तरी ओणम सद्या खाल्लंच पाहिजे असा आमच्याकडे दंडक आहे. त्या शिवाय तरणोपाय नाही. ह्या वर्षी कोरोनामुळे सर्व बंद. पण आमच्या कॉलनीतल्या एका आंटींनी दहा दिवस आधी एक छानसं पत्रक पाठवलं. त्यात त्यांनी ओणम सद्याची रंगीत फोटोसहित माहिती लिहीली होती आणि आनंदाची बातमी म्हणजे त्या स्वतः ते सर्व बनवून केळीच्या पानासहित घरपोच आणून देणार होत्या. ही संधी कशी सोडणार? घरी सर्वांनीच त्या सद्याचा व्यवस्थित समाचार घेतला. त्यातलाच एक पदार्थ म्हणजे कईदचक्का (अननस) पचडी. मला त्या पचडीची स्वप्नं पडू लागली. मग माझ्या केरळी मैत्रिणीकडून, गीताकडून रेसिपी घेऊन ती करून खाल्ल्यावरच जरा शांतता लाभली आणि त्या शांत मनःस्थितीत हे सगळं लिहून काढलं.

तर कईदचक्का (अननस) पचडी साठी लागणारे जिन्नस –
१ छान पिकलेला अननस सोलून लहान तुकडे केलेला
अर्धा चमचा हळद
एक चमचा तिखट
मीठ

वाटण : (थोडं पाणी घालून चांगली पेस्ट करून घ्या)
तीन/चार टेस्पू खवलेला नारळ
अर्धा चमचा जिरं
अर्धा चमचा मोहरी
१ हिरवी मिरची (चवीनुसार प्रमाण वाढवू शकता)

फोडणीसाठी :
दोन चमचे नारळाचं तेल (नसल्यास कोणतंही तेल, पण नारळाच्या तेलाची चव अप्रतिम)
मोहरी
दोन सुक्या लाल मिरच्या
कढीपत्ता

कृती :

अननसात हळद, तिखट, मीठ आणि थोडं पाणी घालून शिजवून घ्या.
मऊ शिजला की त्यात वाटण घालून कमी गॅसवर उकळी आणा.
वरून फोडणी घाला.
आवडीप्रमाणे रस ठेवा. जास्त रस चांगलाच लागतो.

अतिशय सोपा असा हा पदार्थ भाताबरोबर छान लागतोच पण पराठा आणि थोडं लोणचं असलं बरोबर तरीही मजा आणतो.

पहिलंच लेखन असल्यामुळे फोटो डकवता येत नाहीये. प्रयत्न सुरू आहेत.