सर्वसाधारणपणे लहान मुले रडत रडत जन्माला येतात, मी नाचत नाचत आलो...
अशी काहीतरी फुशारकी मी मारेन असे कोणाला वाटत असेल तर ते साफ चूक आहे. किंबहुना नाचाचा "न" माझ्या अंगात कुठल्या वयात निपजला हा एक संशोधनाचा विषय ठरेल.
ज्या ज्युनिअर सिनिअर केजीच्या बालवाडी वयात आपण नाचाच्या नावावर काहीssही उड्या मारल्या तरी घरच्यांना काय आपला बाबू नाचतो म्हणून कौतुकच वाटते त्या वयात देखील मी हातपाय फारसे हलवल्याचे आठवत नाही. प्राथमिक शाळेतही शारीरीक शिक्षणाच्या नावाखाली आगे मूड, पीछे मूड म्हणत होणार्या कसरती आणि मूड मूड के ना देख, मूड मूड के वर होणारा नाच हे माझ्यासाठी एकसमानच होते.
पौगंडावस्थेत तर विचारू नका, माझे भलतेच गैरसमज होते. म्हणजे मुले नाचत असताना मुली त्यांना निरखून बघतात आणि आपण घाणेरडे नाचलो तर त्या आपल्यावर अन-ईंप्रेसड होतात अश्या अफवांचा मी शिकार होतो. आणि तुम्हाला तर अनुभवाने माहीत असेलच, की पौगंडावस्थेत मुली पटवण्याच्या पलीकडे आयुष्यात दुसरे काही ध्येय नसते. त्यामुळे नाचाला मी नेहमी ‘नाs’च म्हटले.
पुढे कधीतरी साक्षात्कार झाला की मुलींना नाचणारी नाही तर त्यांच्या तालावर नाचणारी मुले आवडतात आणि हळूहळू मी चारचौघांसारखे नाचायला सुरुवात केली. तरीही आपण नाचताना लोकं बघतात हा संकोच मनात असायचाच. त्यामुळे कधी खुलून असा नाच बाहेर आलाच नाही.
कालांतराने ही अवस्थाही गेली आणि मी विचार करू लागलो की आपल्याला काही सोनेनाणे चिकटलेले नाही, ना आपण मदनाचे पुतळे आहोत... (हो, अॅक्चुअली त्या वयात माझा हा देखील एक गैरसमज होता की आपण अगदीच सामान्य रुपाचे आहोत.) असो.., तर अश्यात आपला नाचही काही भारी नाही, तर आपल्याला कश्याला कोण नाचताना बघतेय. बघणार्यांसाठी आजूबाजूला बरेच काही छान छान उपलब्ध आहे. ते आपले डोळे तिथे शेकतील, आपण आपले एक कोपरा पकडून नाचावे हे उत्तम.
आणि बघता बघता चिमित्कार झाला. एवढे दिवस जखडून ठेवलेले अंग अचानक मोकळे झाले. ना कोणाकडे बघून नाचायचो, ना कोणाला दाखवायला नाचायचो, पण माझी स्वत:ची अशी नाचाची शैली लोकांना आवडू लागली. हा काहीतरी भन्नाट नाचतो असे कोणी म्हटले की ते कौतुकाने असायचे की माझी मजा घेण्यासाठी हे आधी कळून यायचे नाही. पण सगळेच का मजा घेतील? मग मला जाणवू लागले की आपण रुढ अर्थाने नर्तक वगैरे नसलो तरी एक मनोरंजक प्रकार नक्की आहोत.
हळूहळू नवरात्रीचे नऊ दिवस माझा नाच बघायला बिल्डींगच्या गॅलर्या भरू लागल्या. त्यांच्या वाढत्या अपेक्षा पुर्ण करायला मी उत्स्फुर्तपणे वेगवेगळ्या शैलीत नाचू लागलो. गणपतीच्या विसर्जन मिरवणूकीला तर ईतके झिंगल्यासारखे अतरंगी नाच नाचायचो की दुसरे दिवशी केवळ माझ्यामुळे सारी पोरं दारू पिऊन नाचत होती म्हणून बदनाम व्हायची. कॉलेजमध्येही वार्षिक स्नेहसंमेलनात डीजे गाजवून सोडायचो. एकदा असेच माझा डान्स बघून मला कॉलेजच्या एका ग्रूपने त्यांच्यासोबत स्टेजवर परफॉर्म करायची ऑफर दिली. आणि तिथेच माझ्या गाठीशी जो काही थोडाफार अहंकार जमा झाला होता तो गळून पडला.
जेव्हा मी त्या पोरांसोबत प्रॅक्टीसला गेलो तेव्हा जाणवले की ते वन-टू-थ्री-फोर फाईव्ह-सिक्स-सेव्हन-एट म्हणत सराईतपणे एका लयीत नाचत होती. माझे अंग मात्र भलतीकडेच अन भलत्याच स्पीडने हलत होते. ना मी त्यांच्या स्टेप्सला स्टेप्स मॅच करू शकत होतो ना त्यांच्या नाचाचा टेंपो पकडू शकत होतो. हे स्टेजवर स्टेप्स बसवून नाचणे आपल्या कपातला चहा नाही हे मी समजून चुकलो. त्यांचा मग फारसा वेळ न खाता मी तिथून कल्टी मारली.
पुढे कॉलेज संपले. जॉब लागला. साधारण वर्षवर्ष भर दोन ठिकाणी जॉब केले. दोन्ही ठिकाणी एकेकदा पार्टी पिकनिकच्या निमित्ताने नाचायचा योग आला, तिथे नेहमीसारखे नाव काढले. पुढे मग सध्या आहे त्या कंपनीत जॉब लागला. कॉलेजचा व्रात्यपणा मागे सोडून आता जरा सिन्सिअर बेअरींग पकडले होते ज्याला साजेशी माझी नृत्यशैली नसल्याने ऑफिसच्या पार्टीत नाचापासून दूरच राहणे पसंद करू लागलो. अगदी सर्वात मोठ्या साहेबांनी जरी माझा हात खेचून मला नाचायला आत ओढले तरी एक हात वर करून गर्दीत शिरायचो, आणि मला नाचता येत नाही म्हणत दुसर्या अंगाने बाहेर पडायचो. पुढे माझ्यावर सनी देओलचा शिक्का बसून लोकांनी हात धरून खेचायचेही बंद केले.
घरी मात्र येता जाता, सकाळी ऑफिसची तयारी करताना, घरी आल्यावर कपडे बदलताना, किचनमध्ये लुडबूड करताना, रात्री बेडवर झोपायला जाताना जिथे संधी मिळेल तिथे सारी कामे सवयीने नाचाच्या स्टेप्समध्येच व्हायची. त्यामुळे नाचाशी असलेली नाळ मात्र तुटली नव्हती.
अश्यातच गेले वर्षी ऑफिसने नवीन वर्षाच्या पार्टीत आपल्याच कर्मचार्यांचे नाचगाण्याचे कार्यक्रम करायचे ठरवले. आपण कधीकाळी कॉलेजला असताना स्टेजवर नाचायला कच खाल्लेली ही जुनी सल पुन्हा टोचू लागली. म्हटलं बस्स आता. ठरलं. नियतीने पुन्हा दिलेली ही संधी. हिची माती करायची नाही. आता नाचायचंच!
दिवस कमी होते, कामाचा लोड खूप होता, ग्रूप डान्स कसा बसवायचा, कोणी बसवायचा हा प्रश्नच होता. सोलो डान्सला परवानगी नव्हती. एकट्याने पाच मिनिटे स्टेजवर नाचायची हिंमतही नव्हती. अखेर जमवले. कसे जमवले, ते जमवताना काय धमाल केली, काय चुका केल्या, काय शिकलो, हे सारे अनुभव स्वतंत्र लेखाचा विषय होईल, त्यापेक्षा तुम्ही सरळ खालचा नाचच बघा.
मी नाचतो हाच तेव्हा ऑफिसमध्ये सर्वांसाठी धक्का होता. त्यामुळे या कार्यक्रमानंतर ऑफिसच्या कानाकोपरयात माझी किर्ती पसरली. ज्यांच्याशी कधी कामानिमित्त वा कुठल्याही निमित्ताने संबंध आला नव्हता त्यांच्यातही माझ्या नाचाने माझी ओळख बनवली.
....मग यावर्षी पुन्हा नाचायचे होते. गेल्यावेळचे चारातले दोन मित्र जॉब सोडून गेलेले. एक मी आणि माझी एक मैत्रीण. आम्ही दोघांनीच मग पुन्हा हे शिवधनुष्य पेलायचे ठरवले. गेल्यावेळचे आव्हान वेगळे होते. स्टेज फिअर घालवायचा होता. यावेळी लोकांनी आधीपासूनच धरलेल्या अपेक्षांना जागायचे होते. त्यात यावेळीही प्रॅक्टीसला कमी वेळ म्हणजे फक्त शनिवार रविवारच मिळाले. पण तरीही लोकांच्या अपेक्षांना जागलो. येणारया प्रतिक्रियांवरून तसे वाटले
हा नाचही खालच्याच विडिओत बघा. दोन्ही नाच एकत्रच जोडले आहेत. यूट्यूबवर अपलोड करायला प्रॉब्लेम येत होता म्हणून मायबोलीकरांच्या फर्माईशीनुसार दुसरया एका साईटवर खास माबोकरांसाठीच अपलोड केला आहे. बघितल्यावर प्रतिसाद द्यायला विसरू नका. मिक्स गाण्यांवर सोलो नाच आहेत पण प्रत्येकाच्या नाचात माझा थोडाफार सहभाग राहील आणि माझी नाचाची तसेच चमकोगिरीची भूक भागेल याची काळजी मी घेतली आहे त्यामुळे सारी गाणी, सारे नाच दहा मिनिटे वेळ काढून सुरुवातीपासून शेवटपर्यंत पुर्णच बघा
____________________________
माझे दोन्ही नाच एकत्र ईथे बघू शकता...
https://jumpshare.com/v/VlM4Mbuh5G1NNgrMjPup
____________________________
जो देखे उसका भी भला, जो ना देखे उसका भी भला
मनापासून धन्यवाद,
ऋन्मेष !
अरे हो, शीर्षक माझ्या नाचाचा प्रवास असे दिलेय जरी, पण खरे तर नाचाचा प्रवास आता कुठे सुरू झाला आहे
ओळख टीप -
१) पहिल्या वर्षीच्या डान्स शो मध्ये खलीबली गाण्यावर नाचलेला मी आहे. पुढेही प्रत्येक गाण्यात अध्येमध्ये काळ्या कपड्यात दिसत राहीन.
२) यंदाच्या वर्षी बचना ए हसीनो वर नाचलेला मी आहे. ढगाला लागली कळवर शेवटी पुन्हा एंट्री आहे.
________
कोणाला वरच्या लिंकला प्रॉब्लेम येत असल्यास खालील लिंकवर बघू शकता -
गेल्या वर्षीचा नाच - यूट्यूबवर
https://www.YouTube.com/watch?v=RrY3DLDFRwQ
यंदाचा नाच - फेसबूकवर
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1337425706426139&id=10000476...
____________
यंदा मागच्या डिजिटल लाईटसमुळे विडिओत चेहरे दिसणे त्रासदायक झाले. पण प्रत्यक्षात लाईव्ह बघणारयांना ते छान दिसत होते. फोटो व्यव्स्थित आले. तरी नाचणारा मीच होतो हा संशय कोणाला पडलाच तर दूर करायला फोटो टाकायचा चान्स घेतो
छान नाचलात आपण मी शेवटचा नाच
छान नाचलात आपण मी शेवटचा नाच कुठे किंवा कधी केला असेल तर ते ७वीत असतांना. आता गाणं, नाचनं स्टेजवर करणं आता जमने शक्य नाही. तसेच आपल्याला खूप खूप शुभेच्छा. असेच नाचत राहा.
ऋन्म्या लगा छान नाचलाय्स रं
ऋन्म्या लगा छान नाचलाय्स रं
एनर्जी जरा अजुन पाहिजे होती असे मला वाटते.
छान ए कि, खूप energitic
छान ए कि, खूप energitic
आखिर सामने आ ही गये
आखिर सामने आ ही गये
पर क्या वोह आप ही हो ?
अगर हा तो बहोत ही बढिया नाच रहे है आप
क्या बात है नाचते रहो
प्रशि, संजीव, उर्मिला, निलुदा
प्रशि, संजीव, उर्मिला, निलुदा.. .
एनर्जीबाबत संमिश्र प्रतिसाद आहेत.
पण संजीव हो, एनर्जीबाबत आपल्याशी सहमत. अजून आणता आली असती..
खरे तर गेल्या वर्षी पहिल्यांदा नाचलेलो तेव्हा माझ्या एनर्जीचेच जास्त कौतुक झालेले. पण याला कारणीभूत माझी ईमेज. पोटाच्या आजारामुळे माझ्या सिक लीव्ह ऑफिसमध्ये सर्वाधिक असतात. त्या नाचाच्या चारेक महिने आधी मी जवळपास दोन महिन्यांची मेगा सिक लीव्ह घेतलेली. एक लोकांची मेंटेलिटी असते ना, सिक लीव्ह जास्त तर ही व्यक्ती फिट नाही. त्यामुळे लोकांसाठी ती माझी एकप्रकारची फिटनेस टेस्टच होती. त्यानंतर एक फायदा झाला. पोटाच्या आजाराने त्रास दिला, माझ्या सुट्ट्या झाल्या तरी कोणी माझ्या फिटनेसवर शंका घेतली नाही.
पण् येस्स एका नाचापुरते एनर्जी अजून आणता आली असती. पण स्टेज फिअर म्हणा किंवा आधीच दोनतीन दिवस लास्ट् मोमेंट प्रॅक्टीस करून दमलेले पाय म्हणा, मलाही स्व्ताकडून असलेल्या अपेक्षेपेक्षा कमी एनर्जी वाटली.
पहिल्यावेळी प्रॅक्टीसही मी फार चुकीच्या पद्धतीने केलेली. उगाच जास्तीची एनर्जी शॉर्ट पिरीअड प्रॅक्टीसला लावल्याने आदल्या दिवशी पाय असले ठणकत होते की गरम पाण्यात टाकून बसलेलो रात्रभर... असो शिकतोय अनुभवातून, काही चर्चेतूनही टिप्स मिळत राहतील. पुढच्यावेळी आणखी आणखी सुधारणा होत राहील
आदू, अहो अर्धी मायबोली
आदू, अहो अर्धी मायबोली माझ्या फ्रेण्डलिस्ट मध्ये आहे.. मी कोण हे फार मोठे सस्पेन्स आहे वा होते अश्यातला विषय नाही. असो, हा विषय कट
शाहरुखपेक्षा उजवे दिसता आहात>
शाहरुखपेक्षा उजवे दिसता आहात>>> Lol
छा गये ऋ!
>>>>>
@ सस्मित, म्हणून माझी गर्लफ्रेण्ड कधी सोशलसाईटवर फोटो टाकू द्यायची नाही
बाई दवे, वरच्या डीपी मध्ये मी शाहरूखच्या ऊजवीकडे असल्याने शाहरूखपेक्षा उजवे म्हटले असावे. अन्यथा कुठे किंग ऑफ रोमान्स आणि कुठे आपण..
ऋन्मे श
ऋन्मे श
शाहरुख ला प्रत्यक्षात बघितलं आहे का?,
सिनेमा मधील रुबाबदार व्यक्ती मत्व हे लाईट योजना,कपडे,आणि मेकप ह्या मुळे भासमय असते .
प्रत्यक्षात ती handsome vyakti
खूपच सामान्य असते.
खूप अभिनेता,अभिनेत्री ना मी बघितलं आहे.
भ्रम निरस होतो.
काही ठराविक च मूलतः पण सुंदर असतात.
सिनेमा मधील सुंदर अभिनेत्री न
सिनेमा मधील सुंदर अभिनेत्री न पेक्षा भाजी मार्केट खरेदी करायला आलेल्या सामान्य स्त्रिया जास्त सुंदर असतात.
शाह रुखची ब्युटी मला त्याच्या
शाह रुखची ब्युटी मला त्याच्या चेहर्यात वाटतच नाही.
आहे ती त्याच्या अॅक्टिंगमध्ये, डोळ्यात, हावभावात आणि जी रोमँटिक इमेज तो उभी करतो त्यात.
________
याउलट ऐश्वर्या मला पूर्वी तरी सुंदर ठोकळा वाटत असे. पण ती खूप शिकत गेली हेही तितकेच खरे आहे. म्हणजे क्रेडिट आहेच तिला.
_________
सुचित्रा सेन एक सुंदर होती. नूतनचे डोळे काय बोलके .... सुरेख डोळे!! नूतनची गाणि पहाताना, वेगळ्या विश्वात जाते मी.
__________
बाकी हिरो मध्ये एक माझा अवडता फक्त रिचर्ड जेरे
सिनेमा मधील सुंदर अभिनेत्री न
सिनेमा मधील सुंदर अभिनेत्री न पेक्षा भाजी मार्केट खरेदी करायला आलेल्या सामान्य स्त्रिया जास्त सुंदर असतात.
>>>>
प्रियांका, आलिया, दिपिका, कतरीना, करीना यांच्यापेक्षा... खरेच??
मला द्या पत्ता त्या भाजी मार्केटचा _/\_
मी एक भाजीचा गाळाच टाकतो तिथे....
@ शाहरूख... नो कॉमेण्टस
@ शाहरूख... नो कॉमेण्टस
मी त्याला माझा नाचाचा धागा हायजॅक करू देणार नाही
>>>>>>>>>सिनेमा मधील सुंदर
>>>>>>>>>सिनेमा मधील सुंदर अभिनेत्री न पेक्षा भाजी मार्केट खरेदी करायला आलेल्या सामान्य स्त्रिया जास्त सुंदर असतात.>>>>>> ब्युटी लाइज इन बिहोल्डर्स आईज असले तरी .... हे अति झाले.
चांगली प्रगती आहे ऋ न्मेष
चांगली प्रगती आहे ऋ न्मेष
शुभेच्छा तुम्हाला पुढच्या performance साठी
का माहित नाही पण मला विश्वास
का माहित नाही पण मला विश्वास नाही की हा खरा ऋन्मेष आहे.
का माहित नाही पण मला विश्वास
का माहित नाही पण मला विश्वास नाही की हा खरा ऋन्मेष आहे. Happy
>>>>>>
धन्यवाद सुनिधी, बस्स याच वाक्याची वाट बघत होतो. आता मी धागा शंभर पर्यंत पोहोचवतो.
बोला कसे सिद्ध करू?
सुरुवात माझ्या ऑर्कुट काळातील आयकॉनिक फोटोपासून...
. याचे नाव गाव फळ फूल शोधलेत तर सगळंच मिळून जाईल
मस्त फोटो!
मस्त फोटो!
फोटो चांगला आलंय
फोटो चांगला आलंय
आता लोक राजकुमारराव म्हणतील
आता लोक राजकुमारराव म्हणतील
सगळे फोटो टाकणार आहेस का?
अगदी सगळेच??
राजकुमारी असेल तरच राजकुमार
राजकुमारी असेल तरच राजकुमार असतो.
त्या मुळे राजकुमार नाही म्हणणार
(No subject)
आता लोक राजकुमारराव म्हणतील>>
आता लोक राजकुमारराव म्हणतील>>>
पसरट भांड्यातील राजकुमार
पसरट भांड्यातील राजकुमार>>
पसरट भांड्यातील राजकुमार>>
आयला सस्मित... हा फोटो
आयला सस्मित... हा फोटो राजकुमार राव सारखा वाटतो का?
पण हा २००७ सालचा आहे. म्हणजे राजकुमाराच्या उदयाआधीचा. त्यामुळे त्यानेच माझ्या लूकची कॉपी मारली म्हणायला वाव आहे
बाई दवे, सगळेच फोटो म्हणजे? काय अपेक्षित आहे? तुम्हाला बालपणीचा शाहरूख खान बघायचा आहे का?
@ आनंद, तुमचा अभ्यास फारच तगडा आहे. दाद देतो !
काय अपेक्षित आहे?>>>>>
काय अपेक्षित आहे?>>>>> बालगोपाळांचे फोटो
ऋन्मेऽऽष छान नाचला आहेस.
ऋन्मेऽऽष छान नाचला आहेस.
फोटो मस्त आहेत...... पण हे फोटो माझ्या friendlist मधील एका मित्राचे आहेत
सामी धन्यवाद, आणि मित्र आहे
सामी धन्यवाद, आणि मित्र आहे तर काही टेंशन नाही
आणि तुम्ही फोटोचे घेऊन बसलाहात. त्या नालायकाने विडिओही टाकला आहे
@ सस्मित, हा हा.. त्यात पण एक ऋन्मेषच आहे. त्याचा फोटो डिपीला लावला तरी फाऊल धरला जाणार नाही
तुमचा अभ्यास फारच तगडा आहे.
तुमचा अभ्यास फारच तगडा आहे. दाद देतो !>>>
अहो थांबा अजून !
आमचा अभ्यास सांगतो, पसरट भांड्यात ठेवलेले दवणीय अंडे तुमचेच आहे ! त्यावरील 'सरकारी' पडदा हटवता का ?
आमचा अभ्यास सांगतो, पसरट
आमचा अभ्यास सांगतो, पसरट भांड्यात ठेवलेले दवणीय अंडे तुमचेच आहे ! त्यावरील 'सरकारी' पडदा हटवता का ?>>>>>>> यह मै क्या पढ रही हु?????
आमचा अभ्यास सांगतो, पसरट
आमचा अभ्यास सांगतो, पसरट भांड्यात ठेवलेले दवणीय अंडे तुमचेच आहे ! त्यावरील 'सरकारी' पडदा हटवता का ?
>>>
नाही नाही त्यांचे नाहीये . वेगळ्या एकाचे आहे ते
Pages