अंधश्रद्धा निर्मूलनाबाबत निरंजन घाटे यांचे विचार

>> मन शांत ठेवायला श्रद्धेच्या कुबड्याच लागतील अशी व्यवस्था करणं म्हणजे मन दुबळं ठेवणं.

+१११ वा! एका वाक्यात

पळण्याच्या शर्यतीत नेहमी दुसरा येणारा मुलगा , फक्त आज आई स्पर्धा पहायला आली या आनंदाच्या जोषात आज पहिला आला तर ते त्या माउलीच्या उपस्थितीमुळेच घडले नाही का ? ही श्रद्धा च तर विस्मय्कारक घटना घडायला कारणीबूत होउ शकते!!!
विचार करा या द्रुष्टीकोनातून.
>> मग आईला कामधंदा सोडून बाळाबरोबर प्रत्येक स्पर्धेवेळी हजर रहावे लागेल.

मला असे वाटते की जेव्हा आपली परिस्थिती चांगली असते तेव्हा आपण जास्त रॅशनल विचार करू शकतो किंवा करण्याच्या क्षमतेत असतो
तेव्हा मग मानसिक दुबळेपणा वगैरे वर भाष्य करायचे धैर्य येते
याउलट दीर्घ आजारपण, खालावलेली आर्थिक परिस्थिती, ओढगस्ती, अनेक प्रयत्न करूनही यश न मिळणे यातून कोणी जात असेल तर त्याला चटदिशी यातून बाहेर पडण्याचा मार्ग हवा असतो
हा मनुष्य स्वभाव आहे
आशा वेळी धीर धरणे, चिकाटीने प्रयत्न करत राहणे हे सगळ्यांनाच जमेल असे नाही आणि मग त्यावेळी दैव वादाचा आसरा हवाहवासा वाटतो
मी कोणाचं वाईट केले नाही आणि आता देवच मला यातून बाहेर काढेल अशी भावना एकदा बळावल्यावर हा सोपा मार्ग वाटू लागतो

आशु +1
डाऊनटर्न मध्ये त्यातून बाहेर पडणे महत्त्वाचे. मन दुबळे होतंय का समाजात अंधश्रद्धा पसरताहेत का आणि काय होतय हे अत्यंत गौण आहे.
मी माझं मन दुबळे होऊ नये आणि डाऊनटर्न मध्ये काही बावळट श्रद्धाळूपणा करू नये अशी ईश्वर चरणी प्रार्थना करतो.

फक्त संकटात सापडल्यावर देवाची आठवण येत असेल तर त्यालाही अर्थ नाही.

दुख में सुमीरन सब करे सुख में करे न कोय
जो सुख में सुमीरन करे दुख काहे को होय

अर्थात सगळं ठीक असताना मातलात, देवाची आठवण ठेवली नाहीत, म्हणूनच तुम्हाला आपटी बसली. आता देवाने तुमच्यासाठी का धावून यावं ?

अहो देव कधीच काही करत नाही, रादर तो अस्तित्वात नाही हे माझं ठाम मत आहे. उद्या कठिण प्रसंग आला तर तो सर्वस्वी माझ्या मूर्खपणामुळे किंवा रँडम ऑकरन्स (म्हणा किंवा दैवाचे फासे उलटे पडले म्हणा.. ) मुळे येणारे. त्यात सदसदविवेकबुद्धी शाबुत ठेवून मी वागेन असं आज मला वाटतं. पण कोणी सांगावं?
माणसं बदलताना बघितली आहेत, मनावरचा ताबा सुटलेली व्यक्ती.. जिने आपल्या आयुष्यात कधी वाईट शब्द उचारलेला माहित नाही.. अर्वाच्च्य बोलताना बघितली आहे. माझ्या पानात काय वाढलेलं असणारे आणि त्यातुन मार्ग काढताना काय काँप्रोमाईजेस लागतील ती काय सांगावी? फक्त त्यात दैववादी कॉंप्रोमाईज असू नये इतकंच आज वाटतं. पराधीन आहे जगती स्टेज कधीही न येवो. मार्ग काढायचे बळ मिळे.. तो काढायचा कंटाळा आला तर ठेविले अनंते स्टेज आली तरी चालेल... पण भविष्य, दैव, पोथ्या वाचुन त्यातुन बाहेर पडण्याची कामना मनी न येतो असं वाटतं.

बाकी देव हा मेडिकल इन्श्युरंस सारखा असेल तर तरुण वयात, जेव्हा लाथ मारेन तिथे... असतं तेव्हा कमी किंवा अजिबात न आठवणे आणि वय वाढू लागलं, व्याधी वाढू लागल्या की जास्त पैसे भरून कव्हरेज वाढवून घेणे हा पॅटर्न असेल. वरच्या दोह्यात दुख्खात स्मरण सगळे करतात, आणि जगात ९९.९९९९९%.. (खरं तर १००% म्हणणार होतो... पण नो प्रुफ) या सामान्यात मोडतात. आणि तरी देवाचा धावा करतात. देवाचा धावा करणे हेच इररॅशनल आहे... त्यात देव मला मदत का करेल हा विचार येणे... आणि जरी विचार आला तरी मला मदत मिळणार नाहीये तर मग आता धावा करुयाच नको हा विचार येणे ... नेक्स्ट टू इमपॉसिबल!

>>मी माझं मन दुबळे होऊ नये आणि डाऊनटर्न मध्ये काही बावळट श्रद्धाळूपणा करू नये <<
इन ट्राइंग टाइम्स, इट बॉइल्स डाउन टु हौ स्ट्राँग यु हॅव बिल्ट योर सपोर्ट सिस्टम. सपोर्ट सिस्टम हि जेनेरिक टर्म आहे; त्यात आर्थिक सुबत्ता, आप्त-स्वकियांचं पाठबळ वगैरे सगळं आलं. देव जो अस्तित्वातंच नाहि, त्याच्यावर विसंबुन रहाणं हा निव्वळ मुर्खपणा आहे...

>>बाकी देव हा मेडिकल इन्श्युरंस सारखा असेल ....<
अनॅलजी आवडली. देव हा इंशुरंस आहे, न चूकता प्रिमियम उकळतो, पण जेंव्हा क्लेम करु तेंव्हा डिडक्टिबल्सचं कारण समोर करतो...

मला तर देव अजून बोलला नाही माझी विमा पॉलिसी घे म्हणून. देव काय मार्केटिंग करत नाही.

Let me not pray to be sheltered from dangers but to be fearless in facing them.
Let me not beg for the stilling of my pain but for the heart to conquer it.
Let me not look for allies in life's battlefield but to my own strength.
Let me not crave in anxious fear to be saved but hope for the patience to win my freedom.
Grant me that I may not be a coward, feeling your mercy in my success alone;
but let me find the grasp of your hand in my failure

रवींद्रनाथ टागोर
दु:ख दे देवा परंतु सोसण्याचे धैर्य दे

प्रकाशजी, किंवा अजून कुणी ज्यांना माहीत आहे, एक गोष्ट क्लिअर कराल का:
लेखात लिहीलंय की घाटेंना शनिपाराच्या रांगेत पाहिलं. लहानपणातील सुख दुःखाच्या आठवणी म्हणून ते तिथे अधुन मधून जात असतात / असत असे त्यांनी सांगितले.
पण पुढच्या काही प्रतिसदांमध्ये ते शनिपरावर तेल वहात होते, असे लिहिले आहे.

यातील नक्की काय आहे?

जर ते तिथे जाऊन तेल वहात असतील तर ते फक्त लहानपणीच्या आठवणीचा भाग म्हणुन गेले होते असे होत नाही.

निरंजन घाटे हयात आहेत काय. हयात असतील तर ते इथं लिहीतील काय. त्यांच्या तोंडून ऐकले की पडदा पडेल या घटनेवर.

विज्ञानकथा लेखक म्हणुन आपल्या मनात काही प्रतिमा असते त्याला या दृष्याने छेद दिला हा तो मुद्दा.

हा मुद्दा तर्काला धरून नाही, कथा म्हणजे वैचारिक लेख नव्हे, ते ही एक काल्पनिक साहित्यच असते.

वि बा सं वर कथा लिहिणारा आपल्या पत्नीशी एकनिष्ठ कसा म्हणून आश्चर्य वाटणे आचरटपणा मधे मोडेल तसेच हे वाटते

धन्यवाद सर. आमच्या साठी आपण त्यांची शनिपाराच्या घटनेवर मुलाखत घ्या. हा लेख व प्रतिसाद त्यांनी वाचले तर बरं होईल. म्हणजे ते स्पष्टीकरण देऊ शकतील. कृपया राग मानू नये नम्र प्रार्थना.

फेसवुकवर आहेत ते.
मनोव्यापाराचा भाग म्हणजे लहानपणापासून जे काही करीत आलोय, ते सोडायची इच्छा नाही. त्यामागचं कारण आता अस्तित्वात असेलच असं नाही.
पण स्वतः वैज्ञानिक दृष्टिकोणाचा प्रचार प्रसार करणार्‍या व्य्यक्तीकडून काही अपेक्षा ठेवणं चूक वाटत नाही.

कृपया या लेखाची लिंक त्यांच्यापर्यंत पोहोचवा. मनोरंजन होईल त्यांचे कदाचित.

भरत, त्या दुसऱ्या धाग्यावर निरंजन घाटे यांच्या ज्या लेखाची लिंक तुम्ही दिली आहे ती इथेही डकवा. चांगला, स्पष्ट विचार व्यक्त करणारा लेख आहे. अजिबात गुळूमुळू नाहीये.

https://www.facebook.com/1060416573982024/photos/pcb.2353486868008315/23...

धन्यवाद सर.

Is Sadhguru true?
Srinivasan Radhakrishnan
Srinivasan Radhakrishnan, Finance Controller ICS Finance, "Top Writer 2018" at NTT Data (2013-present)
Updated Jul 21
I had the same doubt a couple of years ago.

In fact if I can be candid I thought he was just one of those COMMERCIAL TYPE GODMEN. I ignored him for many many years.

One other reason for ignoring ALL GODMEN was that I am a TAMIL IYER (BRAHMIN) and come from a family of spiritually illustrious ancestors.

So KANCHI SWAMIGAL of KAMAKOTI PEETHAM & SRINGERI Swamigal were the only entities discussed about and referred to.

I didn’t even know others existed until there were controversies which got published on National media.

My life had a lot of unexpected surprises in store for me from 2003 to 2012. Loosing my father at 23, brother at 28 and mother at 32 did cause me to learn astrology - cause that was the only subject that had some answers to my questions. I became good with it, started helping other people too and found it worked flawlessly.

It’s during this journey (of looking of very many horoscopes) that I found that each and every single human is going through some misery or the other. It was across the board and all encompassing.

My personal life advances during all this. I got married and was about to become a parent.

Given that i had endured 3 deaths of immediate family members with elan I thought I was psychologically mature and could handle anything that life threw at me.

But shit struck the roof when my son was born and had to be kept in the ICU for a couple of days. I couldn’t not fathom the pain. Although I was completely strong outside, I was broken from inside.

That’s when I got into BHAGAVAD GITA, RAMAYANA, MAHABHARATA and other ancient scriptures.

It provided me a perspective that helped me take the vagaries of life in my stride and move forward with a positive perspective. I became more positive minded and tolerant.

That’s when I came across some of SADHGURU’s videos. One video led to another and another and another.

After a good year and a half, I find SADHGURU TO BE A GENUINE SAINT OF THE MODERN TIMES. His sole aim is to uplift people from the miseries of their life.

If you think a saint has to sit in the Himalayas and only meditate. You are in for a bad surprise. Cause SADHGURU will not fit into any of those stereotypes that has been fed to you.

He’s a bike riding, helicopter piloting saint who’s super fluent in English with unmatched wit. He’s a NEW AGE SAINT who has taken birth to restore balance in our society in this KALIYUGA.

In conclusion I would like to quote verses 7 & 8 from Chapter 4 of the BHAGAVAD GITA

Yada yada hi dharmasya glanirbhavati bharata
Abhythanamadharmasya tadatmanam srijamyaham

Paritranaya sadhunang vinashay cha dushkritam
Dharmasangsthapanarthay sambhabami yuge yuge

Meaning -
I am coming, I am coming, when there is a loss of religion, then I am coming, when the iniquity increases, then I am coming to protect the gentlemen, to destroy the wicked I am coming in to establish religion and I am born in the age of era.

God bless

Note - I AM NOT linked to ISHA FOUNDATION or SADHGURU in any way whatsoever. I have not even done any sort of course from ISHA.

But shit struck the roof when my son was born and had to be kept in the ICU for a couple of days. I couldn’t not fathom the pain. Although I was completely strong outside, I was broken from inside.
संकटामुळे माणूस विचलित होतो हे सुचवायचे होते.

मराठी मध्ये लिहा .
नसेल जमत तर अकलेचे तारे (कॉपी पेस्ट) करून तोडू नका

राजेश तुम्ही अजून अंड्यातच आहात. बाहेर पडून मोठं झालं की कळेल हं. अंड्यातूनच अकलेचे तारे तोडू नका.