पुरणपोळी - रवा मैद्याची

सई, मला वाटत डाळ थोडी कमी शिजली गेलेली. अजुन एक दोन मिनिट ठेवायला हवी होती. तसच डाळ गरम असताना मॅश करून मग गुळ घाला. दुसर्‍या शक्यता , बहुदा गॅस थोडा मोठा ठेवला गेला असावा, डाळ अगदीच कोरडी केलेली असावी आणि गुळ टणक असावा. यापैकी काहीतरी झाले असावे असा अंदाज.

व्हीबी छान आहे रेसीपी. एकदम सोपी करुन लिहिली आहे.

डाळ बाहेरच शिजवायची का? कुकरला नाही का चालणार?

कुकरला चालेल की..मी कुकरमध्येच डाळ शिजवते.
सई,जर गूळ घातल्यावर डाळ कडक झाली तर थोडे पाणी घालून कुकरमधे 2 शिट्या काढाव्या.स्वानुभव.

विदर्भात साखरेची पुरणपोळी करतात. चांगलीच लागते पण मला गुळाची जास्त आवडते. VB, गुळवणी कशी करतात?

गूळ घातल्यावर पाणी सुटतं ते आटवण्यापुरती शिजवली. पण आधीच कच्ची राहिली असेल. रवा मैदा कणीक हिट आहे. पुरण अजिबात बाहेर येत नाही. आणि मऊसूत होते. फार आवडली पाक्रु.

अशी पुपो कधी खाल्ली नाही. आमच्याकडे कणकेचीच होती. ट्राय करायला हवी पध्दत.
घडीच्या मऊसुत पोळ्या (चपाती) हव्या असतील तर कणीक घट्ट मळून पुर्ण बुडेल इतक्या पाण्यात ठेवतो रात्री. सकाळी कणीक पुन्हा मळून पोळ्या केल्या तर कशाही दर्जाचा गहू असला तरी पोळ्या रेशमासारख्या मऊ होतात.

बहुतेक हयात किण्वन प्रक्रिया होत असावी.
आयडिया छान आहे.

शाली, दुसर्या दिवशी ही कणिक खूप पातळ नाही का होत?

नाही होत. पिठाचा हात लावून मळायची पुन्हा. कणीक पाण्यात ठेवायच्या अगोदर चांगली मळून (तिंबून) घ्यायची.

@मेधावि
मलाही हा प्रश्न पडला होता म्हणून तशी कणीक मळून पाहिली. पण 1.5 तासानंतरसुद्धा गोळ्याचा आकार फारसा बदलला नव्हता. पाणी शोषल्याने चिकट होते. पण मुबलक तेल वापरून मळली की मध्यम consistency ची होते. Gluten formation चांगले होत असेल. त्यामुळे लाटताना पुरण बाहेर येत नाही थोडे जास्त भरले तरी.

आज सकाळीच पोळी खायचे मनात आले होते. मऊसूत पोळी आपल्याला बनवता यावी असे एक धाडसी स्वप्न मनात आहे. ते पुरे होते का बघावे का?

तो मैद्यात लोळवून त्याची छोटी पारी करायची, त्यात पुरणाचा गोळा भरून पारीचे तोंड बंद करायचे>>>>

हे वाचताना वाटतेय तितकेच प्रत्यक्षात सोपे आहे का?

घडीच्या मऊसुत पोळ्या (चपाती) हव्या असतील तर कणीक घट्ट मळून पुर्ण बुडेल इतक्या पाण्यात ठेवतो रात्री. >>>> नेहमीच्या चपात्या का? मुंबईच्या हवेत पीठ आंबणार नाही का,तसेच पीठाचा रंग काळसर होत नाही का?

करून पहाण्यापेक्षा प्रश्नच जास्त पडतात.

देवकी + १०००० .

देवकी, हो नेहमीच्या चपात्या. आमच्या घरी हा प्रकार नेहमी होतो. तुम्ही म्हटलेलं काहीही होत नाही. अर्थात कणिक चांगली तिंबलेली हवी.
गम्मत म्हणजे मी ज्यांना ज्यांना ही टिप सांगितली त्यातल्या कुणीच ट्राय केली नाही.

शाली जमलं तर खरंच स्टेप बाय स्टेप फोटो टाकाल का? मळलेली कणीक अशी कच्चकन पाण्यात टाकायला कसंतरीच वाटतंय

एक लाटी टाकून बघायची

उद्या फोटो टाकेन नक्की. खरं तर ही आज्जीची ट्रिक आहे. पुर्वी पुपोसाठी कणीक मळताना ती पाट्यावर ठेऊन वरवंट्याने ठेचत असत फोल्ड करत बराच वेळ. त्याला पर्याय म्हणून आज्जी हे करायची. एक लाटी ठेऊन नक्की काय रिझल्ट मिळेल ते नाही सांगता येणार.

इंटरेस्टिंग आयडीया आहे शाली.
इतराजणी, मऊसुत चपात्यांसाठी शरबती गव्हाच पीठ वापरून पहाता का ? इथे मी सुजाता/आशिर्वाद वगैरेचा आता शरबती आटा म्हणुन पॅक मिळतो तो वापरती आहे.
आई लोक शरबती गहुच दळुन वापरतात. बघुदा. कारण आमच्या आईसाहेबांना सांगताना त्यां म्हणाल्या कि , लहानपणापासून शरबती गहूच खाल्ला आहेस कि.

VB ही काही आवर्जून करायची ट्रिक नाहीए. बरेचदा कणीक उरते ते फ्रिजमध्ये ठेवायच्या ऐवजी असे ठेवावे. कधीकधी कितीही पारखुन घेतला तरी गव्हू चांगला निघत नाही. त्यावेळी ही पध्दत उपयोगी येते. तसेही दळणात मुठभर सोयाबीन्स टाकले तरी पोळ्या मऊ होतातच. पोळ्या शेकन्याची लय महत्वाची आहेच. तसेच तव्यावरची पोळी रुमालावर सरळ ठेवण्या ऐवजी उभी धरुन पटकन मुडपून ठेवल्यानेही चपात्या जास्तवेळ मऊ रहातात. अंडे चालत असेल तर चार माणसांच्या कणकेत एक अंडे टाकले तरीही पोळ्या सुरेख होतात. (वास येत नाही अंड्याचा)
सॉरी, तुमचा धागा जरा भरकटला माझ्यामुळे.

Var shalee yani lihilay te shilya kankesathi me kelay. Polya kalya hot nahit, Ani mau on hotat. Of course, urleli kanik thodi aste so panyat budawlelya shilya kanket thodi fresh kanik add karayla lagte.

Sorry for English.

बरे झाले हा धागा वर काढला. यावर्षी या पद्धतीने पुपो करणार आहे.

गजानन विजय मधे चिन्चवणीचा उल्लेख आहे ते आणी गुळवणी एकच का?

मऊसूत चपाती बद्दलची चर्चा इथे करूया. इथे अवांतर म्हणून नव्हे, तर योग्य जागी रहावी म्हणून.

इथले प्रतिसाद तिथे कॉपी पेस्ट केले आहेत.

प्राजक्ता चिंचवणी म्हणजे चिंचेचे सार. आम्ही याला चिम म्हणतो. गुळवणी म्हणजे चक्क गुळाचे पाणी. खाताना दुध घेतात त्यात. गरम असताना दुध टाकले तर गुळवणी फाटते. पुर्वि तेलच्या नावाच्या मोठ्या पुऱ्या केल्या जायच्या खपली गव्हाच्या. त्यासोबतही गुळवणी खात. मस्त प्रकार आहे.

या कृतीने पुरणपोळी करून पहिली आज.

घट्ट पीठ भिजवून पाण्यात ठेवायचे म्हटल्यावर माझी बाई वैतागली. पण दोन तासांनी पीठ काढून चांगले मळले व खलबत्त्याच्या बत्त्याने ठेचले तेव्हा मस्त मउ झाले. पुपोचे आवरण एकदम तोंडात विरघळणारे.. उरलेले पीठ बाई घेऊन गेली, मी घरी जाऊन माझ्यासाठी पुपो करते म्हणून

पाकृ वाचताना मऊ पिठाची पारी भरून लाटणे कठीण जाईल असे वाटले होते, प्रत्यक्षात लाटणे खूप सोपे गेले. भरपूर ग्लूटेन तयार होते व लाटणे सोपे जाते.

एक प्रश्न : पुपोचे आवरण विरघळणारे असले तरी थोडे कडक बनले. त्यामुळे पुपोची घडी घातली की घडीवर ती तुटते. माझे नेहमीच हे असे होते. हे कशामुळे होत असेल? बाई मैदा किंवा तांदूळ पिठी लावून पोळी लाटते.

वरची कणकेची चर्चा ऐकून आठवले की 35-40 वर्षांपूर्वी जेव्हा फ्रीज हा प्रकार ऐकूनही माहीत नव्हता तेव्हा भिजवलेली कणिक चुकून कधी उरली तर आई तिला तेल माखवून पाण्यात बुडवून ठेवायची व दुसरे दिवस वापरायची.