चीड्याघ ईगाअं

बोलावल्याशिवाय कविता वाचायला जाऊ नकोस असं एका महानुभावांना एका शहाण्या माणसाने सागितलं होतं. पण त्याने ऐकलं नाही. "आमंत्रण" नसताना गेलाच ( पाघ..पाघ !!!) आणि हाय

ये क्या हुआ, कैसे हुआ
कब हुआ, जब हुआ, तब हुआ
छोडो... ये ना सोचो.

Submitted by उद्दाम हसेन on 12 July, 2013 - 13:11

नमस्ते मामीताई खूप मस्त

नमस्ते मामीताई

खूप मस्त भन्नाट आहे ही कविता

पण सुरुवातीस शीर्शक वाचून "च्युइंग -गम" वर असावी असे वाटले होते कारण आता आहे त्या शीर्शकातून तसाच "च्युइंग -गम -च्युइंग -गम "...असा नाद ऐकू येत होता मग कविता वाचल्यावर समजली आवडली

कविता अंतर्मुख करणारी आहे आयुष्यावर भाष्य करणारी आहे आधुनिक पद्धतीची आहे म्हणजे मुक्तछंदात एकाच कवितेत वेगवेग़ळे कडवे वेगवेगळ्या आकृतीबंधात लिहिले गेले आहे व एकंदर परिणामकारकता वाढवली आहे

यात ओवी ,हायकू, द्विपदी असे प्रकार एकत्रच हाताळले गेले आहेत एकंदर काव्याचा डौल फटका या काव्यप्रकाराचा आहे

पण एक शंका अंगाई म्हणताना कधी उठणार हा असे का म्हटले गेले आहे हे समजले नाही एव्हढ्याशा बाबीने रसभंग होणार होता पण मी तो होवू दिला नाही ..........

असो
आपल्या ह्या रचनेकडून हास्यकविता हा प्रकारात बरेच काही शिकता आले

लोभ असावा
अपला नम्र
~नवाच एक कुणीतरी

टीप : आपले सदस्यनाम मामी असे असल्यामुळे ; व सर्व अंतरजालीय भगिनीना ताई असे संबोधण्याची सवय असल्याने सुरुवातीस मामीताई असे म्हटले आहे त्यामुळे वाईट वाटून घेवू नये ही विनंती

Submitted by वैवकु रीटर्न्स on 12 July, 2013 - 13:21