निसर्गाच्या गप्पा (भाग - ८)

मला आवडणारा पाऊस. :

पावसाळा म्हटलं की मला प्रथम आठवतो तो मन धुंद करणारा मृद्गगंध. पहिला पाऊस पडल्या पडल्या प्रगट होणारे लाल रंगाचे मखमली गोल आकाराचे छोटे छोटे मृगाचे किडे. अगदी छोटे न दिसण्यासारखे तुरु तुरु पळणारे खेकडे, छोटी छोटी टणाटण उड्या मारणारी बेडक्यांची पिल्ले. ओलीचिंब होऊन अत्यानंदाने डोलणारी झाडे-झुडपे, वेली. झुळू-झुळू वाहणारे गढूळ पाण्याचे झरे, अंगणात भरलेले पाणी, आणि त्यात आम्ही सोडलेल्या होड्या. बेडकांचे आनंदगीत, नळ्यातून्-कौलातून ओघळणारया पागोळ्या, त्याच्या खाली भांडी लावून घरात भरलेले पाणी. पावसाचा आवाज, गढूळ पाण्याने दुथडी भरून वहाणारी नदी. डोक्यावर धरलेली छत्री उडून जात असतानाही पूर पहायला जाण्याची आमची लगबग. सकाळी लवकर ऊठून बैल आणि नांगर घेऊन जाणारे शेतकरी. आणि बरेच काही आठवते

जागू, नवीन भाग, या भागातल्या ११११ पोस्ट पुर्ण झाल्या की काढ.

शोभा, आणि गंमत म्हणून तरवा लावणे, डोक्यावर इरली घेऊन बाकिच्यांबरोबर भातलागवड करण्यासाठी केलेल्या चिखलात आरामात चालणे. आणि बरेच काही..........
दिनेशदा, आम्ही सुद्धा ईथे असंच म्हणतो. "कोकणातल्या पावसासारखा पाऊस नाही "
परत एकदा पावसाळ्यात चार महिने कोकणात जाऊन रहावे, मनसोक्त पावसाळा अनुभवावा असे वाटते बघु कधी जमते ते !

"कोकणातल्या पावसासारखा पाऊस नाही "
परत एकदा पावसाळ्यात चार महिने कोकणात जाऊन रहावे, मनसोक्त पावसाळा अनुभवावा असे वाटते बघु कधी जमते ते ! >> प्रज्ञा असं आठवल की सर्व सोडुन गावी पळायची ईच्छा होते पण नाहीच जमत

मला आवडणारा पाऊस मस्तच शोभा तुमच्यासाठी खास

इनमीनतीन काय सुरेख फोटो टाकलेत ! धन्स !!

नितीन मस्त फोटो.
जागू, माथेरानला पाऊस मिळाला का ?

खरेच कोकणातल्या पावसासारखा पाऊस कुठे नाही. दारावरुन गळणा-या पागोळ्या बघत मी दिवसच्या दिवस वाया घालवेन.

आता इथे नी तिथे सगळेजण खिडक्यांवर पत्रे वगैरे बसवतात त्यामुळे पावसाचा तडतड ताशा वाजवल्यासारखा आवाज येतो. मला तो अजिबात आवडात नाही. मी इथे बेलापुरला राहायला आले तेव्हा आजुबाजुची सगळी घरे रिकामी होती. आमच्याही खिडक्यांवर पत्रे नव्हते (त्यामुळे पाणी घरात यायचे ). पाउस पडायला लागला की इतक्या शांतपणे पडायचा की मला त्याचे नवल वाटायचे. आवाजही नही करता.... मला तो अगदी शांतपणे एका लईत कोसळणारा पाऊस बघत बसायला खुप आवडायचे.

आता इतका आवाज होतो की जोराचा पाऊस असताना घरात ओरडुन बोलावे लागते नाहीतर दारेखिडक्या तरी बंद कराव्या लागतात.

दिनेश तुमचा विश्वास बसणार नाही पण या वर्षी मे महिन्याचे शेवटचे १५ दिवस आंबोलीत पाण्याचा दुष्काळ पडला. पुर्ण गाव पाणीहीन. मी माझ्या घरासमोरच्या भाजीचे जे फोटो इथे मिरवत होते ती सगळी भाजी सुकून गेली. माझी कुंड्यामधली विकतची झाडे काकाने कशीबशी बोरिंगचे पाणी देऊन वाचवली. माझ्या आजीच्या घरासमोरची विहीर जी आजवर कधीही आटली नव्हती ती यावर्षी पहिल्यांदा आटली. खरेतर आंबोलीत पाऊस १५ मे पासुन धुमधड्याक्यात सुरू होतो पण यावर्षी पावसाने पाठ फिरवलीय. अजुनही पाऊस नाही. (आणि मी इथे स्वप्ने बघत होते की पहिला पाऊस पडला की चढलेले मासे खायला जाणार म्हणुन... )

साधना, फार काळजी करू नको. कोल्हापूरपर्यंत मान्सून येऊन रूसून बसलाय. त्याचा रुसवा गेला की येईल तो पुढे.

साधना, खरेच विश्वास बसत नाही. गोव्यातला उन्हाळा असह्य झाल्यावर आम्ही अंबोलीला, मे महिन्यात सहल
काढायचो. मे महिन्यातही तिथे पावसाळी वातावरण असायचे !

माझ्या आजीच्या घरासमोरची विहीर जी आजवर कधीही आटली नव्हती ती यावर्षी पहिल्यांदा आटली. खरेतर आंबोलीत पाऊस १५ मे पासुन धुमधड्याक्यात सुरू होतो पण यावर्षी पावसाने पाठ फिरवलीय.
या वर्षी राज्यात काही ठिकाणी १९७२ सारखा दुष्काळाची स्थिती आहे,पण नेत्यांना त्याची फिकीर नाही,तशी त्यांना त्याची झळही बसत नाही, नाहीतर त्यांना तिकडे लक्ष द्यायला वेळ तरी कुठे आहे ,?
पण तिकडे आंबोलीत १-२ दिवसात पाऊस सुरु होईल अशी आशा बाळगु या ...

ईनमीन तीन धन्यवाद. खरचं कोकणात गेल्यासारख वाटंल. फक्त हे फोटो कुठले ते सांगा आता.

फक्त हे फोटो कुठले ते सांगा आता >>> काही मानगावचे तर काही देवरुखचे आहेत

अनिल इथे शहरात लोकांना माहितही नाहीय मुंबई सोडुन बाहेर दुष्काळ आहे ते. मुंबईत सगळ्याचाच सुकाळ आहे...

मी कमळे आणली सगुणाबाग मधून >>> वा आता आमची प्रभात सुमंगल होईल, कमळाचे प्रचि पाहुन

नितीन, देवरुखची नदी कुठली ?
मुद्दाम उत्सुकता आहे, कारण आई सांगते त्याप्रमाणे मी ४ वर्षाचा असताना देवरुखला हरवलो होतो. मावशीचे लग्न होते आणि मी एकटाच बाहेर पडलो. एकटा गेलो कि कुणी नेले ते पण कुणाला माहीत नाही. लग्नाच्या
गडबडीत कुणाच्या लक्षातही आले नव्हते.

मी त्या नदीवर कुणालातरी सापडलो, लग्नघरातलाच असणार म्हणून कुणीतरी भल्या माणसाने आणून सोडले.

नवल म्हणजे, घरापासून नदी खुपच लांब आहे. (मावशीचे घर बाजारपेठेतच आहे.) अनेकवेळा सांगूनसुद्धा
मला इतक्या वर्षात, कुणीही तिथल्या नदीवर नेले नाही. कुठे सापडलो, ते पण कुणी सांगत नाही.

परत हरवेन, असे वाटत असेल !!

मधे काही दिवस इथे येऊ शकले नाही.. त्यामुळे खूपच चुकल्या-चुकल्या सारखं वाटत होतं. आत्ता सगळं वाचून काढलं. मस्तच चालल्याएत गप्पा.
जागू, हा भागही संपत आला की गं...
साधना, मांजर खरंच मतलबी असतं.
ईन मीन.. मस्त फोटो आहेत.
दिनेशदा..:स्मित:

परत हरवेन, असे वाटत असेल !! >>>

दा , देवरुखची सर्वात मोठी नदी बावनदी, त्यानंतर मुचकुंदनदी पण उन्हाळ्यात त्यात पाणी कमीच.
दुसरा प्रचि जो आहे तो बावनदीचा गणपतीच्या वेळचा आहे.

मांजर खरंच मतलबी असतं. >>> मी सहमत नाही , मध्ये इथेच मांजरांचे किस्से वाचले होते त्यावरुन मांजरही इमानी असतात हेच दिसुन येत होत.
माझा ही एक किस्सा आहे मांजराने केलेल्या (हिस्स... विरुद्ध मांजर) कमालीचा पण नंतर कधीतरी.

माणस जशी विविध स्वभावाची असतात कदाचित मांजरपण असु शकतील काही मतलबी तर काही जिवा भावाची

नाही गं जागू; मला मांजरांचा असा अनुभव कधीच आला नाहीये! कदाचित सगळे प्राणी पक्षी मनापासून आवडत असल्यामुळे ह्या गोष्टी जाणवत नसतील!!

जागू, साधनाने लिहिले होते कमळाच्या लागवडीबद्दल. तळाशी थोडी माती टाकून, टबमधेच ठेवावी लागतील.

नितीन, बावनदीच असणार (लहान बाळाला चालत जाण्याइतकी जवळ आहे ना )

अगं लहान डब्यात म्हणजे वारणा श्रीखंड ५०० ग्र. किंवा तत्सम आकाराच्या डब्यात माती घाल (डब्याला भोक नको करुस), त्या मातीत कमळ लाव आणि मग तो डबा रिकाम्या टबात ठेव. टब मोठा पाहिजे, आपण कपडे भिजत घालतो तेवढा. तळाशी डबा ठेवलास की हळूहळू तोटीने किंवा तांब्याने टबात बाजुने पाणी ओत. टब पुर्ण भरुदे. कमळे कायम पाण्यातच राहावी लागतात.

पाण्याने भरलेल्या टबात डबा ठेवायला गेलीस तर माती वर येणार. म्हणुन आधी रिकाम्या टबात डबा ठेवायचा आणि मग पाणी भरायचे. आणि हे सगळे लवकर कर. मला तर त्याने प्लेस्टिकमध्ये माती घालुन त्यात कमळ आणि मग एका मोठ्या प्लेस्टिकमध्ये पाणि भरुन त्यात लहान प्लेस्टिक असे करुन दिले होते. कमळे पाण्याबाहेर टिकत नाहीत.

अगं मी दोन फुट व्यासाचे मातीचा गोल टब आणलाय, त्यात कमळ लावलेय. गावी कधी नेणार ते माहित नाही.

हो दीनेश दा काकडी नर फुलेच येतात काहि उपाय सान्गा न प्लीज ????
आणी जास्व्दाला कीड लाग्ली आहे काय करु ?

ही माहिती नवव्या भागात हलवली आहे.