ऑगस्ट महिन्यातील सर्वोत्तम कविता

'सर्वोत्तम कविता'च का? कथा, ललित, प्रकाशचित्र, रंगीबेरंगी का नाही?
आणि सर्वोत्तम 'प्रतिसाद' का नाही? (खरा खुरा भाबडा प्रश्न.)

अ‍ॅडमिननी निर्णय घेतलाच आहे, पण हा उपक्रम पुन्हा सुरू करू नये, ही माझ्याकडून विनंती.

जे चांगले असते, ते सर्वांना आवडते, तसे प्रतिसादही येतात. तसे प्रतिसाद नाही आले, तरी ते लिखाण 'चांगले' असू शकते. उल्लेखनीय किंवा उत्तेजनार्थ मध्ये नाही आले तरीही ते चांगले असू शकते. मग हा सारा खटाटोप कशासाठी? आणि त्यासाठी स्पर्धा कशाला?

कुणी अंकाच्या संपादकांना चॅलेंज करतेय, तर कुणी कविता निवड समितीच्या सदस्यांना! भारीच मज्जा चाललीये. या गदारोळात चांगले लेखन कोणते, नि वाईट कोणते- हे सारे ढगात!!

साजिर्‍या, "सर्वोत्तम" कवितेचा उपक्रम का सुरु केला ह्याची कारणमिमांसा स्वातीने पहिल्याच सर्वोत्तम कवितेच्या वेळी केली होती. पण तू म्हणतोस तो प्रश्न मला पण पडला की सर्वोत्तम कथा, ललित, प्रकाशचित्र, विनोदी लेखन का नाही ?

कवितांमधुन निवड करायलाच वेळ होत नाही तर इतक्या प्रतिसादांमधून एक निवडणे म्हणजे अजिबात फिजिबल नाही

ह्या सगळ्यापेक्षा ललित, कविता, कथा इ. सगळ्यातून 'उल्लेखनीय' किंवा 'वाचनीय' असे निवडता येईल का? आणि त्यांची यादी देता येईल का? मग १० कविता /लेख वाचनीय असले तरी त्यांची नावे अ‍ॅडमिन कमिटीला सुचवता येतील. जुन्या माबोवर अशी सोय होती ना बहुधा? आणि 'सर्वोत्तम' हे इतके सापेक्ष असते, की सर्वोत्तम कविता/लेख हा प्रकार नकोच.

ह्या सगळ्यावर रामबाण उपाय...लेखनमर्यादा...महिन्यातून फक्त दोनच साहित्यप्रकार प्रकाशित करण्यास परवानगी हवी. (आणि एक साहित्यप्रकार एकदाच). एका साहित्यप्रकारासाठी महिन्याभरात एकच संधी असल्याने जो तो स्वतःचे सर्वोत्तमच द्यायचा प्रयत्न करेल, चांगल्या लेखकांच्या साहित्याची आवर्जून वाट पाहिली जाईल आणि प्रतिसादही मिळतील.

उगीच रोज उठून काहीही मायबोलीकरांच्या माथी मारले असे होणार नाही.

कविता विभागात भाराभर कविता रोज दिसल्या की एकदम दडपल्यासारखे वाटते, ह्या उलट गझल विभाग. उत्तम गझलकार आणि मर्यादित रचना म्हणून अतिप्रचलित काव्यप्रकार नसूनही कवितेपेक्षा गझलेला सरासरी जास्तच प्रतिसाद मिळतात.

दिवाळी अंक दर महिन्याला प्रकाशित होऊ लागले तर कितीसे लोक त्याची वाट बघतील आवर्जून घेऊन वाचतील?

झक्कपैकी जमलेले कसदार जेवण पहिल्या दोन घासातच अतीव समाधान देऊन जाते.
आणि ताटात भरपूर मिळमिळीत पदार्थ असले तरी पोट भरून जेवायची आजिबातच ईच्छा होत नाही.

विशालला अनुमोदन!

ही मर्यादा प्रशासनाने घालण्यापेक्षा ज्याची त्याने स्वतः स्वतःवर घालून घेणे जास्त योग्य आहे. गरजेचे आहे. प्रशासनाने मर्यादा घालणे म्हणजे कुठेतरी मुक्त व्यासपीठ संकल्पनेला स्वतःच छेद देणे असं होईल.
प्रत्येकाने स्वतःच मर्यादा स्वतःवर घालून घेणं हे प्रत्येकाने जबाबदारी उचलल्याचं लक्षण आहे.
IMO

नीधप, मुक्त व्यासपीठावर यामुळे मर्यादा येतेय असे मला वाटत नाही. यामुळे कोणावर 'तुम्ही इथे कथा प्रकाशित करू नका', 'कविता प्रकाशित करू नका', 'प्रकाशचित्र टाकू नका' असे बंधन नाही. हे सगळे प्रकार इथे प्रकाशित करायला सगळ्यांनाच मुभा असेल. पण त्यांच्या संख्येवर मर्यादा राहील. प्रत्येकाने स्वतःच हे अंगवळणी तर प्रश्नच नाही. पण होते असे की, माझी निर्मिती ही मला नेहमीच चांगली वाटते आणि ती दुसर्‍यांना केव्हा दाखवीन असे होते ना.

तुमचं म्हणणं बरोबर आहे जिडी पण
>>पण होते असे की, माझी निर्मिती ही मला नेहमीच चांगली वाटते आणि ती दुसर्‍यांना केव्हा दाखवीन असे होते ना.<<
हा जो मुद्दा आहे ना त्यासाठीच हे मुक्त व्यासपीठ आहे ना मग त्यावर संख्येची मर्यादा घातली जाणं ह्याने मूळ हेतूलाच बाध येतो.

>>>>> पण इथे या उपक्रमासाठी उत्साहाने सूचना देणार्‍या फारच थोड्या लोकांनी स्वतः या निवडीत भाग घ्यायला सुरुवात केली आहे. <<<<<<

काय बोलणार या वर? असो, काळावर सोडून द्यावे सगळे! होईल हळू हळू

(मी तर बोवा कवितान्च्या वाटेला जात नाही, मला काही समजत नाही त्यातल, पण टॉप टेन मधे जर कविता/लेख्/गप्पान्चे पान अशा स्वरुपात काही एक विभागणि आपोआप झाली तर अधिक मजा येईल असे वाटते! )

मी तर बोवा कवितान्च्या वाटेला जात नाही, मला काही समजत नाही त्यातल >> हा साक्षात्कार नुकताच झाला का? का तुझं पण त्या आचार्‍या सारखं झालं? कारण हितगुजवर आल्या आल्या कविता कर करून बोर केल्याचं आठवतय.

>>>>> पण इथे या उपक्रमासाठी उत्साहाने सूचना देणार्‍या फारच थोड्या लोकांनी स्वतः या निवडीत भाग घ्यायला सुरुवात केली आहे. <<<<<<
थोडासा वेळ द्या अ‍ॅडमिन, सुविधा समजून घेऊन, आपण ती कशा प्रकारे वापरणार नक्की यावर विचार करून ती वापरायला वेळ लागेल ना.

कित्ती शार्प मेमरी तुझी!
लिम्बीच्या वाटेला जायच होत म्हणून ज्या र ला ट जोडत बनवलेल्या कवितान्च सहाय्य घेतल होत लिम्बीला इम्प्रेस करायला, त्या कवितान्चा कार्यकारणभाव सम्पल्यावर इथे टाकुन दिल्या होत्या, त्या तुला बोर म्हणुन आठवत अस्तील!
त्यानन्तर मी कध्धी कध्धी कविता केल्या नाहीत हो! (बहुधा म्हणुनच तर लिम्बी टिकून आहे इकडे, माहेरी गेली नाही )

थोडी प्रस्तावना: ऑगस्ट महिन्यातील सर्वोत्तम कवितांच्या निवडीसंदर्भात जो वाद झाला त्यामुळे दुखावल्यामुळे मध्यंतरी काही काळ मी मायबोली वर न लिहण्याचा निर्णय घेतला होता. परंतु दरम्यानच्या काळात अनेक मायबोलीकरांनी प्रतिसादाद्वारे,फोन करून व वैयक्तिक भेटीतून मला माबो वर परत येण्याची मनापासून विनंती केली. हे त्यांच्या प्रेमाचे,स्नेहाचे प्रतीक आहे. मी स्वतः माबो पासून दूर झाल्याने व्यथित होतोच. कविता लिहायला,वाचायला व प्रतिसाद द्यायला कुठल्याही कारणामुळे झालेला प्रतिबंध यासारखे दु:ख नाही. साहित्यिक वादात आपले मत मांडताना संयम सुटू देऊ नये ही खबरदारी सर्वांनीच घेणे आवश्यक आहे. जसा शेवटी पुन्हा लिहायचा निर्णय घेतांना आनंद होत आहे तसेच काही काळ मी मायबोली वर न लिहण्याचा निर्णयही त्यावेळी योग्यच होता हेही नम्रपणे नमूद करावेसे वाटते. माझ्या मनात कसलाच किंतु नाही व इतर कुणाच्याही मनात नसेलच याची खात्री आहे.असो.(..."तुम मुझे दिलसे पुकारके तो देखो मै कोई गया वक्त नही जो लौटके न आऊंगा... अशा अर्थाचा एक शेर आठवतो आहे.)
नवी गझल पेश करीत आहे. परखड दाद यावी.
जयन्ता५२
माबो अ‍ॅडमिनला विनंती.
या पुढे मला कुठल्याच परीक्षण मंडळावर घेऊ नये ही विनंती.
जयन्ता५२