मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
फायनली फायनली फायनली ...
या विकांताला धोनीला रुपेरी पडद्यावर बघायचा योग आला. पिच्चर बघायचाच होता म्हणून मुद्दाम कुठलेच परीक्षण वाचले नव्हते किंवा कोणालाच पिक्चरमध्ये काय दाखवलेय हे विचारले नव्हते. तरी क्लायमॅक्स काय असणार याचा माझ्या चाणाक्ष बुद्धीने अंदाज लावलेला.
.... आणि तोच खरा ठरवत सुरुवातही त्याच द्रुश्याने झाली.
येस्स!!
वन ऑफ द बिगेस्ट मोमेंट ईन ईंडियन क्रिकेट हिस्टरी. डोळ्यात साठवून ठेवावा, आणि तरीही पुन्हा पुन्हा बघत राहावे असे वाटणारा तो क्षण जेव्हा धोनीने श्रीलंकेला स्टेडीयमच्या पार भिरकावून दिले आणि तब्बल अठ्ठावीस वर्षांनी भारताने विश्वचषक जिंकला!
चित्रपटाची सुरुवातच होते ती त्या ऐतिहासिक सामन्याने. मुरली आणि श्रीलंकेची खतरनाक फिरकी गोलंदाजी पाहता धोनी स्वत: फॉर्ममधील युवराजच्या पुढे यायचा निर्णय घेतो. कोच गॅरी कर्स्टनला तो निर्णय कळवतो. आणि सामना भारतासाठी किंचित अवघड झालेल्या स्थितीत स्वत: फलंदाजीला मैदानात उतरतो. सारे स्टेडियम ‘धोनी, धोनी’ नावाने ओरडत असते. चित्रपट आणि खरोखर घडलेला सामना या दोन्ही द्रुश्यांची बेमालूम मिसळ अशी काही जमलीय. जी थिएटरलाही स्टेडीयम बनवत आपल्याला त्या वातावरणात घेऊन जाते. पुढे काय घडले आहे हा ईतिहास आपल्याला ठाऊक आहेच, पण तरीही ते पुन्हा मोठ्या पडद्यावर आपल्याला अनुभवायचे आहे या कल्पनेनेच अंगावर शहारा येतो..... आणि दुसर्‍याच क्षणाला चित्रपट आपल्याला धोनीच्या भूतकाळात घेऊन जातो. अगदी त्याच्या जन्माच्या वेळी. आणि तिथून सुरू होतो, आपल्या ओळखीच्या या हिरोचा, आपल्यासाठी अनोळखी असलेला स्ट्रगल! - महेंद्रसिंग धोनी - ‘द अन’टोल्ड स्टोरी!’ -
_ _ _ _ _ _ _ _ _
माहीच्या त्या जन्माच्या प्रसंगात, हॉस्पिटलमध्ये मूल बदली झालेय की काय? अशी शंका यावी असा सीन घेतला आहे. तो का घेतला आहे हे अनाकलनीय आहे. कदाचित खरेच तसे काही घडलेही असावे. पण तरीही त्याला चित्रपटात दाखवायची काही गरज नव्हती. अगदी विनोदनिर्मिती हा हेतू असलाच, तर ते ही जमलेलं नाहीये. असो, त्यानंतर सुरुवातीचे एकदोन प्रसंग धोनीची कौटुंबिक पार्श्वभूमी कशी आहे हे दाखवायला खर्ची घातलेत. पण त्यात आणि एकंदरीतच पुर्ण चित्रपटातही उगाचचा मेलोड्रामा टाळला आहे.
एखाद्या खेळाडूचा जीवनपट उलगडताना तो नेमका या खेळाकडे कसा वळला हे जाणून घ्यायची उत्सुकता सर्वांनाच असते. एखादा सचिन जेव्हा वयाच्या सोळाव्या वर्षी भारतातर्फे क्रिकेट खेळतो तेव्हा साहजिकच त्याने स्वत:च्या हाताने पॅंट घालणे आणि पॅड घालणे, या गोष्टी एकाच वयात शिकल्या असाव्यात हे समजू शकतो. पण धोनीबाबत अगदी तसे नव्हते. क्रिकेटपासून चार हात लांब राहत फूटबॉल हे पहिले प्रेम असलेला धोनी, जेव्हा त्याला त्याच्या शाळेचा क्रिकेट कोच त्याचे गोलकिपींगचे कौशल्य बघत शाळेच्या क्रिकेट टीममध्ये विकेटकीपींग करशील का म्हणून विचारतो, तेव्हा त्याचे उत्तर ऐकण्यासारखे असते.. "ह्यॅं, छोटा बॉलसे कौन खेलेगा ..
क्रिकेटवर आधारीत चित्रपट आहे तर तुम्ही सचिनला त्यापासून वेगळे ठेवूच शकत नाही. एका द्रुश्यात धोनी त्याच्या आईबरोबर जत्रेत फिरत असतो. एका दुकानात देवी देवतांच्या तसविरी ठेवल्या असतात. त्यातच एक फोटो या क्रिकेटच्या देवाचाही असतो. धोनी त्याच्या आईकडे तो फोटो घ्यायचा हट्ट धरतो. आणि ‘अब ये कौनसा भगवान है’ असे विचारणार्‍या त्याच्या आईला तो घ्यायलाही लावतो. पण सचिनला आदर्श मानणाला धोनी, फलंदाजीत मात्र त्याला कॉपी करायचा प्रयत्न करत नाही हे विशेष. आणि म्हणूनच आज म्हटले जाते, की सचिन हा सचिन आहे. प्रश्नच नाही. पण धोनी सुद्धा धोनीच आहे. दुसरा कोणी नाही ..
शालेय क्रिकेट सामन्यांमधून धोनी चमकायला सुरुवात करतो ते अर्थातच त्याच्या ऊत्तुंग फटकेबाजीने. "माही मार रहा है",. हे त्याच्या शाळेत परवलीचे शब्द बनतात. ते ऊच्चारताच ठणाणा शाळेची घंटा वाजते आणि दणादण पोरं उड्या मारत सामना बघायला मैदानावर जमा होतात. विद्यार्थी तर विद्यार्थी, शिक्षकांना सुद्धा हा मोह आवरत नाही. क्रिकेटवेड्यांचा हा देश. माझा स्वत:चा अनुभव आहे. कुठून रस्त्याने जात असलो आणि मैदानात खेळणारी पोरे दिसली की तेवढा एक चेंडू बघितल्याशिवाय पुढे पाऊल उचलत नाही. आणि त्या चेंडूवर नेमका कोणी जबरदस्त फटका मारला तर पावले थोडी आणखी रेंगाळतात आणि एखाद दुसरा बॉल आणखी बघितला जातो. चित्रपटातील ती द्रुश्ये पाहून एक क्षण मनात असे वाटून गेले की आपणही माहीच्या शाळेत असायला हवे होते, जे त्याची फटकेबाजी सुरू होताच आपल्यालाही तो कल्ला करायचा आनंद उचलता आला असता.
असो, पण शालेय क्रिकेट ते टीम ईंडिया. हा एक फार मोठा पल्ला आहे. तुमच्यात भले कमालीचे टॅलेंट असले, पण जर नशीबाने हुलकावणी दिली आणि योग्य वेळी संधी मिळालीच नाही, तर तुमचे लक्ष्य कधी एक अधुरे स्वप्न बनून राहते हे एखादा अमोल मुझुमदारच सांगू शकतो.
धोनीबाबतही असेच काहीसे होऊ लागले होते...
ईथे दुर्दैवाने मला थोडासा पिक्चर चुकवावा लागला. अगदी तशीच एमर्जन्सी होती. असो,
क्रिकेटचा खेळ धोनीला रेल्वेमध्ये टीसीची नोकरी करायला लावतो. दिवसभर दमूनभागून काम आणि संध्याकाळी नेट प्रॅक्टीस. त्याच्या करीअरची ट्रेन दोन स्टेशनांच्या दरम्यानच फिरत राहते. तीन वर्षे होतात. कुठे मोठी संधी मिळत नाही, तर कुठे ती जाणूनबुझून नाकारली जाते. त्याच्यासोबतचे युवराज कैफ हे खेळाडू भारतासाठी खेळत आपापल्या जागा फिक्स करतात आणि त्यांच्यापेक्षा सरस असलेला धोनी मात्र आपला नंबर लागायची वाट बघत राहतो. या फेजमधील हताश निराश धोनी सुशांत राजपूतने छान साकारला आहे. बरेच द्रुश्यात धोनीची बॉडीलॅंगवेजही व्यवस्थित साकारली आहे. त्यामुळे बरेचदा ‘कधी धोनी कधी सुशांत’ यात आपलीही गल्लत होते. दिसण्याबाबत म्हणायचे झाल्यास छोट्या केशरचनेत तो धोनीच्या बरेच जवळ जातो. मात्र लांब केसांमध्ये अखंड भारतवर्षात धोनीला तोड नाही. त्याच्या या लांब केसांचे साक्षात शत्रूराष्ट्र प्रमुखाने केलेले गुणगाणही चित्रपटातल्या एका द्रुश्यात ओरीजिनल चित्रफितीच्या स्वरुपात दाखवले आहे.
आज ज्या स्फोटक फलंदाजीसाठी आणि त्याच्या हेलिकॉप्टर शॉटसाठी वगैरे धोनी ओळखला जातो तीच फलंदाजीची शैली एकप्रकारे त्याच्या निवडीच्या आड येत होती. घरगुती क्रिकेट आणि ईंडिया ’ए’ संघातर्फे चमकल्यानंतर जेव्हा त्याचा नावाचा विचार भारतीय संघासाठी होऊ लागतो तेव्हा निवड समितीच्या सदस्यांचे त्याच्या तंत्राला घेऊन एकमत होत नाही. त्याचे तंत्र आंतरराष्ट्रीय लेवलला त्या दर्जाच्या गोलंदाजांसमोर टिकेल का याबाबत दुमत होते. तेव्हा बहुधा किरण मोरे की कोणाच्या तरी तोंडी एक उत्तम डायलॉग आहे - "पूअर टेकनिक एक बात होती है, और अनकन्वेन्शनल बॅटसमन एक अलग बात होती है." .. पर्रफेक्ट !
पुढे जाऊन त्याने हेच सिद्ध केले. पुस्तकी क्रिकेट खेळणार्‍या जीवांना जे जमले नाही ते रिझल्ट त्याने मिळवून दाखवले. कमालीचे कूल टेंपरामेंट, परीस्थितीनुसार खेळात केलेली अ‍ॅडजस्टमेंट, प्रेशर झेलायची पचवायची आणि त्याला पॉजिटीव्हली घेत मोक्याच्या क्षणी आपला खेळ उंचावायची मानसिकता, हे सर्व गुण आणि सोबतीला मोठे फटके मारायची क्षमता, भारतीय फलंदाजांमध्ये अभावाने आढळणारे हूकपुलचे फटके खेळायचे कौशल्य, अगदी पायात पडलेल्या चेंडूलाही षटकार मारायची क्षमता, एकाचे दोन रन करणारी रनिंग बीटवीन द विकेट आणि यष्टीरक्षण असो वा फलंदाजी मैदानावरची चपळता, या एक ना दोन हजारो गुणांनी त्याला केवळ आजवरचा ईतिहासातील सर्वश्रेष्ठ फिनिशरच नाही तर भारताचा आजवरचा सर्वात यशस्वी कर्णधारही बनवले. त्याच्या रेकॉर्डसाठी वेगळा धागा काढावा ईतके ते अफाट आहेत. तुलनेत चित्रपटात कुठेही त्याचे तितके कोडकौतुक केले नाहीये हे विशेष जाणवले.
धोनी आजवर कुठल्या गोष्टीसाठी बदनाम झाला असेल तर ते एकाच गोष्टीसाठी की त्याने सिनिअर खेळाडूंचा पत्ता कट केला. आणि हे चित्रपटात कुठेही लपवले नाहीये. किंबहुना त्यामागची त्याची स्पष्ट भुमिका मांडली आहे. तीन खेळाडू टीममध्ये फिट बसत नाहीयेत, त्यांना वगळा असे सांगताना दाखवले आहे. त्यानंतर पुढे दाखवलेल्या बातम्यांमध्ये सेहवागचे नावही घेण्यात आले आहे.
२००७ च्या विश्वचषकात धोनीला आणि पर्यायाने भारतीय संघाला आलेले अपयश देखील चित्रपटात दाखवले आहे. चढत्या काळात डोक्यावर घेणारे क्रिकेटरसिक एका चेंडूवर बाद होणे या चुकीसाठी लाथेने तुडवायलाही मागे पुढे बघत नाहीत हे धोनीच्या घरावर होणार्‍या दगडफेकीने दाखवले आहे. या अश्या काही मुर्खांकडे डोळेझाक करत आमच्यासारख्या क्रिकेटरसिकांसाठी देशासाठी खेळत राहणे या वृत्तीलाही मग सलाम करावासा वाटतो.
जिथे धोनीचा स्ट्रगल संपतो तिथे धोनीची लव्हस्टोरी सुरू होते. त्यात धोनी थोडासा’च फ्लर्ट दाखवलाय. खरा की खोटा माहीत नाही. पण प्रामाणिकपणा जोपर्यंत अंगी असतो तोपर्यंत हा गुण(!) चालून जातो. दोन्ही लव्हस्टोरी या लव्हस्टोरी म्हणून पाहिल्या तर बरेपैकी उत्तम जमल्या आहेत. हो दोन्ही. दोन जणी आल्या होत्या त्याच्या आयुष्यात. पहिलीला त्याच्यापासून नियती हिरावून घेते. दुसरीला आता आपण मिसेस साक्षी धोनी म्हणून ओळखतो.
हा चित्रपट सर्वप्रथम धोनीचाच आहे. मग सुशांत राजपूतचा बनला असता. मात्र ओवरऑल त्याला आपली म्हणावी तशी छाप सोडता आली नाही. काही वेळा या जागी धोनीच हवा होता, असेही वाटून जाते. दिग्दर्शकाने फार काही दर्जेदार कलाकृती बनवली आहे असे नाही, मात्र धोनीच्या स्ट्रगलला पुरेपूर न्याय देणारा चित्रपट बनवला आहे. लव्हस्टोरीचा भाग किंचित अति वाटतो. स्पेशली रोमांटिक गाणी नक्को नक्को होऊन जातात. लक्षात एकही राहत नाही. हिरोईनी दिसायला छान घेतल्या आहेत. तरी मला दुसरीपेक्षा पहिली जास्त आवडली. जर सर्वांशीच असे झाले असेल तर धोनीला त्याची बायको काही सोडणार नाही.
बाकी या लव्हस्टोरींमध्ये काही बॉलीवूडी योगायोगाही दाखवले आहे. जसे की दोन्ही हिरोईनींच्या तोंडी एकच डायलॉग आणि मग दुसरीच्या तोंडचा डायलॉग ऐकत पहिलीने कोणे एकेकाळी मारलेला तोच डायलॉग आठवत तिचीही आठवण येणे. यासारखे चरीत्रपटाची मजा घालवणारे प्रकार आहेत.
अशीच आणखी एक गंमत म्हणजे, जेव्हा सुरुवातीच्या चारपाच इनिंगमध्ये तो फेल जातो आणि आता पुढचा चान्स मिळेल की नाही अशी शाश्वती त्याला स्वत:लाच नसते तेव्हा त्याच्या आयुष्यात पहिली हिरोईन येते, आणि ती त्याला सांगते उद्या तुला नक्की खेळायला घेणार. आणि एवढेच नाही तर तू खेळणारही जबरदस्त. आणि मग अर्थातच तसे होतेही. पण आता त्याला घ्यायचे आणि ते देखील पुढच्या नंबरवर फलंदाजीला पाठवायचे याचे श्रेय दादा गांगुलीला जायला हवे. पण हिरोईन बोल्लेली ना, मग व्हायलाच पाहिजे. अश्या प्रकारे ते चित्रपटात दाखवलेय. बॉलीवूड काही बाबतीत सुधारणार नाहीत. यापैकी हे एक. तर त्यांना ते माफ करायलाच हवे.
असो, रमतगमत चित्रपट पुन्हा त्याच्या शेवटाकडे म्हणजे विश्वचषक २०११ च्या फायनलपर्यंत येतो. ते परीक्षणात सांगायची नाही तर अनुभवण्याची गोष्ट आहे. पण जेव्हा धोनी सिक्स मारत भारतातल्या तमाम क्रिकेटरसिकांना एकाच वेळी येडे करून सोडतो. तेव्हा धोनीचा सर्वात पहिला कोच छातीवर मूठ आवळत इशार्‍याने म्हणतो, हा माझा बच्चा आहे. बस्स वो दिल को छू लेने वाला मूमेंट था...
मला कल्पना आहे की मी स्वत: फार उशीरा पाहिला आणि परीक्षणही आता तुलनेत उशीराच आलेय. पण एकूण गोळाबेरीज करता जर तुम्ही वर्षाला मोजकेच चारपाच हिंदी चित्रपट बघत असाल तर त्यात हा बघायला हरकत नाही. क्रिकेट समजणे न समजणे, धोनी आवडणे न आवडणे (असेही असतात का?) या गोष्टी दुय्यम आहेत. पण एक यशस्वी स्ट्रगलस्टोरी म्हणून या सत्यकथेचे मूल्यांकन नक्कीच पाचात पाच आहे. परीक्षण रेटींगचे स्टार द्यायचे ठरवले तरी ते पावणेचार आहे. आणि आता वाजलेतही रात्रीचे सव्वादोन आहेत ..
तर शुभरात्री शब्बाखैर खुदाहाफिज
मुश्कील वक्त, धोनी सख्त!
- आपलाच ऋन्मेष 
Dhoni's brother is a
Dhoni's brother is a politician. So he may have objected for his inclusion in film. But the movie is good. In NCR it is a big hit.
द अन’टोल्ड लवस्टोरी असे नसून
द अन’टोल्ड लवस्टोरी असे नसून द अन’टोल्ड स्टोरी असे शिर्षक आहे. ते बदलणार का?
आम्ही काल परत पाहिला आणि मुलांना पण दाखवला.आणि त्यानां ही खूपच आवडला
मी बघितलाय. अगदी फर्स्ट डे
मी बघितलाय. अगदी फर्स्ट डे फर्स्ट शो . मस्त आहे. खूपच आवडला .
<<हिरोईनी दिसायला छान घेतल्या आहेत. तरी मला दुसरीपेक्षा पहिली जास्त आवडली>> मला पण .
छान लिहिलंयस
त्यामुळे ज्यांना क्रिकेट आवडत
त्यामुळे ज्यांना क्रिकेट आवडत नाअही त्यांनाही आवडेल असा चित्रपट झाला आहे. मुख्य म्हणजे धोनीला मदत करणार्‍या व त्याच्या यशामागे असणार्‍या सर्व व्यक्तींना व्यावस्थित प्रोजेक्ट केले आहे.> + १११
Dhoni's brother is a
Dhoni's brother is a politician. So he may have objected for his inclusion in film. >>> आँ , म्हणजे धोणी ला एक सक्खा भाऊ आहे ही बाबच चित्रपटात दाखवू नये. ज्यांनी विकी किंवा ईतर सोर्सेस वाचण्याचे कष्टं घेतले नाही आणि सिनेमात दाखवलेली त्याची कौटुंबिक पार्श्वभुमी खरी मानली तर त्याला कोणी भाऊ नव्हताच असाच समज होईल की.
आज व्हॉटसपवर एक वेगळाच मेसेज
आज व्हॉटसपवर एक वेगळाच मेसेज फिरतोय की धोनीचा भाऊ हा त्याला पिक्चरमध्ये न दाखवल्याने नाराज झालाय. नव्हे निराश झालाय. आणि नैराश्याने ग्रासलेल्या फेसबूक पोस्ट करत आहे. सोबत तो गवंडी काम करत आहे असा फोटो होता. काय सत्य आहे नेमके?
ज्यांनी विकी किंवा ईतर
ज्यांनी विकी किंवा ईतर सोर्सेस वाचण्याचे कष्टं घेतले नाही आणि सिनेमात दाखवलेली त्याची कौटुंबिक पार्श्वभुमी खरी मानली
>>>>
ज्याला खरच माहीती हवी आहे तो असं का करेल?
"ज्याला खरच माहीती हवी आहे तो
"ज्याला खरच माहीती हवी आहे तो असं का करेल?" - बाजीराव मस्तानी सिनेमा पाहून बाजीराव पेशव्यांविषयी 'जाणून घेणार्यांच्या' जगात काहीही घडू शकतं.
मस्त
मस्त
फेरफटका, असच नाहीये
फेरफटका, असच नाहीये अगदी..
माझ्या कित्येक मित्रांनी, ज्यांना खरच बाजीरावांबद्दल माहीती हवी होती, स्पेशल गूगल सर्च वगैरे करून माहीती काढली.....
आता बाजीरावांचा काळ फारच जुना होता.. धोनीची माहीती हवी असेल तरे ती बरीच खरी आणि सहज मिळू शकेल
ज्याला खरच माहीती हवी आहे तो
ज्याला खरच माहीती हवी आहे तो असं का करेल? >>
रिया, ज्यांना खरंच एका जिवंत माणसाची अनटोल्ड स्टोरी पब्लिक समोर मांडायची आहे तेअसं का करतील?
भारताले लाखो लोक टीवी/सिनेमावर बघितलेल्या सगळ्याच गोष्टींची शहानिशा करत बसतात की काय?
"माझ्या कित्येक मित्रांनी,
"माझ्या कित्येक मित्रांनी, ज्यांना खरच बाजीरावांबद्दल माहीती हवी होती, स्पेशल गूगल सर्च वगैरे करून माहीती काढली....." - अपवाद प्रत्येक गोष्टीला असतात. पण अजूनही व्हॉट्सअ‍ॅप वरच्या फॉरवर्ड्स वर विश्वास ठेवणार्यांची संख्या मोठी आहे.
"आता बाजीरावांचा काळ फारच जुना होता.. धोनीची माहीती हवी असेल तरे ती बरीच खरी आणि सहज मिळू शकेल" - तुमच्याच लॉजिकप्रमाणे ज्याला माहिती काढायचीच, त्याला जुन्या / नव्या गोष्टींनी फरक पडत नसावा.
मुळात अजून धोनी खेळत असताना त्याच्या आयुष्यावर सिनेमा काढायची घाई करण्याचं कारण केवळ आर्थिक / व्यावसायिक आहे असं माझं मत आहे. (ह्याचा अर्थ मी सिनेमा पहाणार नाही वगैरे नाही
)
भारताले लाखो लोक
भारताले लाखो लोक टीवी/सिनेमावर बघितलेल्या सगळ्याच गोष्टींची शहानिशा करत बसतात की काय?
>>
प्रश्न शहानिशेचा नाहीये. खरच एखाद्या विषयी माहीती मिळवण्याची इच्छा असेल त्याने सिनेमावर विश्वास कशाला ठेवावा?
तुमच्याच लॉजिकप्रमाणे ज्याला माहिती काढायचीच, त्याला जुन्या / नव्या गोष्टींनी फरक पडत नसावा.
>>>
म्हणण्याचा अर्थ जुन्या गोष्टींचा शोध्ह जरा अवघड असतो नव्याच्या तुलनेत.
२६ जानेवारीच्या भुकंपाबद्दल मला किल्लारीच्या भुकंपापेक्षा जास्त माहीती आहे कारण २६ जानेवारीच्या भुकंपा वेळी मी ज्ञ्मले होते, किल्लारी च्या वेळेला नाही.
असो! मला काय म्हणायचंय ते मांडता येईना बहुदा
मुळात अजून धोनी खेळत असताना
मुळात अजून धोनी खेळत असताना त्याच्या आयुष्यावर सिनेमा काढायची घाई करण्याचं कारण केवळ आर्थिक / व्यावसायिक आहे असं माझं मत आहे. >> +१ परत धोनीचा मुख्य स्वभावगुण जो त्याला one of the kind बनवतो तो म्हणजे 'He treats cricket as just a game' हि जाणीव त्याच्या यशामागे मुख्य आहे नि सिनेमात पकडणे अशक्य आहे.
मस्त लिहिलं आहेस, ऋन्मेष.
मस्त लिहिलं आहेस, ऋन्मेष.
धोनीचा मी परमपंखा आहे. त्यामुळे 'फर्स्ट डे'च पाहिला होता. खूप अपेक्षा ठेवून पाहिला होता आणि सपशेल निराश झालो. चरित्रपट बनवणं हिंदी सिनेमावाल्यांना जमतच नाही एकंदरीत. ते चरित्रपट बनवताना त्या व्यक्तिरेखेला देवस्वरुप करून ठेवतात. त्याच्या ग्रे शेड्स दाखवताना बिचकत असतात. त्यामुळे आयपीएल, चेन्नई सुपरकिंग्ससंबंधित वादग्रस्त प्रकरण पूर्णपणे वगळता यावं ह्यासाठी सिनेमा २०११ पर्यंतच मर्यादित ठेवला असावा, असं वाटलं.
मला काही गोष्टी आवडल्या पण त्याहून खूप जास्त खटकल्या -
१. त्याच्या विकेटकीपिंगबद्दल काहीही दाखवलेलं नाहीय.
२. तो अचानक कर्णधारच होऊन जातो. एक खेळाडू ते कर्णधार हा प्रवास आलेलाच नाही.
३. लव्ह स्टोऱ्या तर 'आवरा' कॅटेगरीमध्ये आहेत.
४. भिकारडं (अपेक्षित शब्द वेगळा आहे, समजून घ्यावा) संगीत
५. क्रिकेट आणि फिक्सिंग एकत्रच शिजतात. हा सगळा भाग अगदी पूर्णपणे अनुल्लेखाने मारूनच टाकावा, हे काही झेपलं नाही. असं होऊच शकत नाही की आजवर एकाही बुकीने धोनीला कधी संपर्क साधायचा प्रयत्नच केला नसेल आणि जरी नसेल, तरी काल्पनिक म्हणून दाखवायला हवंच होतं.
६. तीन वरिष्ठ खेळाडूंना संघातून वगळण्याचा जो भाग होता, तोसुद्धा चित्रपटात पटकन गुंडाळून टाकला आहे. महत्वाची घडामोड होती ती आणि वादग्रस्त वगैरे म्हणता येईल, अशी तेव्हढी एकच तर घटना दाखवली आहे, तर ती तरी व्यवस्थित प्रेझेंट व्हायला हवी होती.
धोनी आवडता आणि नीरज पांडेही. त्यामुळे झालेल्या अपेक्षाभंगाचा त्रास खूप जास्त होता. इतका की काही लिहावंसंही वाटलं नाही मला !
माझ्या मते त्यातल्या त्यात पूर्वार्ध चांगला आहे. तेव्हढा पाहून सिनेमा सोडून दिला असता, तरी चाललं असतं.
प्रश्न शहानिशेचा नाहीये. खरच
प्रश्न शहानिशेचा नाहीये. खरच एखाद्या विषयी माहीती मिळवण्याची इच्छा असेल त्याने सिनेमावर विश्वास कशाला ठेवावा? >> अजब लॉजिक आहे. एका जिवंत माणसाचा सिनेमा त्याच्या परवानगीने, त्याने किंवा त्याच्या निकटवर्तीयांनी दिलेल्या माहितीवर बेतलेला आहे म्हणजे त्यात त्याच्याबद्दल सत्यच दाखवलेले असावे अशी माफक अपेक्षा बाळगणार नाहीत का बघणारे? असत्य दाखवलेले असेल तर ती व्यक्ती आक्षेप घेणार नाही का?
२६ जानेवारीच्या भुकंपाबद्दल मला किल्लारीच्या भुकंपापेक्षा जास्त माहीती आहे कारण २६ जानेवारीच्या भुकंपा वेळी मी ज्ञ्मले होते, किल्लारी च्या वेळेला नाही. >> तुम्ही बहूतेक हे अर्ग्यूमेंट आधीही केले होते कुठल्या तरी बाफवर. दोन्ही भुकंपाची माहिती तुम्हाला सेकंड हँडच मिळाली तुम्ही प्रत्यक्षदर्शी नसावात अशी कल्पना करतो.मग तुम्ही तेव्हा जन्मला असलात नसलात त्याने तितकासा फरक पडत नाही. माहितीने तुमच्यावर होणार्‍या परिणामांची ईन्टेसिटी बदलू शकते पण माहिती तर माहितीच असते.
असामी त्याच (आणि ईतर सुद्धा) कारणामुळे मला सिनेमा फसलेला वाटला.
निर्मात्यांना वाटले की 'मेकिंग/रायझिंग ऑफ धोनी' दाखवून त्याची लोकप्रियता कॅश करू पण लोक धोनीला ग्रेट का मानतात ह्याबद्दल त्यांचे आडाखे चुकले आणि त्याच्या ग्रेट असण्यामध्ये आणि दाखवलेल्या स्ट्र्गलमध्ये एक डिसक्नेक्ट राहून गेला.
रसप पूर्ण पोस्टला अनुमोदन.
चरित्रपट बनवणं हिंदी सिनेमावाल्यांना जमतच नाही एकंदरीत. >> पहिला शब्दं चित्रपट असा वाचला आणि तोच जास्तं संयुक्तिक वाटला
चरित्रपट बनवणं हिंदी
चरित्रपट बनवणं हिंदी सिनेमावाल्यांना जमतच नाही एकंदरीत. >> मी पाहिलेल्या काही चांगल्या चरित्रपटांमध्ये एक महत्वाची बाब मला कळली की ते चित्रपट कधीच त्या व्यक्तीच्या ग्रेटनेसबद्दल किंवा जर्नी टू ग्रेटनेसबद्दल बद्दल असत नाहीत, आणि आपले चरित्रपट ह्याच्या नेमके ऊलटे. ते पूर्ण सिनेमामध्ये ही व्यक्ती पुढे फार ग्रेट होणार आहे हे पहिल्या सीनपासूनच सांगत सुटतात जणू पब्लिकला हा सिनेमा कोणाबद्दल आहे ते माहितच नाहीये.
"चरित्रपट बनवणं हिंदी
"चरित्रपट बनवणं हिंदी सिनेमावाल्यांना जमतच नाही एकंदरीत" - कारण, आपण सगळ्यांचेच पाय मातीचे असतात हे तत्व मान्य करत नाही. ग्रे असं काही नसतं आपल्याकडे.
मुळात अजून धोनी खेळत असताना
मुळात अजून धोनी खेळत असताना त्याच्या आयुष्यावर सिनेमा काढायची घाई करण्याचं कारण केवळ आर्थिक / व्यावसायिक आहे असं माझं मत आहे. >>
तसं असलं तरी त्यात गैर काही नाही. उदाहरणार्थ सचिनच्या पुस्तकाची किंमत पाहता ते देखील पैसे कमवायलाच छापण्यात आले होते अशी मला शंका आहे.
ईथे धोनी सचिन करायचे नाही तर एक उदाहरण म्हणून घ्यावे. पुस्तक असो वा चित्रपट. ईटस पार्ट ऑफ बिजनेस. मुद्दाम वाद निर्माण केले जातात ते पुस्तक वा चित्रपट खपावे म्हणून. पण ईथे कुठलाही वाद क्रिएट न करता पिक्चर गल्ला कमावतोय हे विशेष
धोनीचा मुख्य स्वभावगुण जो
धोनीचा मुख्य स्वभावगुण जो त्याला one of the kind बनवतो तो म्हणजे 'He treats cricket as just a game'
>>>>>>
असामी हे ईलॅबोरेट करता येईल का? हे धोनीच्या शानमध्ये लिगिलेय की दोष दाखवलाय हे क्लीअर होत नाहीये.
जर एखाद्याची ग्रे शेड
जर एखाद्याची ग्रे शेड त्याच्या वैयक्तिक आयुष्यातील असेल. ज्यासाठी ती व्यक्ती ओळखली जाते त्या क्षेत्राशी संबंधित नसेल. तर हट्टाने का दाखवावी? समीक्षकांची वाहवा मिळवायला?
तरी अझरवर चित्रपट आलेला इम्रान हाशमीचा तो कोणी पाहिलाय का ईथे? त्यात काय दाखवलेय कोणाला माहीत? कारण अझरबाबत तर ग्रे नाही काळ्याकुट्ट ब्लॅक शेड आहेत. फिक्सिण्ग प्रकरण कसे दाखवले आहे त्यात?
असामी हे ईलॅबोरेट करता येईल
असामी हे ईलॅबोरेट करता येईल का? >> "हे धोनीच्या शानमध्ये लिगिलेय की दोष दाखवलाय हे क्लीअर होत नाहीये. " ह्या पुढच्या वाक्यामूळे नाहि करता येणार ;). पुढचे सात दिवस एकही बाफ उघडू नकोस, आधीच उघडलेल्या बाफावर एकही पोस्ट करू नकोस, कुठलेच बाफ वाचू नकोस, गफ्रे ला भेटू नकोस. त्या वाक्याचा विचार कर, सहज समजेल बघ.
आज व्हॉटसपवर एक वेगळाच मेसेज
आज व्हॉटसपवर एक वेगळाच मेसेज फिरतोय की धोनीचा भाऊ हा त्याला पिक्चरमध्ये न दाखवल्याने नाराज झालाय. नव्हे निराश झालाय. आणि नैराश्याने ग्रासलेल्या फेसबूक पोस्ट करत आहे. सोबत तो गवंडी काम करत आहे असा फोटो होता. काय सत्य आहे नेमके?>>> कृपया व्हॉटसप पोस्टसवर विश्वास ठेवू नये.
तरी अझरवर चित्रपट आलेला
तरी अझरवर चित्रपट आलेला इम्रान हाशमीचा तो कोणी पाहिलाय का ईथे? त्यात काय दाखवलेय कोणाला माहीत? कारण अझरबाबत तर ग्रे नाही काळ्याकुट्ट ब्लॅक शेड आहेत. फिक्सिण्ग प्रकरण कसे दाखवले आहे त्यात?>>> त्यात तर अझरचे उदात्तिकरणच केले आहे.
अझरचे उदात्तीकरण.
अझरचे उदात्तीकरण. ईंटरेस्टींग. नेमके कसे केले यासाठी तरी आता तो चित्रपट बघायला हवा..
ईथे दुर्दैवाने मला थोडासा
ईथे दुर्दैवाने मला थोडासा पिक्चर चुकवावा लागला. अगदी तशीच एमर्जन्सी होती. असो, >>>
माणूस म्हणून धोनी अक्षरशः
माणूस म्हणून धोनी अक्षरशः उत्तुंग आहे राव!, भारतीय क्रिकेट अन पर्यायाने बीसीसीआय ने लेव्हल बी टाऊन्स वर भर दिला अन असली टॅलेंट पुढे यायला लागली! खल्लास कथा, आपला आवडता डायलॉग म्हणजे "आजका दिन हम भुलना नही चाहते इसीलिए ये समोसा और बालुशाहीका पार्टी हो राहा है" अप्रतिम टेम्परामेन्ट
मस्त पिक्चर आहे. बर्‍याच
मस्त पिक्चर आहे. बर्‍याच दिवसांनी एक हिन्दी पिक्चर कोठेही फॉरवर्ड न करता पाहिला. सुशांत सिंग राजपूत ने जबरी काम केले आहे. सुरूवातीच्या सीन्स मधेच तो खेळायला जाताना टीपिकल धोनी च्या अ‍ॅक्शन्स लगेच कळतात. त्याचे क्रिकेट चे शॉट्स वगैरे जे आहेत ते साधारण नंतरच्या काळातले अगदी धोनी शॉट्स वाटतात (पाक, लंका सिरीज मधले वगैरे). पण शाळा/कॉलेज च्या काळातील गेम्स् मधले अजिबात वाटत नाहीत. बाकी धोनीच्या साधेपणाची इमेज फारसे गिमिक्स न वापरता बरोबर उभी केली आहे.
ऋन्मेष - वरचे तुझे वर्णन परत वाचले आणि बरेचसे आवडले. तू 'फ्लर्ट' बद्दल लिहीले आहेस तसे मला वाटले नाही. त्या वयाची सिंगल व्यक्ती जितपत असेल तितकाच तो वाटतो.
रसप ने वरती आक्षेप लिहीले आहेत त्यातले १,२ व ६ पटले. बाकी तीन नाही. लव्ह स्टोर्‍या कथेच्या ओघात आल्यासारख्याच वाटल्या. दुसरी जरा किंचित लांबत आहे असे वाटेपर्यंत पिक्चर मूळ ट्रॅक वर आला. गाणी बॅकग्राउण्डलाच आहेत त्यामुळे कथेच्या फ्लो ला मारक वाटली नाही. ते दोघींनी एकच स्ंवाद म्हणणे वगैरे थोडी 'लिबर्टी' दिग्दर्शकाने घेतली असेल कदाचित, पण चालून जाते. उलट ते 'खुद से हम मिलेंगे फिर कभी' आधी थोडे ऐकलेले आहे आणि आवडले ते गाणे. फिक्सिंग बद्दल हे कोणतेही खेळाडू आत्ता काही बोलण्याची शक्यता कमी आहे. आपल्या क्षेत्रात होत असलेल्या वाइट गोष्टींबद्दल जाहीररीत्या फार कमी लोक भूमिका घेतात - आणि जे घेतात ते बहुधा आउटकास्ट केले जातात. त्यामुळे त्याचे आश्चर्य वाटले नाही.
अजून एक म्हणजे अनेक सीन्स मधे खरे खेळाडू व सुशांत यांचे मिक्सिंग जबरी केलेले आहे. एका सीन मधे सुशांत च्या मागे शोएब मलिक, व बाजून गंभीर दिसतो. दुसर्‍या एका सीन मधे सचिन ही दिसतो. ते जमले आहेत सीन्स एकदम.
एकूण ओव्हरऑल पॅकेजिंग चपखल केले आहे. आवड्ला पिक्चर. वरती अनेकांनी म्हंटल्याप्रमाणे त्या मूळ कोचची चित्रपटाच्या शेवटी आलेली प्रतिक्रिया लक्षात राहणारी आहे. तसेच गांगुली चा फक्त फोन मधून येणारा "धोनी को ट्राय करते है" डॉयलॉगही एकदम मेमरेबल. त्याला वेळोवेळी पाठिंबा देणार्‍या त्या देवल, गांगुली, तो सरदार, तो बॅट बनवणारा वगैरे लोकांची व्यक्तिमत्त्वे ही अफलातून आहेत
फारएण्ड, छान लिहिले आहे
फारएण्ड, छान लिहिले आहे तुम्ही.
कायेना मला हा पिक्चर फारच आवडला आहे त्यामुळे कुणी त्या वर सकारात्मक लिहिले की वाचायला फार छान वाटतं.
मॅच फिक्सिंग च्या मुद्द्यावर अगदी सहमत.. ती बाजू असायलाच हवी होती.,हा अट्टाहास का? धोनी ची अनटोल्ड स्टोरी आहे.. आणि शीर्षक पुरेपूर सार्थक होतं ह्या पिक्चर चं..!!
फारएन्ड , पोस्ट आवडली. अजून
फारएन्ड , पोस्ट आवडली.
अजून एक म्हणजे अनेक सीन्स मधे खरे खेळाडू व सुशांत यांचे मिक्सिंग जबरी केलेले आहे. एका सीन मधे सुशांत च्या मागे शोएब मलिक, व बाजून गंभीर दिसतो. दुसर्‍या एका सीन मधे सचिन ही दिसतो. ते जमले आहेत सीन्स एकदम.>>> +१
तो युवराजचा रोल करणारा कोण आहे ? तो डिट्टो युवराज सिंगसारखा दिसतो. एक क्षणभर स्तंभित व्हायला झालं
मी हा चित्रपट पाहिला . चांगला आहे. एकवार बघायला हरकत नाही. सुशांत सिंग राजपूतने चांगल काम केलंय . ते match fixing , आयपीएल दाखवायला हवं होतं यांच्याशी सहमत . पण आपल्याकडे बायोपिक दाखवताना त्या व्यक्तीचे चांगले(!)च गुण दाखवायचे असा पायंडा पडल्याने तस केलं असावं
बाकी धोनीच्या भावाबद्दल मला हा बाफ वाचेपर्यत कल्पना नव्हती. इथे वाचल्यावर गुगल करून पाहिलं तर बरेच इंटरेस्टिंग फॅक्टस कळाले.
Pages