येता जाता कधीतरी
येऊन जाईन तुझ्या घरी
दचकुन किंवा हरखून मला
घरात घे हं... तेंव्हातरी!
दाराबाहेर चप्पल सोडून
मोकळ्या पायांनी येईन आत
हसून म्हणेन तुला सहज...
"झाली का रे वर्षं सात?"
तुही हसशील छानसं आणि
देशिल बसायला खुर्ची एक
गोंधळलेल्या डोळ्यांत तुझ्या
आठवणींचा तरळेल मेघ?
"आलोच" म्हणत जाशील आत
आणशील घोटभर गार पाणी
तेवढ्यात ओढणीआड माझे
झाकून घेईन काळे मणी....
नजर जराश्या घाईघाईनं
फिरवून आणिन घरभर
नोंदून घेईन काही खुणा...
काही तस्विर भिंतीवर!
अंगठ्याखाली दाबलेलं
स्वप्नं अलगद करीन सुटं
हळूच घालीन फुंकर आणि
स्वच्छ होतील जळमट पुटं
तेवढ्यात तूही येशील तिथं
बसशील समोर, बघशील वर
दोन्ही टोके कल्लोळाची
मधे शुन्यता आभाळभर!
तसेच तिथेच बसून आपण
मनाचं मनाशी बोलत राहू
ओठांतून मागे परतणार्या
बिचार्या शब्दांची गंमत पाहू
बोलता बोलता विषय पुन्हा
फिरून परत येईल तिथेच...
तेंव्हा मात्र सावध होऊन
समजूत घालशील नजरेनेच.
’खरंय तुझं... नकोच ते...’
मीही झालेय समजुतदार
ओढणीने का झाकता येतं
अंतर सगळं... आरपार...
दाराबाहेर माझ्याच चपला
चुळबुळत मला घालतील साद
म्हणतील, ’बये अनवाण्यानी
कुठवर जाशील आत आत?’
उठेन मग मी... तूही उठ...
म्हणेन, ’निघते... झालंय लेट...’
तेवढा एक क्षण सावरून घे...
टाळच बघणं डोळ्यांत थेट!
दाराबाहेर पडताच पुन्हा
घसरेल ओढणी, अडकेल पाय
भिंतीवरल्या तस्विरीला
सांग हं... माझं नाव काय...?
सुरेख...
सुरेख...
धन्यवाद विनायक.
धन्यवाद विनायक.
_______________/\____________
_______________/\_________________________
मानसी!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
मानसी.... ग्रेट मनाचं मनाशी
मानसी.... ग्रेट
मनाचं मनाशी बोलत राहू...टाळच बघणं डोळ्यांत थेट! ... शब्द संपले बघ....
फार सुरेख!! प्रसंग अगदी
फार सुरेख!!
प्रसंग अगदी डोळ्यासमोर उभा राहिल असा फुलवला आहे...
आहा!
आहा! ......................!
टाळच बघणं डोळ्यांत थेट!>>>>>
वेड... निव्वळ वेड लिहिलयस. आज
वेड... निव्वळ वेड लिहिलयस.
आज आता अजून काहीही वाचायचं नाही.
(तुझं वाचायला घेताना असं काही होईल ह्याची भिती(??) अस्तेच मनात.... तरीही)
आवडली आहे ही रचना. ’खरंय
आवडली आहे ही रचना.
’खरंय तुझं... नकोच ते...’
मीही झालेय समजुतदार
ओढणीने का झाकता येतं
अंतर सगळं... आरपार...
दाराबाहेर माझ्याच चपला
चुळबुळत मला घालतील साद
म्हणतील, ’बये अनवाण्यानी
कुठवर जाशील आत आत?’
खुपच सुंदर.
एखादी अपुर्ण कथा अलवार पणे उलगडत जावी तशी आहे ही कविता!
मस्त!
मस्त!
मस्त
मस्त
फार सुरेख!! प्रसंग अगदी
फार सुरेख!!
प्रसंग अगदी डोळ्यासमोर उभा राहिल असा फुलवला आहे...>>+1
अप्रतिम !!!!
अप्रतिम !!!!
अप्रतिम!!
अप्रतिम!!
मस्त
मस्त
मस्तच...
मस्तच...
धन्यवाद सर्वांना!
धन्यवाद सर्वांना!
धन्यवाद सर्वांना!
धन्यवाद सर्वांना!
धन्यवाद सर्वांना!
धन्यवाद सर्वांना!
धन्यवाद सर्वांना!
धन्यवाद सर्वांना!
मानसी, मस्तच! वेड... निव्वळ
मानसी, मस्तच!
वेड... निव्वळ वेड लिहिलयस. >>> +१००
अत्यंत तरल....... ___/\___
अत्यंत तरल....... ___/\___
सुंदर! दिवाकरांच्या
सुंदर!
दिवाकरांच्या 'नाट्यछटा' हा गद्य प्रकार जर काव्यात आला तर असाच येईल! तरल, व्हिजुअल, संवेदनशील आणि छोटेखानी/नेमका!!
ग्रेट आहात तुम्ही निव्वळ
ग्रेट आहात तुम्ही निव्वळ ग्रेट !!!!!
एक शेर आठवला अर्थात माझाच्चय .....
पुन्हा मला भेटलीस तर शिकव तुझी ती कला मला
निघायच्या त्या क्षणी कुणी रडू कसे आवरायचे
धन्यवाद
खूपच मस्त !!! अगदी डोळ्यासमोर
खूपच मस्त !!!
अगदी डोळ्यासमोर सगळं घडतंय असं वाटावं हे तुमच्या शब्दांचं यश आहे.
खूप खूप धन्यवाद
खूप खूप धन्यवाद सर्वांना!
वैवकु>>> तुमचा शेर छानच आहे!
अप्रतिम लिहीलेय.
अप्रतिम लिहीलेय.
धन्यवाद सुजित!
धन्यवाद सुजित!
दोन्ही टोके कल्लोळाची मधे
दोन्ही टोके कल्लोळाची
मधे शुन्यता आभाळभर!--------------------------------------------------- | ! |
खुपच आवडली !!!
ंमस्त!
ंमस्त!
बाप रे! किती जबरदस्त आहे
बाप रे! किती जबरदस्त आहे कविता...
उगिच शब्दबंबाळ नाही. साधी सरळ, सामान्य माणसाच्या मनातली वाटतेय, त्यामुळे खूपच भिडली
Pages