कल्लोळ!

Submitted by मुग्धमानसी on 31 October, 2013 - 03:10

येता जाता कधीतरी
येऊन जाईन तुझ्या घरी
दचकुन किंवा हरखून मला
घरात घे हं... तेंव्हातरी!

दाराबाहेर चप्पल सोडून
मोकळ्या पायांनी येईन आत
हसून म्हणेन तुला सहज...
"झाली का रे वर्षं सात?"

तुही हसशील छानसं आणि
देशिल बसायला खुर्ची एक
गोंधळलेल्या डोळ्यांत तुझ्या
आठवणींचा तरळेल मेघ?

"आलोच" म्हणत जाशील आत
आणशील घोटभर गार पाणी
तेवढ्यात ओढणीआड माझे
झाकून घेईन काळे मणी....

नजर जराश्या घाईघाईनं
फिरवून आणिन घरभर
नोंदून घेईन काही खुणा...
काही तस्विर भिंतीवर!

अंगठ्याखाली दाबलेलं
स्वप्नं अलगद करीन सुटं
हळूच घालीन फुंकर आणि
स्वच्छ होतील जळमट पुटं

तेवढ्यात तूही येशील तिथं
बसशील समोर, बघशील वर
दोन्ही टोके कल्लोळाची
मधे शुन्यता आभाळभर!

तसेच तिथेच बसून आपण
मनाचं मनाशी बोलत राहू
ओठांतून मागे परतणार्‍या
बिचार्‍या शब्दांची गंमत पाहू

बोलता बोलता विषय पुन्हा
फिरून परत येईल तिथेच...
तेंव्हा मात्र सावध होऊन
समजूत घालशील नजरेनेच.

’खरंय तुझं... नकोच ते...’
मीही झालेय समजुतदार
ओढणीने का झाकता येतं
अंतर सगळं... आरपार...

दाराबाहेर माझ्याच चपला
चुळबुळत मला घालतील साद
म्हणतील, ’बये अनवाण्यानी
कुठवर जाशील आत आत?’

उठेन मग मी... तूही उठ...
म्हणेन, ’निघते... झालंय लेट...’
तेवढा एक क्षण सावरून घे...
टाळच बघणं डोळ्यांत थेट!

दाराबाहेर पडताच पुन्हा
घसरेल ओढणी, अडकेल पाय
भिंतीवरल्या तस्विरीला
सांग हं... माझं नाव काय...?

शब्दखुणा: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

_______________/\_________________________
मानसी!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

आहा! ......................!

टाळच बघणं डोळ्यांत थेट!>>>>>

वेड... निव्वळ वेड लिहिलयस.
आज आता अजून काहीही वाचायचं नाही.
(तुझं वाचायला घेताना असं काही होईल ह्याची भिती(??) अस्तेच मनात.... तरीही)

आवडली आहे ही रचना.

’खरंय तुझं... नकोच ते...’
मीही झालेय समजुतदार
ओढणीने का झाकता येतं
अंतर सगळं... आरपार...

दाराबाहेर माझ्याच चपला
चुळबुळत मला घालतील साद
म्हणतील, ’बये अनवाण्यानी
कुठवर जाशील आत आत?’

खुपच सुंदर.
एखादी अपुर्ण कथा अलवार पणे उलगडत जावी तशी आहे ही कविता!

सुंदर!

दिवाकरांच्या 'नाट्यछटा' हा गद्य प्रकार जर काव्यात आला तर असाच येईल! तरल, व्हिजुअल, संवेदनशील आणि छोटेखानी/नेमका!!

ग्रेट आहात तुम्ही निव्वळ ग्रेट !!!!!

एक शेर आठवला अर्थात माझाच्चय ..... Happy

पुन्हा मला भेटलीस तर शिकव तुझी ती कला मला
निघायच्या त्या क्षणी कुणी रडू कसे आवरायचे

धन्यवाद

खूप खूप धन्यवाद सर्वांना!

वैवकु>>> तुमचा शेर छानच आहे!

बाप रे! किती जबरदस्त आहे कविता...
उगिच शब्दबंबाळ नाही. साधी सरळ, सामान्य माणसाच्या मनातली वाटतेय, त्यामुळे खूपच भिडली Happy

Pages