सुंदल्/सुंडल

बहुतेक खाल्लंय मैत्रिणीकडे. मस्त लागतं.

मस्त लागतं हे. माझ्या शेजारणीकडे नेहमी देवीची पूजा, पठण असे कार्यक्रम असतात तेव्हा हा प्रकार आणि शिरा असतो.

मी इकडे आल्यावर पहिल्यांदा शेजारणीच्या हातचा असा हाच पदार्थ खाल्ला होता. मस्त लागतो हा प्रकार

हापिसात दर २ दिवसांनी हेच असायचं चहाबरोबर कँटीनमधे. .. चव अगदी तोंडावर आहे त्यामुळे.

मी करून बघीन्...आवडता प्रकार आहे..

कधीच नाही खाल्ले. करुन पाहणार. थॅंक्स प्राजक्ता.

छान लागतं हे. नवरात्रीत खाल्ले आहे. नाव माहिती नव्हतं. आमच्या शेजारी पार्थसारथी मामी, आम्हाला
प्रसाद या नावानेच देतात.

आमचे कानडी स्नेही "राव" या,च्याकडे नवरात्रात केळीच्या लहानशा पानावर काळे/देशी चणे उकडुन केलेले संदल्,करंजी आठवले.त्याबरोबर चणाडाळ उकडुन त्यात गुळ -खोबरे घालुन शिजवलेले गोड,यात डाळ जवळ्-जवळ सबंध दिसायची. -त्याचे नांव आठवत नाही.त्यानंतरहळकुंड,सुपारी,नारळ्,तांदुळ्,हळद्-कुंकु व मद्रासी सुपारीची पुडी,बांगड्या,खास मद्रासी घाटणीची कॉटन साडी अशी ओटी देत असत.पुर्वी हे सगळे ओटीचे सामान खास मद्रासी टाईप "सुपात" द्यायचे म्हणे.

हापिसात दर २ दिवसांनी हेच असायचं चहाबरोबर कँटीनमधे >> आमच्या इथे तर रोजच असतं... पण छान लागतं आणि जास्त तेलकट पण नाही लागत! आज समजलं कसं करतात ते, आता करून पाहीन

मी पण हे दरवर्षी मैत्रिणीकडे गोलु च्या वेळी खाते. चांगलं लागतं

भोंडल्याला सुंदल खिरापत म्हणून केले. नवीन पदार्थ सर्वांना खूप आवडला. धन्यवाद प्राजक्ता!

मस्तं!

मस्त आहे.

सोसायटीमधे नवरात्रात परवा एका तमिळ फॅमिलीकडून वाटाण्याची ह्याच प्रकारची उसळ होती. त्याला सुंदल म्हणतात. हे प्राजक्ता आणि नंदीनी ह्यांची रेसिपी वाचल्यावर आज कळलं.

एका तमिळ मैत्रिणीने परवा माझ्याकडच्या भोंड्ल्याला हे करुन आणल होत. मस्त आहे चव.

त्याला सुंदल म्हणतात. हे प्राजक्ता आणि नंदीनी ह्यांची रेसिपी वाचल्यावर आज कळलं. >>>>> हो ग.