हातांना कधी पंख मह्वणाव
शब्दांची वाट तर मिळाली पण
चालतांना थोडी खळबळ उडाली
म्हटलं शब्दांशी थोड खेळुन बघाव
कवितांना जरा मोकळ्यात ओढांव!
वारा होउन झाडांशी खेळावं
नदी होऊन समुद्रास मिळावं
पक्षांच सुंदर ते गीत व्हाव
निसर्ग बनून मजेत जगावं !
पाउस होउन बेधुंद पडाव
दुर शिंपल्यांना ओढून न्याव
हातांना कधी पंख म्हणाव
दूर कुठून उडून यावं !
उडता उडता मध्येच थांबाव
सुंदर नितळ ते पाणी बघाव
घेऊन भरारी चंद्रावर जावं
तुटल्यावर चांदणी बसून याव!....
माझ्या लहानपणी सुदैवानं पोकेमॉन वगैरे जन्मले नव्हते आणि असतील तरी भारतात अवतरले नव्हते. त्यामुळं लहानपणी असंख्य सुंदर गोष्टी ऐकता आल्या, चष्मे न लागता वाचता आल्या. जवळ-जवळ सगळ्या गोष्टीत चिमणी-कावळा असायचेच अन् या गोष्टीतल्याच हजारो चिमण्या गावभर असायच्याच. अगदी कधीही दिवसभरात एक मिनीट चिमणी नाही असं नाही. बघता-बघता अचानक चिमणी हा पक्षी कधीकाळी इतका दुर्मिळ होईल असं वाटलं नव्हतं.
सध्या बागेत खूप फुले येत आहेत. विविध फुलांची सजावट करून त्याची रांगोळी फार सुंदर दिसते. या लेखनाच्या धाग्यावर काही रचनांचे फोटो देत आहे.
------------
------------
----------
लॉक डाऊनचे माझे काळजीचे , कंटाळवाणे , एकसुरी दिवस आनंदी उत्साही कसे झाले ते वाचा.
सकाळची कामे आटपून मी हॉलमध्ये बसले होते. लॉक डाउन मुळे सकाळी दहा साडे दहाची वेळ असून ही सर्वत्र शांतता होती. एरवीचे गजबजलेले रस्ते ही निर्मनुष्यच होते. सभोवती असणाऱ्या शांततेला कोरोनाची पार्श्वभूमी असल्याने ती शांतता फार काही सुखावह वाटत नव्हती. माझ्या पायात घुटमळणारी मनी ही शांतच होती. मी मेन डोअर उघड ठेवून काही तरी निरर्थक विचार करत बाहेरची झाडं पानं बघत होते. मेन डोरच्या बाहेर असलेल्या ग्रील च्या व्हरांड्यात ठेवलेल्या कुंड्यातली झाडं आणि त्यावरची फ़ुलं मन थोडं प्रसन्न करत होत्या.
गळ्यात कॅमेरा , हातात ट्रायपॉड आणि डोक्यावर टोपी घातलेले ,घनदाट जंगलातून ,काट्याकुट्यातून वाट काढत चालणारे प्राध्यापक तुम्ही कधी पाहिले आहेत का ?
आज मी तुम्हाला त्यांचीच गोष्ट सांगणार आहे.
गेले काही महिने एका गटाबरोबर पर्यावरण विषयाचा अभ्यास करते आहे त्यातून तयार झालेले काही विचार इथे मांडण्याचा प्रयत्न करत आहे. यातील काही गोष्टी तुमच्या माहितीच्या असतील आणि काही नवीन असतील पण साकल्याने विचार केला तर आपल्यातल्या प्रत्येकाला यातून एक विचारांची नवीन दिशा सापडेल अशी मला आशा वाटते.
पावसा...पावसा...
पावसा... पावसा...
रिमझिम ये...
फुलांना, वेलींना गोंजारत ये.
पावसा.. पावसा...
सरींवर सरी पडू दे...
ओंजळीत पागोळ्या झेलू दे.
पावसा... पावसा...
मुसळधारा बरसू; दे...
बागडणर्‍या मुलांना चिंब भिजू दे.
पावसा... पावसा...
वार्‍याला सोबत घेऊन ये...
धारेत सोडली होडी माझी,
पुढे पुढे जाऊ दे.
पावसा... पावसा..
घे विसावा क्षणभर,
वाटेतला वाटसरू,
सुखरुप पोहचू दे ठिकाणावर.
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
