अदृष्य शत्रू

धावत्या भेसूर क्षणांची हीच बात आहे
दिवस खावया उठतो अन् भुकेली चांदरात आहे

दिसतात भयभीत सगळे मूर्तीमंत ते चेहरे
अदृश्य उभा शत्रू तयांच्या उंबऱ्यात आहे

अगम्ययोगे वाढणारी तोडले कोण ही शृंखला?
अस्वस्थ पसरली चर्चा समस्त पाखरांत आहे

ताऱ्यास नव्या उद्याच्या गगनी किती धुंडाळले मी
दडून राहिले गुपीत सारे जे निशेच्या उदरात आहे

- मंगेश विर्धे