गुहेतले छावे

गुहेतले छावे

गुहेतल्या छाव्यांना, तुम्ही नका देऊ हाकारे
सावधान, करती गुरगुर, देती तुम्हास इशारे

अंधार दाटला नगरा, कुंठित झाला वारा
जंगल धुमसतो सारा, देईल कोण सहारा

होतील श्वापदे जागृत, छळतील माणसाला
ओळखतील ना कुणाला, ना खुद्द बापाला

घाबरेल जंगलचा राजा, पडेल उघडी प्रजा
चोर सोडून संन्याशाला, मिळेल उगाच सजा

छावे गुहेत सगळे, तोवर ना जगण्याची भ्रांत
सुटता मोकळे नगरात, होईल फक्त आकांत

धडकी मनात भरते, जगण्याची भीती उरते
कोलाहल माजेल सारा, विस्कटेल हा पसारा