हायवे एक सेल्फी आरपार

विलक्षण गतिमान आयुष्यात स्वतःविषयी, आपल्या गंतव्याविषयी, आपल्या माणसांविषयी विचार करत बसण्याचा वेळ असतो कोणापाशी? एका ठिकाणी सरशी झाली की लगेच दुसर्‍या गोष्टीच्या पाठोपाठ धावताना, किंवा हुकलेला डाव परत जमवताना स्वतःत डोकावायचे आपण पार विसरून जातो. बाहेरची दुनिया भुरळ घालत राहाते. नवीन क्षितिजे खुणावत राहातात. परंतु यासोबत काही क्षण स्वतःपाशी, स्वतःजवळ घालवायचे असतात याचा विसर पडलेल्या माणसांना एका हायवेवरचा प्रवास तो अनुभव कशा प्रकारे देऊन जातो याची कथा 'हायवे' चित्रपट उत्तमपणे मांडतो.

एक आरभाट कलाकृती व खरपूस फिल्म्स कृत "हायवे एक सेल्फी आरपार" हा सिनेमा म्हणजे गिरीश आणि उमेश कुलकर्णीद्वयीची आणखी एक दर्जेदार कलाकृती. एवढं मोठं आणि अतरंगी नाव असूनही चित्रपटाच्या फ्रेम्समधून त्यातला प्रत्येक शब्द धीरे धीरे सार्थ होत राहतो. प्रवास हा या कलाकृतीचा मूळ गाभा. पण हा प्रवास फक्त गंतव्य स्थळी पोचण्यासाठीच सुरु झालाय असं नाही. किंवा तो कधी कुठे सुरु झालाय तेच ठाऊक नाही. हा प्रवास आहे गंमतीचा, नात्यांचा, नकळत निर्माण होणार्‍या बंधांचा, जोडलेल्या जीवांचा, तोडलेल्या पाशांचा, वर वर उथळ वाटणार्‍या आयुष्याला अंतर्मुख करायच्या ताकदीचा.