Submitted by अतुल. on 10 September, 2024 - 22:55
पुन्हा एक सकाळ. पुन्हा एक दिवस. तो यंत्रवत ऑफिसच्या दिशेने जाऊ लागला.
"किती दिवस असे रटाळवाणे जगायचे? काहीतरी वेगळे करायला हवे. रिस्क घ्यायला हवी" त्याच्या मनात पुन्हा तेच सारे विचार.
आणि एके ठिकाणी कोणताही पुढचा मागचा विचार न करता त्याने गाडी सरळ ऑफिसकडे न नेता डावीकडे एका डोंगरवाटेला दामटली. तसेही आजवर त्याला नेहमीच त्या वाटेने डोंगरमाथ्यावर जायची तीव्र इच्छा व्हायची. आज त्या इच्छेने उचल खाल्ली.
बघता बघता वातावरण बदलले. वळीवाचे वारे वाहू लागले. आता मघाशी निरभ्र असलेल्या आकाशात एकाएकी मेघांनी गर्दी केली. तितक्यात कड्डळकाड आवाज होऊन विजेचा लोळ डोंगरमाथ्यावर कोसळला...
...आणि उंच डोंगरावरचे ते दृष्य पाहून त्याने रस्त्याकडे धाव घेतली.
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
व्वा!
व्वा!
छान!
छान!
मस्त जमलीयं ..!
मस्त जमलीयं ..!
मस्त जमलेय
मस्त जमलेय
मस्तच
मस्तच
मस्त! Realstic ..
मस्त! Realstic ..
समजली
समजली
छान कथा!
छान कथा!
मस्त!
मस्त!
हौस फिटली
हौस फिटली
धन्यवाद लोक्स _/\_
धन्यवाद लोक्स _/\_
अलक च्या format नुसार "कथा संपली तरी विविध अर्थ निघत राहतील" अशी मांडणी केली आहे. शेवटी तो परत येतो. म्हणजे, एक तर त्याने काहीतरी वेगळे (करीयर) करण्याची उमेद सोडून दिली, असा अर्थ असू शकतो. किंवा "डोळसपणाने धाडस करावे" (calculated risk) हा धडा घेऊन ती उमेद अजूनही जिवंत आहे, हा सुद्धा अर्थ असू शकतो.