नामस्मरणाचे फायदे व तोटे

चित्रगुप्त म्हणजे पासबुक प्रिंट करणारा क्लार्क

पण अकौंटला व्याज देणे , हप्ते कापणे हे करतो तो देव

>> चित्रगुप्ताला लाच देणार कसली आणि कशी?>>
मंदिर उभारणार. मग काकडा, मुखारती, शेजारती इ. पोटार्थी करणार.

त्याचं चित्र गुप्तच राहू द्यायची. (ब्लेम इट ऑन शुक्रवार!)

<<चित्रगुप्ताने लाच वगै रे खाल्ली तर त्याचा हिशेब कोण ठेवत?>>
असे प्रश्न पडत असतील तर कसलं नामस्मरण आणि कसलं काय..?

अनिरुद्ध , अहो जोक मारत होत्या त्या

नाऊ दॅट धाग्याची निरर्थकता डावन्ड ऑन मी Sad>> असुदे. माझ्यासारखे एक मिनिट पण नामस्मरण न करणार्या लोकांकरिता उपयोगी आहे. ह्या धाग्यावरून इतक तरी कळल कि कुणालाच नामस्मरणाची गरज आहे / नाही इत्यादी प्रश्नांची उत्तर मिळालेली नाहीत.
मला हे नामस्मरण वगैरे मेडिटेशन साठी तयार केलेल संगीत वाटत. म्हणजे त्यातल्या शब्दाना काहीही अर्थ नाही. जस्ट रिदम साठी. देवाच नाव घेवून केल म्हणजे लोक करतील (भितीपोटी/आशेपोटी) म्हणुन पुर्वजांनी केलेली योजना असावी. आता काल्म वगैरे अ‍ॅप आहेत. त्याचेच अर्लिअर व्हर्जन आहे हे नामस्मरण. anxiety कमी व्हावी/ मन शांत व्हाव म्हणुन करत असाल तर कुठल नाव घेत आहात याला काहीच अर्थ रहात नाही.

थोडक्यात सामोला नामस्मरणाचा फोमो होता. (टाका हे पण शुक्रवारवर)
आमाला पिक्चरांचा असतो. नामाचा फोमो यायला काय करावं? (र्‍हेटॉरिकल आहे). कारण सगळ्या प्रश्नांचं उत्तर मी पणा टाकुन देणे आहे.

fear of missing out

आरे मीपणाचा पार पायजमा करुन टाकलास अमितवा

FOMO
Fear of missing out.
'मी पणा' आला की स्वामी नित्यानंदांचा me - me व्हिडिओ बघायचा, 'मी पणा राहीला तरी चालतंय' की होते. Oh boy ,not a single dull moment!
_____
मोठा प्रतिसाद लिहीला होता सामो, पण अतीच मोठा आणि विस्कळीत झाला म्हणून नंतर कधी व्यवस्थित स्वतंत्र लेख टाकेन.

आरे मीपणाचा पार पायजमा करुन टाकलास अमितवा >> गम्मत हो.

<<करेक्ट जोक व्हता त्यो!!!

खरे तर स्वतःचाच धागा वहावायचा दुबळा प्रयत्न Wink>>

वा.. छान..!!

हे चित्रगुप्त लॉजिक म्हणजे सरकारचे काम रस्ते आणि ऊड्डाणपूल बांधणे असे म्हटले की छे, ते तर गवंडी बांधतात म्हटल्यासारखे झाले.
बाकी या चित्रगुप्तामुळेच माझा देवावरचा विश्वास उडालाय. कारण एका पिक्चरमध्ये चक्क असरानी चित्रगुप्त दाखवला होता. असो, अवांतराबद्दल क्षमस्व! पण चित्रगुप्तावरून आठवले मला भूक लागली असेल आणि माझ्या डोळ्यासमोर आवडीचा पदार्थ आला की मी यमराजांचे नामस्मरण करतो.... यम यम यमयम यम यम यमयम..

मग आईस्क्रीम हवे असेल तेव्हा ह्रिम क्रीम मागता का?

(३) नाम कर्मबीजे जाळते असे म्हटले जाते परंतु पुरावा?

ध्यानात्मक आसनात बसून नामस्मरण करताना श्वसनाची गती सर्वसामान्य गती ( १५ / प्रतमिनीट ) पासून कमी होत ८ पर्यंत येते. ही स्थिती नामस्मरणात अन्य काही न आठवणे, रंगुन जाणे, स्वतःचा विसर पडणे अशी असते.

कर्मबीज जळण्यासाठी पुढे ध्यानाच्या अंतरंग अवस्थेत जायला हवे जिथे श्वसनाची गती ४ पर्यंत खाली येते.

मग कर्मबीज अडथळे येऊन ज्या गोष्टी घडण्यास व्यवहारात अडथळे येतात ते कमी होताना दिसतात. रोग लवकर बरे होतात. आश्चर्यकारक यश मिळते. सिध्दी प्राप्त होतात.

(२) पण सतत एकच स्ट्रीम ऑफ वर्डस म्हटल्याने तासाभराने, मेंदूत कम्पल्सिव्हली तेच परत परत घुमू लागले तर कोणत्या डॉक्टरकडे धाव घ्यायची? > > >>>>माझ्या मते ते माईंड डायवर्टिंग टेक्निक साठी वापरावे. म्हणजे अँटीकंपल्सिव म्हणून.

नामस्मरण आणि जप यांत फरक आहे

मग आईस्क्रीम हवे असेल तेव्हा ह्रिम क्रीम मागता का? Wink
हमें वो चाहिये....वो तो वो नही देगी.
अरे मुर्ख बालक वो जो खा रही है वो चाहिये....अच्छा अच्छा वो
कितना चाहिये साह्ब....सौ लेके आवो....सौ....ठिक हि ठिक है
चित्रगुप्त ये हिमक्रीम तो अमृत का भी बाप निकला. मुझे और चाहिये.
साहब ये बील..... ये बील क्या होता है?
सौ आईस्क्रीम खाके पुछ्ता है बील क्या होता है?
महाराज पलायन किजीये कोई विपदा आने वाली है......
मग ते पिच्चर्च्या स्टार्टिंगला चित्रगुप्ताला पडलेल स्वप्न खर होतं

नामस्मरण आणि जप यांत नेमका काय फरक आहे? मी लहानपणी श्रीराम जय राम जय जय राम असा जप जपमाळ ओढून करत असे. या ठिकाणी हा मंत्र पण आहे, जप पण आहे व नामस्मरण पण आहे.

९विधा भक्ति पैकी एक स्मरणभक्ति = नामस्मरण = लाभेविण प्रितीचा भक्तिमार्ग

जप = ठराविक गोष्टीचे रिपिटेशन = मंत्र सिद्ध करणे अथवा सिद्धि प्राप्त करणे = काम्य भक्ति

जप करत करत हळूहळू स्मरण भक्ति वाढत जाते त्यातुन सकाम भक्तिचं रूपांतर निष्काम भक्तिमध्ये होऊ लागते .

<< नामस्मरण आणि जप यांत नेमका काय फरक आहे? >>
माझ्याकडून अजून थोडी भर.
श्लोक, स्तोत्र, मंत्र यात काय फरक आहे?

श्लोक म्हणजे कडवे. स्तोत्र म्हणजे स्तुतिपर काव्य.
मंत्रात शक्ती असते. तो एकाक्षरी ते अनेक शब्दांचा असू शकतो.