खेळ: शब्दांचा झब्बू : म्हणी

Submitted by संयोजक on 9 September, 2021 - 22:37

गेल्या काही गणेशोत्सवांमधे लोकप्रिय झालेला : खेळ शब्दांचा !
आपण नेहमी वेगवेगळ्या प्रकारांचे झब्बू खेळत असतोच. कधी पत्त्यांचा , कधी गाण्यांचा तर कधी म्हणींचा. या वर्षीही आपण खेळणार आहोत शब्दांचा झब्बू. प्रकार सोप्पा आहे एकदम. दररोज एक विषय असेल. त्याला धरून आपण झब्बू खेळायचा आहे. या उपक्रमातून आपण खेळ तर खेळणार आहोतच त्याचबरोबर वापरात असलेले किंवा नसलेले असे मराठी शब्द वापरणार आहोत. काहींना सगळे शब्द माहिती असतील तर काहींना नवीन शब्द कळतील आणि त्यांचा आपल्या दैनंदिन जीवनात उपयोगही करता येईल.
काही नियम :
१) संयोजक दर दोन दिवसांनी एक विषय देतील.
२) त्या विषयावर आधारित पहिला क्लू देतील.
३) तो क्लू वापरून त्या विषयावर आधारित शब्द लिहायचा.
४) जो सगळ्यांत आधी बरोबर शब्द लिहील तो पुढचा क्लू देणार.

आजचा विषय : म्हणी
??गेला आणि ?? केला

विषय: 
Group content visibility: 
Use group defaults

ही पोस्ट कोड्याचा भाग नाही.

काही मॉडर्न + काही इरसाल म्हणी

कॅशियरचा खिसा रिकामा

सासू क्लबमधे सून पबमधे

खाऊन माजावे टाकून माजू नये

वंशाला हवा दिवा, ती म्हणते ईश्श तिकडे जावा.

खिशात नाही डोनेशन, घ्यायला चालला ऍडमिशन.

मुलं करतात चॅनेल सर्फ, आईबाप करतात होमवर्क.

चुकली मुलं सायबरकॅफेत.

चुकल्या मुली ब्युटीपार्लरमध्ये.

ज्या गावचे बार, त्याच गावचे हवालदार.

नाजुक मानेला मोबाईलचा आधार.

मनोरंजन नको रिंगटोन आवर.

स्क्रिनपेक्षा एस एम एस मोठा.

जागा लहान फ़र्निचर महान.

उचलला मोबाईल लावला कानाला.

रिकाम्या पेपरला जाहिरातिंचा आधार.

काटकसर करुन जमवलं, इंकम टॅक्समध्ये गमावलं.

म्हशीने रांधलं आणि हेल्याने खाल्लं.

रंग गोरापान आणि घरात ग घान.

रंग जाणे रंगारी, धुनक जाणे पिंजारी!

येरे माझ्या मागल्या, ताक कण्या चांगल्या.

रंग झाला फिका आणि देईना कुणी मुका.

रंगाने गोरी पण हजार गुण चोरी.
रोज घालतयं शिव्या अन एकादशीला गातयं ओव्या.

रुखवत आले, रुखवत आले दणाणली आळी, पहातात तो अर्धीच की हो पोळी.

लढाईमे बढाई आणि खजिनेमे गवऱ्या.

लबाडाचे आमंत्रण जेवल्याबिगर खोटे.

लाखाशिवाय बात नाही अन वडापाव शिवाय काही खात नाही.

लेकीच लेकरं उडती पाखरं, लेकाची लेकरं चिकट भोकरं.

लोकाचे लेणे ले ग लुचरे, मागायला आली दे ग कुत्रे.

वर झगझग आत भगभग.

वर मुकुट आणि खाली नागडं.

विचारांची तूट तेथे भाषणाला उत.

विहीणाचा पापड वाकडा.

वेळना वखत आन गाढव चाललय भुकत.

शब्दांचा सुकाळ तेथे बुध्दीचा दुष्काळ

असतील मुली तर पेटतील चुली.

अग माझे बायले, सर्व तुला वाटिले.

अघटित वार्ता आणि कोल्हे गेले तीर्था.

अडाण्याचा गेला गाड़ा, वाटेवरची शेते काढा.

अडाण्याची मोळी, भलत्यासच मिळी.

अड्क्याची भवानी सपिकेचा शेंदूर.

अढीच्या दिढी सावकाराची सढी.

अती झाले गावचे अन पोट फुगले देवाचे.

सख्ख्या सासूला दिली लाथ, चुलत सासूचा कापला कान, तिथे मामे-सासू मागते मान.

सतरा कारभारी, एक नाही दरबारी.

अक्कल नाही काडीची नाव सहस्त्रबुद्धे

अर्ध्या गावाची नाही खबर आणि वाटणीला बरोबर.

वाजे पाउल आपले म्हणे मागून कोण आले.

Pages