समग्र शेषनाग - जय त्रिकालदेव

तू खर खर सांग कितीवेळा पिच्चर पाहिला ते >> कमीत कमी दहा वेळा

रेखा आणि केव्हा मॅड्स यात कंफ्युजन नाही होत का? >> त्यांच्या टिकल्या!. नॉर्मल रेखा अतिशय नॉर्मल टिकली लावते. मॅड्सची रेखा रमोला सिकंद/कोमोलिका/राजेश्वरी मेहरा वगैरे बायांना टफ देईल अशा टिकल्या लावते.

पायस खरं सांग तो खरंच असं म्हणतो ?? >> हो आणि अगदी खरं खरं सांगतो, ही उपमा तो सिनेमात एकदा सोडून दोनदा वापरतो.

८) अघोरपंथी तांत्रिक जर प्रॉडक्ट डेव्हलपमेंटमध्ये इन्व्हॉल्व्ह्ड असेल तर कंपनीला टेक सपोर्टची गरज भासत असेल काय?

८.१) हिरो-हिरोईनच्या प्रेमात विघ्ने येत नसतील तर व्हिलनला ताबडतोब परत आणावे

मार खाऊन ऋषी कपूर घरी परततो. त्याला आपल्यावर विश्वास ठेवून आलेले सर्व प्राणी मारले गेल्याचे वैषम्य वाटत असते. तो परत कधीही बासरी वाजवणार नसल्याचे रेखा आणि जितेंद्रला सांगतो. तिकडे दारावर टकटक होते. रेखा जाऊन बघते तर दारात मंदाकिनी असते. भोलाच्या बासरी न वाजवण्याच्या बेतात काही अर्थ नसल्याचे तिच्या हातातली बासरी सांगते. ती स्वतःची ओळख करून देते, इथे रझा मुरादचे नाव सेठ लालचंद असल्याचे कळते. मंदाकिनीला ऋषीला भेटायचे असते. रेखा विचारते कशाला, तर ती सांगते की माझं त्याच्यावर प्रेम आहे आणि मला ही बासरी त्याला द्यायची आहे. रेखा म्हणते की तुझ्याप्रेमामुळे हा मारला जाईल तरी तू याला विसर. आता ही नागिण असल्यामुळे हे तिला संमोहन वापरून सुद्धा साध्य करता आले असते. पण या सिनेमातल्याच काय, एकंदरीत बहुतांश बॉलिवूडमधल्या इच्छाधारी नागांना संमोहन वापरता येत नाही. राज कॉमिक्सवाला नागराज वगळता सातत्याने संमोहन वापरणारा एकही इच्छाधारी नाग मला अजून सापडलेला नाही. असो, मंदाकिनी खट्टू होऊन, बासरी रेखाकडे देऊन निघून जाते. रेखा दार बंद करते न करते तोवर मागून जितेंद्र येतो. तो म्हणतो कोण होतं. रेखा सांगते की भोलाची परी होती, मी तिला परत घालवून दिले. जितेंद्र प्रेक्षकाच्या मनातला प्रश्न विचारतो - का? आता खाल्ला त्याने मार, पण एवढं काय बिघडलं? मग ती सांगते की तिचे वडील सेठ लालचंद आहेत आणि त्यांचा गुरू आहे अघोरी! (हे कळण्याची अतिंद्रिय शक्ती मॅड्सची आणखी एक पॉवर)

जय त्रिकालदेव! (७) तब्बल पन्नास मिनिटे अघोरीपासून प्रेक्षकांना दूर ठेवल्यानंतर दिग्दर्शकाला लक्षात येते की सिनेमा अघोरीच्या जीवावर चालला आहे, त्याला परत सेंटर स्टेजवर आणावेच लागेल. वन फाईन डे, जेव्हा रझा मुराद आणि डॅन धनोआ टाईमपास करत बसलेले असतात तेव्हा अघोरी रझा मुरादच्या घरी येऊन थडकतो. डॅन धनोआ अर्थात विक्रमची अघोरीशी ओळख करून दिली जाते. अघोरी त्याला "सर्वनाशसे बचना हैं तो अघोरी के पांव छूते रहो" असा प्रेमळ आशीर्वाद सुद्धा देतो. जसा मृत्यु आगाऊ वर्दी देऊन येत नसतो तसा अघोरीही न सांगता कधीही उगवत असतो. "मौत और बदनसीबी, दो ही ऐसी चीजें हैं जो बगैर खबर किए आती हैं" अघोरी बदनसीबी बनून आलेला असतो. त्याला कुठूनतरी सुगावा लागलेला असतो की जॅक आणि मॅड्स याच प्रदेशात आहेत. विक्रम त्याच्या खराब इंग्रजीत ड्वायलॉक मारतो की हे इच्छाधारी नाग फारच विषारी असतात. डॅनी मग प्रेक्षकांच्या वतीने त्याच्या इंग्रजीचे वाभाडे काढतो - "ये किस शमशान की भाषा में बात की हैं तुने?" त्या घरात एक नाग असतो (बहुधा जितेंद्र). अघोरीला त्याचा शब्दशः वास येतो. हे बघून नाग पळ काढतो. घराच्या वरच्या मजल्यावरून मंदाकिनी आणि बाहेरून ऋषी कपूर येतो. अघोरीला ऋषी कपूरपासूनही सापांचा वास येतो पण तो तसे स्पष्ट बोलून दाखवत नाही. ऋषी कपूरला तो विचारतो की तुला कोणी इच्छाधारी नाग दिसले आहेत का? ऋषी म्हणतो नाही. अघोरी वैतागून निघून जातो.

ऋषी कपूर मंदाकिनीचे आभार मानायला (नव्या बासरीबद्दल) आणि भेट म्हणून एक ससा द्यायला आलेला असतो. विक्रम त्याला इंग्रजीत शिव्या देतो. ऋषी बाळ त्याला हिंदीत शिव्या द्यायची धमकी देतो. शिव्यांची भोक्ती नसल्याने मंदाकिनी दोघांना गप्प करून ऋषीला आपल्या खोलीत घेऊन जाते. इथे सगळे गोग्गोड दाखवायचे असल्याने मंदाकिनीला गुलाबी कपडे आणि मिनी माऊस स्टाईल बो दिला आहे. ती त्याला म्हणते सॉरी तुला शिव्या ऐकून घ्याव्या लागल्या. तो म्हणतो अरे तुझ्यासाठी "गाली तो क्या मैं गोली भी खा सकता हूं". बिचारीला त्याच्याकडून एवढ्या हिंमतीची सुद्धा अपेक्षा नसते. ती लगेच त्याला गालावर किस करते. तोही तिला गालावर किस देऊन त्याची परतफेड करतो. बंद दाराबाहेरून या पप्प्या ऐकत असलेला विक्रम याने उखडतो पण हात चोळत बसण्याखेरीज त्याच्याकडे पर्याय नसतो. भोला-कामिनी जोडी जुळली.

८.२) व्हिलन प्रोअ‍ॅक्टिव्हली काही करत नसेल तर सेमी-व्हिलन पात्रालाही परत आणावे

इकडे नागरुप त्यागून जितेंद्र परत घरी पोहोचतो. तो म्हणतो "भानू, अघोरी सेठ लालचंद के यहां पहुंच चुका हैं और उसे पता चल चुका हैं की हम लोग इसी इलाके में हैं". इथे प्रेक्षकाची "भानू, भानू कौन है? ये भानू कौन हैं?" (भावनांसहित अनुभवण्यासाठी दिलेल्या दुव्यावर टिचकी मारा) अशी अवस्था होते. तब्बल ७८ मिनिटांनंतर कळते की मॅड्सचे सिनेमातले नाव भानू आहे. तो म्हणतो की इथे राहण्यात खतरा आहे तर आपण निघूयात. ती म्हणते की नाही, भोलाला आपली गरज आहे. आपल्या परोपकारी बायकोचा अभिमान वाटून तो तिला आलिंगन देतो. दुर्दैवाने हे सज्जातून ऋषी बाळ बघतो.

एका नोकराने आपल्या बहिणीसोबत लप्पाझप्पा केल्याचे त्या शमशान घाटच्या मुर्द्याला सहन होत नाही. रागारागात तो तलवारीच्या सरावादरम्यान जितेंद्रावर वार करतो. त्याचा हा फालतूपणा बघून रेखा त्याच्या दोनवेळा मुस्काटात वाजवते. तो रागावून निघून जातो. जितेंद्र म्हणतो की जाऊ दे गं, बाळ रुसलंय. त्याला काय माहित की काय वादळ येणार आहे? बाळ तरातरा जातो तो थेट आठवड्याच्या बाजारात. तिथे अनुपम खेर काहीतरी खाद्यपदार्थ चोरण्याच्या बेतात असतो. प्रथमदर्शनी तो खाद्यपदार्थ लाडू वाटू शकतो. पण शेजारीच निखारे, चूल वगैरे जामानिमा ज्या प्रकारचा आहे ते बघता ती लिट्टी असण्याची सुद्धा शक्यता आहे. म्हणजे आपण दक्षिणेकडे सरकायचे थांबून आता पूर्वेकडे सरकत आहोत. शेवट शेषनागच्या गुहेत होणे बंधनकारक असल्याने बहुधा बिहारमधून पुन्हा उत्तरेला सरकून सिक्कीममध्ये कुठेतरी शेवट होईल असे दिसते. म्हणजे शेषनागची गुहा सिक्कीममध्ये कुठेतरी असावी. अघोरीच्या भूमिकेत डॅनीला का घेतले याचा इथे खुलासा होतो.

असो, तर बाळाला अनुपम खेर दिसतो. अनुपम खेर, म्हणजे बन्सी फारच बकाल अवस्थेत असतो. तो लगेच पश्चात्ताप व्यक्त करतो. भोलाकडे पैसे आहेत हे कळल्यानंतर तो त्याला एक शेर लाडू मागतो. भोलासुद्धा त्वरेने त्याची मागणी पूर्ण करतो. एक शेर लाडू अनुपम खेर एकटा कसे काय खातो हे दृष्य मात्र आपल्याला बघावयास मिळत नाही. कारण भोला त्याला सांगतो की दीदी जिवंत आहे. घर, बायको आणि पैसा, तिन्ही मिळाल्याने बन्सीला हर्षवायू होतो. तो म्हणतो लाडू राहू देत, आधी घरी जाऊन रेखाला भेटू. ते दोघे घरी पोहोचतात तर रेखाचे बदललेले रुप बघून अनुपम खेर खुळाच होतो. मधल्या अर्ध्या तासात आपली फियाट मर्सिडीज कशी काय झाली? मॅड्स आपली पॉवर वापरून अनुपमने उधळलेले रंग फ्लॅशबॅकमध्ये बघते. ती म्हणते की तू तर मला (पक्षी रेखाला) जुगारात हरला. आता तुला माझ्या नवर्‍याचे कोणतेही अधिकार नाहीत. महाभारताचा आणखी एक संदर्भ फेकायचा म्हणून अनुपम खेर म्हणतो की पांडवसुद्धा द्रौपदीला हरले होते, तरी ते तिचे पती राहिलेच ना! त्यात ऋषी कपूर सध्या जितेंद्राच्या मुद्द्यावरून रूष्ट असल्यामुळे तो याला ठेवून घ्यायचा हट्ट धरतो. रेखा म्हणते, बरं ठीक आहे.

८.३) व्हिलनचे संवाद आणि डायलॉग डिलीव्हरी दर्जेदार असेल तर सीन कसाही असो "माशाल्लाह, छा गए गुरु" ची दाद येतेच!

रेखा त्याला जेवायला वाढते. मधल्या काळात काय घडले याची बातमी नसलेला अनुपम खेर साहजिक आपल्या तथाकथित बायकोसोबत फ्लर्ट करू बघतो. पंगतीस उपस्थित मेव्हणा बावळट असणे त्याच्या पथ्यावरच पडते. तेवढ्यात जितेंद्र पडवळ आणि दुधी भोपळे घेऊन परत येतो. अनुपम आणि त्याची ओळख करून दिली जाते. अनुपम म्हणतो की आपल्याला नोकर नको, मी किंवा ऋषी घरातली कामे करू. यावर रेखा त्याचा शेलक्या शब्दात अपमान करते आणि जितेंद्रला आपण कामावरून काढणार नसल्याचे ठणकावून सांगते. अनुपमचे फ्लर्टिंग बघून जितेंद्राचा पण मूड बनतो. तो रेखाच्या खोलीत जाऊन तिला म्हणतो की मजा आहे राव तुझी, दोन दोन नवरे! "इन्सान बनने का यहीं तो फायदा हैं" - जितेंद्राचा हा डायलॉग ऐकून समस्त विवाहित स्त्रियांनी टीव्ही किंवा नवर्‍याचे डोके यापैकी एक काहीतरी नक्की फोडले असावे. मॅड्ससुद्धा कमी नसते. ती म्हणते, तू पण मानवरुपात आहेस. तू ठेव हजार बायका, माझ्यावर का जळतोस? जॅकला अनुपम खेरला चावायचे असते पण मॅड्स म्हणते की असे करता कामा नये. आपल्याला भोलाने नवीन जीवन दिले आहे तर आपण त्याची परतफेड केली पाहिजे. भोलाने यांना नवीन जीवन कसे दिले हे मला अजूनही समजलेले नाही.

इकडे अघोरी त्रिकालदेवासमोरचे अग्निकुंड पेटवून, त्यात अनेक हातांची आहुती देऊन साधना करत बसलेला असतो. रझा मुराद आणि डॅन धनोआ त्याच्यासाठी भेट म्हणून शंभर नागांचे विष एका बाऊलमध्ये घेऊन आलेले असतात. इथेच तो फेमस डायलॉग आहे "सौ नागों का जहर! इससे तो मेरा एक दात भी गीला नही होगा. फिर भी पी लेता हूं". असे म्हणून अघोरी त्या विषाचा शॉट मारतो. मग तो सुधीरकडे वळतो. इथे आपल्याला तब्बल ऐंशी मिनिटानंतर सुधीरचे नाव जगनजीत असल्याचे कळते. सुधीर म्हणतो की आपल्या लोकांनी पाचशे नाग पकडले पण त्यातला एकही इच्छाधारी नव्हता. अघोरी म्हणतो की मग त्यांचं विष काढून मला दे आणि कातडी काढून रझा मुरादला दे. रझा मुराद ही बातमी ऐकूनही फारसा खुष दिसत नाही. अघोरी विचारतो की काय झालं? रझा मुराद सांगतो की मला मंदाकिनीचे लग्न डॅन धनोआशी लावून द्यायचं आहे पण ती त्या गावठी पोराच्या प्रेमात पडली आहे. इथे अघोरी आपल्यासाठी फिलॉसॉफी झाडतो - "चिंता और चिता में केवल एक बिंदु का अंतर हैं". तो रझा मुरादची चिंता संपवण्याचे आणि ऋषी बाळाची चिता रचण्याचे आश्वासन देतो.

सुरुवातीला नाही का भोला नागिणजीको बचानेके लीए गुंडोसे पीटता है पर नागिण को कुछ नही होने देता और सुमडीमे उसको छोडके बचाता है >> अरे तिचा टोन रुपकात्मक आहे. सॉर्ट ऑफ त्या स्काय शॉपवाल्यांसारखं - "पहले हम बहुत दुखी थे. अघोरी के डर के मारे दर दर की ठोकरे खाते फिरते थे. पर जबसे भोला आया हैं तबसे रहने को घर और दो वक्त की रोटी मिली हैं. भोला को ऑर्डर करने के लिए तुरंत कॉल लगाए ८८८-८८८-८८८८ पर. कॉल की चार्जेस पे शर्ते लागू". पण हा तशा अर्थाने त्याने नवे जीवन दिलं ते बरोबर आहे.

९) व्हिलन आणि हिरोमधली पहिली फाईट शक्यतो व्हिलनने जिंकावी. याने क्लायमॅक्सला हिरो जिंकला की त्याचा प्रभाव जास्त जाणवतो

९.१) प्रसंग कितीही बाका असला तरी नाचगाण्यात खंड पडता कामा नये

इकडे अनुपम खेरला बायकोच्या अंगचटीला जायचा मूड आलेला असतो. रेखारुपी मॅड्स त्याला झिडकारते. पण इतके दिवस तिचं ऐकून घेतल्यानंतर तो येरे माझ्या मागल्या करून जबरदस्ती मोड स्विच ऑन करतो. मॅड्स त्याला आपण रेखा नसून नागिण आहोत याचा क्लू काही फ्रेम्सपुरता देते पण त्याला तो भास वाटतो. त्याचे अती झाल्यावर हिची चिडचिड अवस्था जागृत होते. जितेंद्रला अनुपम खेरच्या जीवाची काळजी असल्याने तो मध्ये पडतो आणि त्याचे मरण किरकोळ फटक्यांवर निभावतो. दुर्दैवाने ऋषी कपूर बाहेरून त्याच वेळेला परत येतो. याला आपल्या जीजाजीचा भलताच पुळका असतो. तो म्हणतो की यातर घरात जितेंद्र राहिल नाहीतर मी! जितेंद्र तरी या खुळ्याला किती डोक्यावर चढवणार? तो मॅड्स नको नको म्हणत असतानाही घर सोडून जातो. मॅड्स याने भलतीच दु:खी होते. इथे घरातले नाग थीमचे इंटिरिअर बघण्याची संधी. नागरुप घेऊन जितेंद्र रेखाच्या खोलीत परत येतो. तिला याच्या विरहाची कल्पना सहन होत नसते आणि पहिल्यांदाच आपण नको तो उद्योग करून ठेवल्याची जाणीव होते. बाहेरून अनुपम खेर हिच्यावर लक्ष ठेवून असतो. त्यामुळे जॅक तिला दुसर्‍या दिवशी जंगलात भेटण्याचे वचन देऊन पसार होतो. गाण्याची वेळ झाली आहे हे आता कोणीही सांगू शकेल. त्यानुसार नाचण्यासाठी ते सूचिपर्णी वृक्षांच्या बनात भेटतात.

"हमें आसमान ने भेजा इस जहान में, जाओ एक दुसरे से प्यार करो, कभी मैं तुम्हारा रस्ता देखू, कभी तुम मेरा इंतजार करो" अशा लांबलचक ध्रुवपदाचे गाणे आहे. इथली एक स्टेप बघितल्यावर आपल्याला कळते की सोनम कपूरने आपल्याला दिल्ली ६ मध्ये गंडवलं. तिने कबूतराची म्हणून जी मसक्कली स्टेप केली आहे ती तर इच्छाधारी नागांची स्टेप आहे. रेखाला मॅड्सचे कपडे देऊन या गाण्यात नाचवलं आहे. दुसर्‍यांदा सिमिलर स्टेप पाहिल्यानंतर लक्षात येते की या दोघींच्या भरतनाट्यम् अडवू मध्ये जितेंद्र सातत्याने आडवा जातो. जसे मेसच्या भाज्यांमध्ये भरीला म्हणून कशातही बटाटा घालतात तसे संपूर्ण गाण्यात "ओ ओ ओ आ आ आ आ" आहे. मध्ये मध्ये तोंडी लावायला लोणचे असावे तसे रेखाच्या जागी मॅड्स नाचते. संपूर्ण गाण्यात हे लोक एकमेकांना हाताचा फणा काढून डसत राहतात. जसे लग्नाच्या पंगतीला दहा मूद साखरभात खाल्ल्यानंतरही "छे छे शेवटच्या घासासाठी मठ्ठ्यात जिलबी बुडवून खाल्ल्याशिवाय कधी ताटावरून उठतात होय?" छाप मजा आणली जाते. तसे रेड्डीकाकांचे पोट एवढ्याने भरत नाही. मग मॅड्स आणि रेखा दोघी एका फ्रेममध्ये नाचतात. कोलाज शॉट्सचाही गाण्यात सढळ हस्ते वापर आहे. जितेंद्राच्या चेहर्‍यावर गाण्यात बहुतांशी वेळा असे भाव आहेत. दोन आसुसलेल्या जीवांचा आत्मा शांत झाल्यावर गाणे संपते.

९.२) कफन कापसाचेच असते, नायलॉनचे नाही. आपल्याला आत्म्याला मुक्ती द्यायची आहे, त्याच्या गळ्यात बंध नायलॉनचे मारून त्याचा छळ नाही करायचा.

अनुपम खेर भरपूर दारू ढोसून घरी परततो. तो ठरवतो की काय वाट्टेल ते होईल आजची रात्र आपली! मॅड्स जॅकबरोबर डॅन्स करायला गेलेली असल्यामुळे बेडरूमचे दार आतून बंद असते. मग अनुपम दाराच्या वरती असलेल्या गवाक्षातून आत डोकावतो. डॅन्स संपवून मॅड्स नागरुपात नुकतीच परतलेली असते. तिला नागरुपातून रेखामध्ये बदलताना पाहून त्या शमशान घाटच्या मुर्द्याची बोबडी वळते. त्यात घरातले सगळे स्नेक म्युरल्स जिवंत नागात बदलताना पाहून त्याची खाडकन उतरते. मग तो वेड्यासारखा धावत सुटतो. "जो डर गया समझो मर गया" या उक्तीनुसार तो स्मशानात जातो. तिथे अघोरी स्मशानसाधना करत बसलेला असतो. हा अघोरीला जाऊन धडकतो. आपली साधना भंग पावल्याने अघोरी चिडतो. भयातिरेकाने तो माफी मागता मागता अघोरीकडे झाला सर्व प्रकार विदित करतो. त्याची कथा ऐकल्यानंतर अघोरीला मॅड्स कुठे आहे ते कळते. तो अनुपमला आश्वस्त करून घरी जायला सांगतो.

या प्रकारापासून अनभिज्ञ मॅड्स रेखाच्या रुपात बागेतल्या शेषनागाच्या मूर्तीची पूजा करत असते. "जय त्रिकालदेव! (८)" अघोरी तिथे येतो. ती लगेच बॅटल मोडमध्ये येते म्हणजे तिचे डोळे घारे होतात. तो म्हणतो की तू मनुष्यांना डसतेस, माझ्या गारुड्यांना तू आणि जॅकने मारलं. ती म्हणते तू माणूस नाहीस कारण तुला दिल (पक्षी हृदय) नाही. हा रिव्ह्यू अघोरीने लिहायला हरकत नव्हती. त्याचे उत्तर ऐका - "बेवकूफ हैं तू. दिल, सीने में खून साफ करने का एक यंत्र होता हैं. जो हमारे सीने में भी हैं." तोवर तिथे जॅकसुद्धा येतो. अघोरी त्या दोघांना पकडून नेणार असल्याचे सांगतो. मग वाक् युद्ध रंगते. अघोरीच्या जीभेवर त्रिकालदेव तांडव करतो आहे. वानगीदाखल नमुना "कपास का कोई ऐसा पौधा आजतक पैदा नही हुआ, जिसकी रुई से अघोरी का कफन बनाया जा सके." एकदाचा अघोरी आपला अंतस्थ हेतु - चंद्रग्रहण, अमर व्हायचं आहे - उघड करतो. "जय त्रिकालदेव! (९)". जॅक आणि मॅड्सकडे एक छोटी शेषनागाची मूर्ती असते. ते दोघे तिला धरतात तर तिच्यातून लाल रंगाची किरणे निघतात. त्यासमोर अघोरीचे काही एक चालत नाही. टॅक्टिकल माघार घेण्यातच आपले भले आहे हे ओळखून तो तात्पुरता परत जातो. याचा अर्थ असा नाही की त्याला आपला पराजय मान्य आहे. तो परत आपल्या गुहेत जातो आणि थेट त्रिकालदेवच्या तळपायात त्रिशूळ फेकून मारतो. त्रिशूळाचा दांडा त्या मूर्तीच्या पायात रुततो. मग मारकुट्या नजरेने बघत अघोरी आपला हात त्रिशूळाच्या शूलांवर दाबतो. मग निघालेले रक्त त्रिकालदेवच्या गालांना फासतो. "ले कर ले सिंगार, मना ले खुशियां, तेरा भक्त आज हार गया हैं. तेवढ्यात त्याला सुधीर येऊन सांगतो की ज्या भोलाने नागिणीला वाचवले होते, तो सध्या याच प्रदेशात वास्तव्य करून आहे. अघोरीच्या चेहर्‍यावरचे हिंस्त्र भाव बघता बाळाची काही धडगत नाही.

९.३) हिरोला वाचवण्यासाठी "दवा की नही दुवा की जरूरत होती है."

इकडे मंदाकिनी नटून थटून ऋषी कपूरला भेटायला निघालेली असते. तिला रझा मुराद वाटेतच अडवतो. तो तिला निक्षून सांगतो की तुझं लग्न विक्रम सोबतच होईल, त्या भोलाला तू विसर. चौकस वृत्तीची ती बालिका प्रत्येक प्रश्नावर "का" विचारत राहते. तिच्या "का का" ला रझा मुराद वैतागतो, पोरगी आहे का कावळा? तो तिला म्हणतो की या कोठीचे काही नियम आहेत, त्यानुसार तुला विक्रम सोबतच लग्न करावं लागेल. ती म्हणते की तुमचा आर्थिक फायदा आहे म्हणून तुम्ही माझं लग्न याच्याशी लावून देता आहात. तो म्हणतो बरं मग? आहे माझा फायदा. ती चिडून म्हणते की अशा बापाने कोठीत नाही कोठ्यात राहावं. रझा मुराद थोडा मानी स्वभावाचा आणि इज्जतवाला व्हिलन असल्यामुळे तो पोरीला घरातून बाहेर जाण्यास मनाई करतो. ती सुद्धा रडत रडत आपल्या खोलीत जाते.

या घटनाक्रमापासून अनभिज्ञ ऋषीबाळ बासरी वाजवण्यात मग्न असतो. त्याला काय माहित आज भेटायला परी नाही तर शैतान का अवतार येणार आहे? अचूक नेमबाजी करत अघोरी त्रिशूळ फेकून नेमकी बासरी तेवढी तोडतो. आवाजात कमालीचे मार्दव आणून बाळ अघोरीला नमस्कार करतो. पण असा दीनवाणा चेहरा बघून कोणालाही उगाच कानफटात मारायची इच्छा होऊ शकते. एकदा थोबाडीत खाऊन त्याचं पोट भरत नाही, तो अघोरीला "तुम्ही कानाखाली जाळ काढून आशीर्वाद देता का हो" विचारतो. अघोरी उचकून त्याला पुन्हा एकदा आपला आशीर्वाद देतो. दोन्ही गालांवर पाच बोटे उमटल्यानंतर बाळाला ध्यानात येते की हे प्रकरण जीवघेणे आहे. तो थोडाबहुत प्रतिकार करतो पण अघोरी त्याला हाताला लागेल तिथे बडवतो. मग अघोरी त्याला विषदंश करतो. डॅनीने चावण्याचा अभिनय असा काही केला आहे की बेला लुगोसी नंतर ड्रॅक्युला हाच! चावल्यानंतर अघोरी त्याला लाथ मारून उतारावरून ढकलून देतो. तो काही हजार फूट घरंगळून शिवालिक टेकड्यांच्या प्रदेशात जाऊन आपटतो.

रेखारुपी मॅड्सला बाळाने मारलेली हाक ऐकू येते. ती तशीच केस मोकळे सोडलेल्या, नुकत्याच झोपेतून जाग्या झालेल्या अवस्थेत जाऊन बाळाला शोधते. चमत्कारिक रित्या भोला एका नदीपाशी पडलेला असतो. त्याहूनही चमत्कारिक रित्या एवढ्या विषारी अघोरीचा दंश होऊनही तो तत्काळ गतप्राण झालेला नसतो. पडत्या फळाची आज्ञा घेऊन मॅड्स उर्फ भानू विष उतरवण्याचा रामबाण उपाय करू बघते. जखमेतून विष चोखून थुंकून टाकणे. जॅक तिथे येऊन भानूला म्हणतो की अघोरी आपल्यापेक्षा विषारी आहे, नसते उद्योग करू नकोस मरशील. ती म्हणते की याने माझे प्राण वाचवले होते आता मी त्याचे वाचवते. इथे नागमण्याने विष उतरू शकते, शेषनागाची ती लहान मूर्ती आहे तिच्या किरणांनी काही होते का बघावे वगैरे सेकंड ओपिनियन उपाय तिच्या डोक्यात येत नाहीत. जितेंद्र मात्र तितका मठ्ठ नसतो.

जितेंद्र तडक शेषनागाची गुहा गाठतो. त्याला धमकावतो की जर भोला आणि भानूचे प्राण वाचवले नाहीस तर मी तुला माझा डान्स दाखवून, डोके आपटून जीव देईन. या डान्समध्ये ९० मधल्या बहुतांश हिरोंच्या डॅन्स स्टेप्स बघायला मिळू शकतात. सरोज खानने बहुधा जितेंद्राची ही क्लिप "५१ सोप्या डान्स स्टेप्स" नावाने सेव्ह करून ठेवली असावी. तेवढ्याने समाधान न झाल्याने तो खड्यांवर पाय रक्ताळेपर्यंत नाचतो. मग जाऊन पिंडीवर डोकं आपटायला लागतो. भोलेबाबांना "या सिनेमात सगळ्यांना माझ्याच डोक्यावर आपलं डोकं का फोडून घ्यायचं असतं" हा प्रश्न नक्की पडला असावा. तिकडे भानूसुद्धा मरायच्या बेतात असते. मग डॅन्स आणि डोकेदुखी अशा कॉम्बोने त्रस्त झालेले भोलेबाबा शेषनागाला "कर बाबा याच्या मनासारखं" म्हणून सांगतात. त्यानुसार शेषनागाच्या मूर्तीतून किरणे निघतात. त्याने भानू ठीक होते. विष काढून टाकल्यामुळे भोलाही ठीक झालेला असतो. पण त्या किरणांच्या प्रभावामुळे माधवी मूळ रुपात येते. तिला बघून भोला गोंधळतो. अखेर जितेंद्र येऊन आपणही सही सलामत असल्याचे प्रेक्षकांना कळवतो आणि भोलाला सत्य सांगतो. "हम लोग इच्छाधारी नाग हैं."

नवीन प्रतिसादांचे आभार.

१०) इच्छाधारी नागांनी निंजा लोकांना जुत्सू शिकवले - ट्रू स्टोरी!

१०.१) ट्रेनिंग आर्क शिवाय हिरो आणि व्हिलन पॉवरबाज होऊ शकत नाहीत.

इच्छाधारी नाग हे जाता येता रस्त्यावर कुठेही भेटू शकत असल्याने भोलाला त्याचे काहीच आश्चर्य वाटत नाही. आपल्या बहिणीचे काय झाले याची मात्र त्याला चिंता असते. जितेंद्र सांगतो की तुझ्या बहिणीने विहीरीत उडी मारली होती. आम्ही तिला वाचवले. पण त्यानंतर ती आजारी पडली, म्हणून मॅड्स तिच्या रुपात भोलासोबत राहिली. आता रेखा बरी झालेली असल्यामुळे ते ऋषी कपूरला रेखाकडे घेऊन जातात. जॅक आणि मॅड्सचे आपल्यावर किती उपकार आहेत याची जाणीव होताच आपण या सर्वांचे रक्षण करण्यास सक्षम होणार असल्याचे सांगतो. रक्षण-सक्षम यमक जुळत नसले तरी त्याची भावना लक्षात घेऊन जितेंद्रही आपण आता याचे ट्रेनिंग गांभीर्याने करणार असल्याचे सांगतो. ट्रेनिंग मोंटाज सुरू!

ऋषी कपूरचे ट्रेनिंग म्हणजे वस्तुंची तोडफोड आहे. यामध्ये तो आधी रंगीत माती भरलेली मडकी आणि छपरांचे कौले डोके आपटून फोडतो. मग कौले बुक्की मारून फोडतो. यानेही समाधान न झाल्याने तो जळत्या फरश्या कराटे चॉप मारून फोडतो. हे बघून जॅक आणि मॅड्स स्मितहास्य करतात. इकडे अघोरीही गप्प बसलेला नसतो. आपली शक्ती वाढवण्याकरिता तोही कसली तरी साधना करायला सुरुवात करतो. यामध्ये त्रिकालदेवाच्या मूर्तीवर गुलाल उधळणे, समुद्राच्या लाटांमध्ये उभे राहणे, मग लाटांमध्ये बसणे, अग्निकुंडात सिद्धासन घालून बसणे आणि शेवटी हवेत तरंगून साधना करणे असे आहे. तो आकाशात जाऊनही साधना करतो आणि त्रिकालदेवापुढे काही काळ बसतो हे तुनळीत नाही. अघोरी बेसिकली पंचमहाभूतसाधना करतो.

१०.२) असा नाच गेल्या दहा हज्जार वर्षात झाला नाही आणि पुढच्या दहा हज्जार वर्षात होणार नाही

हा सेक्शन या सिनेमातला सर्वात गौरवशाली सेक्शन आहे. त्याचे कारण आहे एक गाणे पण त्या गाण्याकडे वळण्याआधी आपण गाण्याचा सेटअप करून घेऊयात. मंदाकिनीच्या पाठीचे शॉट्स घालण्याकरिता तिची हळद चालू असल्याचे दाखवले आहे. याने हेही कळते की रझा मुरादने तिच्या लग्नाचा मुहूर्त काढला आहे. रझा मुराद आपल्या लेकीवर लै म्हणजे लैच प्रेम करत असल्यामुळे तो पंचक्रोशीतल्या सगळ्या नाचगाण्याचा कार्यक्रम करणार्‍यांना आवताण धाडतो. इकडे जितेंद्र आणि ऋषी तलवारीचे ट्रेनिंग करत असतात. दोन चार वेळा खणाखणी केल्यानंतर जितेंद्र म्हणतो की तुझं ट्रेनिंग पूर्ण झालं. रेखा येऊन उगाचच "आज वडील जिवंत असते तर तुला या रुपात पाहून त्यांना अभिमान वाटला असता" वाक्य टाकते. प्रत्यक्षात डोळ्यातले काजळ वगळता त्याच्या रुपात तसूभरही फरक पडलेला नाही. मॅड्स एक अतिशय भयानक असा नागमुकूट घालून सीनमध्ये येते आणि म्हणते की अजून एक परीक्षा बाकी आहे. कामिनीचे लग्न आज संध्याकाळी आहे. भोलाने कामिनीला पळवून आणणे ही त्याच्या शौर्याची परीक्षा असेल तर अघोरीने या सगळ्यांना धोपटणे अगदी न्याय्य आहे. जॅक म्हणतो व्हाय फिकर व्हेन वी आर हिअर, आपण तुझं लग्न लावून देऊ, टेन्शन नको घेऊ.

आणि आता तब्बल बारा मिनिटे चालणारे गाणे सुरू होते. या गाण्यावर किमान एक पीएचडी प्रबंध निघू शकतो. वेळेअभावी इथे हात थोडा आखडता घेत आहे. या गाण्याचे ठळक असे पाच विभाग आहेत - १) रेखाचा हायब्रिड सोलो, २) अघोरी-रेखा(मॅड्स) वाक्युद्ध, ३) अघोरी विरुद्ध रेखा (चिडचिड अवस्था), ४) अघोरी विरुद्ध रेखा (गेट ऑफ लिमिट/गेट ऑफ वंडर अवस्था), ५) अखेर

१०.२.१) रेखाचा हायब्रिड सोलो
आधी आपल्याला कळते की रेखा लग्नात नाचायला आली आहे. तिचा नागमुकूट, भडक मेकअप, लालभडक रंगाचे कपडे, टिकली इ. गोष्टींवरून प्रेक्षक लगेच सांगू शकते की ही रेखाच्या रुपात मॅड्सच आहे. तिच्या बॅकग्राऊंड डान्सर्सना हिरवा चुडा ल्यायला लावून पोएटिक जस्टिस साधला आहे. एकतर विषमरंगसंगतीने रेखा उठून दिसणार. त्यात तिच्या विषारीपणाचे प्रतीक हिरवा तर तिची (अघोरीच्या) रक्ताची तहान लाल रंगाने दाखवली आहे. यानंतर रेखा का कोणास ठाऊक टिपिकल कृष्ण-गोपी आणि कृष्ण गोपींचे हांडे दगड मारून फोडतो वाली स्टोरी २ मिनिटाच्या सोलोमध्ये सादर करतो. मागे तालवाद्ये आणि लेहरा वाजतो पण शब्द नाहीत. बहुतेक तरी भरतनाट्यम् मध्ये तिल्लाना म्हणतात. तिच्या काही काही हस्तमुद्रा सुद्धा भरतनाट्यम् च्या आहेत. पण तिचे पदलालित्य कथकचे वाटते. मध्ये मध्ये तिच्या मुद्राही कथकच्या होतात. काही सिग्नेचर सरोज खान स्टेप्स आहेत ज्या ९०ज मध्ये माधुरीने आपल्या केल्या. कंबर हलवण्याच्या बॉलिवूडी स्टेप्स पण आहेत. असा हा हायब्रिड सोलो डान्स सर्वात आधी होतो.

१०.२.२) वाक् युद्ध
"जय त्रिकालदेव! (१०)" हा सोलो रंगलेला असताना अघोरीचे आपल्या शिष्यगणांसह आगमन होते. तो ही नागीण असल्याचे लगेच ओळखतो. अघोरी आज आर या पारच्या लढाईच्या तयारीनेच आलेला असतो. ती असेल इच्छाधारी नागीण पण हासुद्धा मृत्युधारी अघोरी आहे. रेखासुद्धा लगेच चिडचिड अवस्थेत जाते - डोळे घारे होतात, लिपग्लॉस लागतो आणि "झुझूक झुझूक" असा काहीसा आवाज करत ती स्क्रीनमध्ये इकडे तिकडे सरकते. एव्हाना काही चौकस प्रेक्षक कथेत लॉजिक शोधत असणार याची कल्पना असल्याने रेखा प्रेक्षकांशी अघोरीच्या थ्रू संवाद साधते - "तू क्या हैं? तेरी औकात क्या हैं?" अघोरी तिला आपण असली रुपात आणणार असल्याचे घोषित करतो. "जय त्रिकालदेव! (११)" हातातला त्रिशूळ जाऊन पुंगी येते. दोघीही एकमेकांकडे सूचक नजरेने बघतात. नाच पुन्हा सुरू.

१०.२.३) अघोरी वि. रेखा (चिडचिड अवस्था)
जर तुम्ही अ‍ॅनिमे बघितले असतील तर तुम्हाला ट्रान्सफॉर्मेशन्स काय असतात माहिती असेल. जसे यातला बाप गोकू सुरुवातीला जनरल फाईट मारतो. मग काई-ओ-केन (१ ते २० पट) मग सुपर-सेईअन, पुढे उच्चाअभ्यास होऊन ब्लू, गॉड वगैरे होतो. या सिनेमात इच्छाधारी नाग नारुटोमधल्या गाय सेन्से स्टाईल ट्रान्सफॉर्मेशन्स वापरतात. (हे पंचेस समजण्याकरिता हे वाचा). इतका वेळ सप्रेस केलेली चक्रा पावर रिलीज केल्यानंतर ती एट गेट्सपैकी (हाचिमॉन) पहिली तीन गेट्स ओपन केल्यानंतर रॉक ली जसा दिसतो त्या टाईप चिडचिड अवस्थेत दिसते. ती क्रमाक्रमाने इतर गेट्स उघडते पण नको ती गेट्स उघडत नाही, चिंता नसावी. रच्याकने नारुटो शेषनागनंतर नऊ वर्षाने आला, किशिमोतोने प्रेरणा म्हणून शेषनाग पाहिला असेल काय?

अघोरीचे सगळे शिष्य भिल्लाचा वेष धारण करून आले आहेत. ते अर्धमत्स्येंद्रासनात बसून तर अघोरी आपला असाच एका गुडघ्यावर बसून पुंगी वाजवायला लागतात. त्यांच्या अर्धमत्स्येंद्रासनात बसण्याने अघोरी गोरखनाथ होत नाही, चिंता नसावी. मग पुंगीतून "नाचे मयूरी" चे सूर निघू लागतात. थोडक्यात ही बया किमान सहावे गेट उघडून ताईजुत्सुच्या "मॉर्निंग पीकॉक" पर्यंत पोहोचणार आहे हे कळते. नाचण्याच्या शैलीतही आमूलाग्र बदल घडतात. आता अंगविक्षेप, विविध अंगे भुवई उडवावी तशी उडवणे इ. मुद्रा अधिक दिसतात. मुरलीधरनच्या बॉलिंग करताना होणार्‍या चेहर्‍याच्या दसपट भयंकर चेहरे रेखा करते पण अघोरी मोठ्या धैर्याने त्याला सामोरे जातो. मग गाण्यात शब्द भरले जातात - "ओ सपेरे, दुश्मन मेरे, ओ मेरे दुश्मन जरा होशियार हो जा". इथे रेखाने हावभावांमधून चार वर्षांनंतर येणार असलेल्या मॅडम एक्सची तयारी केली आहे.

मग ती फणा काढून याला डसण्याचा असफल प्रयत्न करते. अघोरी त्यातून वाचतो (होशियार झाला ना तो). मग ती सर्परुपात येऊन अघोरीला विळखा घालू बघते. अघोरी टेलिपोर्ट होऊन वाचतो (नवी पॉवर). मग ती गुळणा करावा तसे विष थुंकते. अघोरीला आपल्या शरीराचे दोन तुकडे वेगवेगळे करून ती गुळणी चुकवतो (नवी पॉवर!!). मग ती अघोरीला डसण्यासाठी जंग जंग पछाडते पण टेलिपोर्टेशनपुढे तिचे काही चालत नाही. हा प्रकार काही मिनिटे चालतो. मध्ये मध्ये एक नाग सरपटण्याचे सीन आहेत. हा जितेंद्र असल्याचे आणि तो मंदाकिनीची सुटका करण्यासाठी आलेला असल्याचे कोणीही सांगू शकतो. पण तो त्या घरात असूनही त्याच्यावर अघोरी आणि त्याचे दहा शिष्य अशा दहा पुंग्या वाजत असतानाही काही प्रभाव का पडत नाही हे न उलगडलेले कोडे आहे. बहुतेक पुंग्या गाजराच्या असाव्यात.

१०.२.४) अघोरी वि. रेखा (मॉर्निंग पीकॉक)
अघोरीला एव्हाना कंटाळा आलेला असतो. तो काहीतरी विभूती वगैरे फेकतो आणि धूरच धूर होतो. रेखालाही पॉवरअप करणे भाग असते. रॉक ली ड्रॉप्स वेट स्टाईल अघोरी ड्रॉप्स विभूतीचा क्यू घेऊन ती पाचवे गेट उघडते. इथून पुढे ती हा पॉवर अप वापरत असताना पूर्णपणे लाल रंगात न्हाऊन निघालेली दाखवली आहे. तिच्या ओव्हरफ्लोईंग चक्रामुळे अघोरीही लाल दिसतो. मध्ये मध्ये फेटा बांधलेले डॅन धनोआ आणि रझा मुराद दाखवून हा लग्नाचा डान्स आहे हे कळवले जाते. ही एकटी एकटी जुत्सु वापरणार हे अघोरीला पटत नाही. मग तो कागेबुनशिन नो जुत्सु वापरतो. त्याला चार क्लोन्स बनवता येत असतात. पण बावळट क्लोन बनवून फक्त खदाखदा हसतो आणि ते क्लोन जातात. रेखातरी या दहा पुंग्यांची कलकल किती वेळ सहन करणार. ती आता जमिनीवर लोळण घेते.

१०.२.५) अखेर
इकडे जितेंद्र नागरुपात मंदाकिनीच्या खोलीत जातो. फूत्कार काढून तो तिच्या सख्यांना पळवून लावतो. मग दाराला आतून कडी घालतो. त्यावर मंदाकिनी आश्चर्यजनकरित्या रिलॅक्स होऊन उशीवर रेलते. बुचकळ्यात टाकणार्‍या त्या प्रतिक्रियेवर आपल्याला दिसते की ऋषीबाळ टारझनप्रमाणे खिडकी फोडून एंट्री घेतो. नागही लई हुशारीने त्याला सिंदूरचा करंडा दाखवतो. लगेच तो सिंदूर भरतो, नागाला थँकयू म्हणतो आणि आपल्या जेनला घेऊन पसार होतो (मागून काटकसरी ताई कुजबुजतात, टारझनची हिरोईन मी, तू मेली गंगा!) . एव्हाना गाण्यात सरगमचा भरणा सुरू झालेला असतो. अनुपम खेरही न जाणे कुठून तिथे येतो. जितेंद्रही आपल्या बायकोला मदत म्हणून लढाई जॉईन करतो. मग ते दोघे सहावे गेट उघडून "मॉर्निंग पीकॉक" अवस्थेत जातात. त्यामुळे त्यांना आग ओकता येते. ते शब्दशः आग ओकतात. अघोरीवर त्याचा काहीच प्रभाव पडत नाही. मग ती शेषनागाची लहान मूर्ती काढून त्याच्या किरणांनी काही होते का बघतात. अघोरीवर त्याचाही काही प्रभाव पडत नाही. हे सर्व चालू असताना रझा मुराद मख्ख चेहर्‍याने "देणे घेणे राम जाणे" म्हणून फक्त उभा आहे. एकदाचे ते दोघे हार मानतात आणि आपल्या नागरुपात जातात. किंबहुना त्यांची इच्छाधारी शक्ती खूप वापरली गेल्यामुळे त्यांना मनुष्य रुप त्यागावे लागते. अघोरी ही लढाई जिंकला. "जय त्रिकालदेव! (१२)"