किशोर चे जुने अंक आणि त्यातील निवडक लेखांची सूची

एक ठमाकाकूंच्या मोहन ची गोष्ट होती ना.
इलेक्ट्रिक शॉक बसतो आणि वायर ला २ जण चिकटतात आणि लहान मुलगी वर्गात शिकलेल्या सायन्स चा उपयोग करुन धुण्याच्या काठीने त्यांना सोडवते अशी काहीतरी. >> मलापण आठवतेय ही गोष्ट. मला आठवतेय म्हणजे १९८७ ते १९८९ मधे आली असेल कधीतरी

ती रुप्या बुरूज आणि धाडसी चमू गोष्ट वाचली. एनिड ब्लिटनच्या Famous Five series मधील Five Fall Into Adventure चे रुपांतर आहे. मूळ गोष्ट माझ्या खूप आवडीची आणि हे रुपांतरही मस्त जमले आहे! चित्रेही झकास आहेत

को आईचा बूट नावाची एक चटका लावणारी चिनी कथा होती.

तसंच ' सारा प्रकार असा घडला' नावाची एक कविता कम गोष्ट होती. त्यात त्या राजाच्या राणीचं नाव प्रोक्न असं असतं.
प्रोक्न राणीला तिची बहीण भेटायला येते आणि राजाला ती आवडायला लागते म्हणून तो राणीला मारायचं ठरवतो. शेवटी दोन्ही बहिणी आणि राजा पक्षी होतात. राजा ससाणा पक्षी बनतो. अशी ती गोष्ट आहे.
त्यातलं एक वाक्य मला व्यवस्थित आठवतंय ..
" कोण बरं ही प्रोक्नहून छान? नितळ कांती गोरी गोरी पान"

तसंच ' सारा प्रकार असा घडला' नावाची एक कविता कम गोष्ट होती. त्यात त्या राजाच्या राणीचं नाव प्रोक्न असं असतं.
प्रोक्न राणीला तिची बहीण भेटायला येते आणि राजाला ती आवडायला लागते म्हणून तो राणीला मारायचं ठरवतो. शेवटी दोन्ही बहिणी आणि राजा पक्षी होतात. राजा ससाणा पक्षी बनतो. अशी ती गोष्ट आहे.>>>
मूळ कथा ग्रीक आहे आणि बीभत्स शोकांतिका म्हणून प्रसिद्ध आहे. टेरियस राजाची राणी प्रोक्न असते आणि तिची धाकटी बहीण फिलोमेला. प्रोक्न लग्न करून सासरी येते पण तिला बहिणीची खूप आठवण येत असते म्हणून ती टेरियसला फिलोमेलाला आणायला पाठवते. टेरियस फिलोमेलाच्या प्रेमात पडतो पण ती त्याला धुडकावून लावते. टेरियस तिच्यावर बळजबरी करतो आणि प्रोक्नला काही कळू नये म्हणून फिलोमेलाची जीभ छाटून तिला बंदिवासात ठेवतो. प्रोक्नला तुझी बहीण प्रवासात वारली असं सांगतो. इकडे फिलोमेला बंदिवासातून निसटते आणि एका गालिच्यावर आपली कथा विणून तो गालिचा प्रोक्नपर्यंत पोचता करते. प्रोक्न तिला शोधून काढते आणि दोघी मिळून टेरियसवर सूड उगवायचं ठरवतात. प्रोक्न टेरियससाठी खास मेजवानी आयोजित करते. टेरियस मुख्य पदार्थ खातो तेव्हा ती सांगते की त्यात तिने त्यांच्या मुलाला मारून त्याच मांस टाकलं होतं. स्वयंपाक्याच्या वेषातली फिलोमेला पुढे येऊन सारा प्रकार उघड करते. टेरियस दोघीच्या मागे त्यांना मारायाच्या हेतूने पाठलाग करतो. त्याच्यापासून वाचवण्यासाठी दोघी देवाची प्रार्थना करतात आणि त्याम्चे कोकिळा आणि स्वालो पक्ष्यांमधे रुपांतर होतं. टेरियसचा ससाणा होतो.
अशी मूळ कथा आहे. किशोरमधे बहुतेक बरीच toned down असणार. लिंक मिळाली तर जरूर द्या.

>को आईचा बूट नावाची एक चटका लावणारी चिनी कथा होती.
हो खूप छान कथा होती ही. त्यातल्या या ओळी मला अजून आठवतात.
धगधगणारे तप्त धातुरस
वैर तयांचे असे भयंकर
हवे शिंपण्या पवित्र ऐसे
कुमारिकेचे रक्तच त्यावर.
या ओळी वाचल्यावर एक कळ यायची छातीत.
>" कोण बरं ही प्रोक्नहून छान? नितळ कांती गोरी गोरी पान"
किशोर मधली अशी अनेक वाक्ये , कविता इतक्या डोक्यात घट्ट बसल्या आहेत. तुमचा शब्दसंग्रह वाढवा मधली ही ओळ जाम डोक्यात बसलीये
आम्रवृक्ष बघ कसा बहरला, वसंत , माधव, मधुऋतू आला.

कालिदास (किंवा कदाचित भास कवि असेल) यांच्या गोष्टीतल्या या ओळी लक्षात रहायचं काही कारण नाही. पण लक्षात आहेत.
अनंत सैतुकाचा धनी
त्यासी कशास केले भांडण
उंबरफळ गळाले पिकून
घेऊन येता नारी हरण

(संपादित : ती गोनू झा कविची गोष्ट आहे. धन्यवाद अगो. )
या ओळी कुठल्यातरी कथेत / नाटकुलीत होत्या. पण किशोरमधे होती का आणखी कुठे ते आठवत नाही.
एक दिवस विता विता
मला झाली एक कविता

दोघी देवाची प्रार्थना करतात आणि त्याम्चे कोकिळा आणि स्वालो पक्ष्यांमधे रुपांतर होतं. टेरियसचा ससाणा होतो. >>>> अरेच्या देवाला नक्की त्यांना मदत करायची होती की शिक्षा?? त्यंना पक्षी केलं ते ठीक, त्या राजाला कशाला ससाणा बनवलं ?!!

अरेच्या देवाला नक्की त्यांना मदत करायची होती की शिक्षा?? त्यंना पक्षी केलं ते ठीक, त्या राजाला कशाला ससाणा बनवलं ?!! Happy>>>

हो ना, मदतीपेक्षा शिक्षाच वाटली होती ती मला, तो ससाणा त्यांना पकडून खाऊन टाकू शकतो की! पण मग नंतर कुठेतरी वाचलं की राणीने आपल्या मुलाला मारले म्हणून तिलाही शिक्षा मिळाली अशा प्रकारे.

अनंत सैतुकाचा धनी
त्यासी कशास केले भांडण
उंबरफळ गळाले पिकून
घेऊन येता नारी हरण >>>> मी अजूनही ही गोष्ट सांगते कुठेकुठे. ही गोष्ट वाचली त्याचवेळी संस्कृतमध्ये समस्यापूर्तीचे श्लोक शिकत होतो आम्ही वर्गात. ही एक समस्यापूर्तीच आहे. 'अर्थ की निरर्थ' ह्या शीर्षकाने ही गोष्ट जानेवारी ७९ च्या अंकात सापडली तेव्हा खूप आनंद झाला.

अनु, शोभा बेंद्रे ह्यांची तू म्हणत असलेली गोष्ट तर सापडली नाही पण फेब्रुवारी ७८ च्या अंकात 'किटलीचा काटा काढला' अशी त्यांनी लिहिलेली एक गोड गोष्ट आहे. अगदी लहान मुलं भयंकर एंजॉय करतात ही गोष्ट.

रच्याकने, श्री. दा. पानवलकरांची 'श्रीखंडाचं बोट' वाचली आणि यक्क झालं

अरे हा बेस्ट धागा आहे!!! खूप खूप धन्यवाद.
वाचतो आता वेळ मिळेल तसं.

ही कथा पण चांगली आहे.पण ही ती नव्हे.
ती अशीच आहे थोडी.

धन्यवाद,
गोष्ट आणि चित्र दोन्ही गोंडस आहेत.वाचून मजा आली.

मज्जा आली जुना अंक वाचून.. तेव्हाचा फाँट, चित्रे सगळेच मस्त... सर्वात शेवटच्या पानावर पेप्पीची जाहिरात मजेशीर आहे

किशोर मध्ये दोन कथा होत्या टाईम मशिन वर. त्यातला मुलगा एका कथेत भूतकाळात जातो - शिवाजी महाराजांना बघतो आणि एकदा भविष्यकाळात जातो... कोणाला आठवतायत का? कुठल्या अंकात असतील?

निव्वळ खजिना!! ज्यांना माहीत नाही त्यांच्याकरता वर काढते आहे.

अप्रतिम !! धागाकर्त्यांना धन्यवाद आणि वर काढल्या बद्दल सुद्धा !!

ढब्बू ची गोष्ट आठवतीये का कोणाला , एक मुलगा जो थोडा जाड आहे , मित्र फारसे नाहीत , अभ्यासात मागे आहे , त्याच्या जवळ एक लष्करातले काका राह्यला येतात आणि त्यांच्या बरोबर राहुन त्याला आत्मविश्वास येतो , अभ्यासात पुढे जातो , अशी गोष्ट होती. शेवटचे वाक्य - ढब्बू चा आता खणखणीत रुपया झाला होता असे काहीसे होते ......

अप्रतिम !! धागाकर्त्यांना धन्यवाद आणि वर काढल्या बद्दल सुद्धा !!>>>>11111

श्री. दा. पानवलकरांची 'श्रीखंडाचं बोट' वाचली आणि यक्क झालं
>>> मलाही... काय विचार करून किशोर मधे असली कथा टाकली असावी? ना त्यात मेसेज होता ना मनोरंजन... कायच्या के...

एक गोष्ट मला आठवतेय उडत्या माकडांची टोळी, त्या गोष्टीत आधी एक अख्खं घर जेरुसलेमच्या वाळवंटातून उडून कुठेतरी जातं त्या घरात एक मुलगी असते नंतर तिला एक घाबरट राजकुमार, भित्रा सिंह ,.पत्र्याचा यंत्रमानव टाईप, अजून कोण कोण भेटत जातात.ते सगळेजण स्वतः च्या वैगुण्यावर मात करुन ते घर परत घेऊन जातात .एक चेटकीण पण आहे गोष्टीत. छान होती गोष्ट.
मला अजून एक आठवतेय एका १२-१३ वर्षाच्या मुलीचा वाढदिवस असतो तर तिच्या साठी करून ठेवलेले गुलाबजाम कि केक काहितरी एक गोष्ट ती मुलगी एकटीच खाऊन टाकते. तर घरचे सगळेजण तिला न ओरडता कसं समजवतात ती गोष्ट आहे.तिच्याकडे काम करणारी मोलकरीण आंबा दिल्यावर तिथेच न खाता घरी घेऊन जाईन म्हणते, मला ते आंबा धरलेलं चित्र पण आठवतय

चिन मधल्या जुन्या शोध कथा पण बऱ्याच वाचल्या आहेत. फटाक्यांचा शोध, मग रेशमाच्या धाग्यांचा ,चिनी मातीच्या बरण्या भांडी ह्या बद्दल वाचल्याचं आठवतंय किशोर मधे. आणि ह्या सगळ्या वरची चित्रं पद्मा सहस्त्रबुद्धे ह्यांची असायची . ती चित्रं मला खुपचं आवडायची .गोड चेहरे अगदी. मला त्यांची स्टाईल खुप आवडते चित्राची.

धनुडी, तो wizard of oz या गोष्टीचा भा रा भागवतांनी केलेला नितांत सुंदर अनुवाद होता - क्रमशः येत होता. आता नाव आठवत नाहीये.

मुलीचं नाव जुई, तिचा कुत्रा टाटू, पत्र्यामारुती, घाबरट सिंह, गवत भरलेलं बुजगावणं, चेटकी, नेटकी, जैसलमेरमधून जुईला घेऊन उडणारं घर, उडणारी माकडं, जुईचा लाल बूट, जादुगार , पाचूनगरी .. भारी आहे ती गोष्ट.

पाचूनगरीत जुई असं नाव आहे का?

>> श्री. दा. पानवलकरांची 'श्रीखंडाचं बोट' वाचली आणि यक्क झालं
>> >>> मलाही... काय विचार करून किशोर मधे असली कथा टाकली असावी? ना त्यात मेसेज होता ना मनोरंजन... कायच्या के...

वाचली हि कथा आत्ताच. लहान मुलांसाठी केवळ विनोद निर्मिती हा हेतू ठेऊन लिहिली असावी असे वाटते. आजच्या घडीला हे विनोदी वाटत नाही हे खरेच. पण माझ्या लहानपणी "घशात बोट घातले तर, बोटाला श्रीखंड लागेल" हि पोटभर जेवण झालेय हे सांगण्याची विनोदी पद्धत होती हे मला पुसटसे आठवतेय. अर्थात, अनेक तत्कालीन "सेन्स ऑफ ह्युमर" आता कालबाह्य झालेत हे सुद्धा खरे आहे.

(बायदवे, कथा ज्या पानांवर आहे ती पाने गायबच आहेत असे वाटले आधी. कारण १८ नंतर २९ पण आहे पीडीएफ मध्ये. पण नंतर पाहतो तर हि मधली दहा पाने शेवटी जोडली आहेत)

>> अख्खं घर जेरुसलेमच्या वाळवंटातून उडून कुठेतरी जातं त्या घरात एक मुलगी असते नंतर तिला

हे मी सुद्धा वाचल्याचे अगदी पुसटशी आठवण आहे. घर उडून जात आहे. पण त्यातली मुले विमानात असल्यासारखी त्या उडत्या घरात सुरक्षित आहेत असे काहीसे फारच छानसे (कल्पनाविलासी सुखदायक) चित्र पण दाखवले होते त्यात... (?)

धनुडी, तो wizard of oz या गोष्टीचा भा रा भागवतांनी केलेला नितांत सुंदर अनुवाद होता - क्रमशः येत होता. आता नाव आठवत नाहीये.>>>>>>>>>हो क्रमशः यायची. केवढी वाट बघायचे मी किशोरची त्यावेळेस.. धन्यवाद मामी ,मला हे आठवत नव्हतं कि भा रां नी अनुवाद केला होता ते.