अंगणात माझिया ( आमचं खळं )

मस्त वर्णन मनीमोहोर ..
प्रचि सुद्धा प्रसन्न आहेत एकदम त्यातही पहिला जरा जास्तच भावला .

नवरात्रात वाठारातल्या मुलीचा भॉडला ह्याच खळ्यात रंगतो >> इथं भोंडला अस हवय का ?

गावी आहे माझ्याही पण आमच्याकडं खळं हा शब्द प्रचलित नै .. अंगण असच म्हणतात . आणि मांडव घालताना वाळलेल्या आणि झाडलेल्या शेतातल्या तुरी टाकतात .. विषेशतः हिवाळ्यात बाहेर त्याच तुरीच्या काड्या थोडुश्या घेऊन आणि मोठी लाकडं घेऊन तासनतास शेकोटी भोवती गप्पा मारायला मज्जा येते . सोबतीला त्याच शेकोटिच्या निखार्‍यात ओल्या भुईमुंगाच्या भाजलेल्या शेंगा , कधी हुरडा तर कधी गव्हाच्या ओंब्या असतात ..
बोलता बोलता तसच खाटेवर चांदण्या मोजत झोपुन जायचं .. आह ! काय ते स्वर्गसुख .. रोज सकाळी शेणाचा सडा टाकताना जाग यायची आणि चहाचे घुटके घेत परत ती मांडवाखालची शेकोटी ..
सुदैवाने अजुनहि सगळ जैसे थे आहे ..
बस, मांडवाखालची आडाला लावलेली बंगई तेवढी निघाली

प्रचि मिळाले तर देईल .. तसं इतक सधन नै ते तुमच्या खळ्यासारखं ..साधसं गरिबाघरचं आहे ..

वाह मस्त.. हेवा वाटला ..
प्रची सुरेख ..

आहाहा हेमाताई, लवली. फारच सुरेख वर्णन.

माहेरी, चिपळूणजवळ माझं माहेर आहे तिथे अंगण असंच म्हणतात पण सासरी देवगडजवळ 'खळं' असंच म्हणतात.

वा, रात्री खळ्यात झोपायला पण मला आवडतं. अगदी तुम्ही वर वर्णन केलंय तसे चांदण्या मोजत. छान गप्पा पण रंगतात आमच्या खळ्यात. बाकी आहेच वाळवणं, निवांतपणे फणस वगैरे चिरणं. मागच्या खळ्यात पावसाळ्यात भाज्यांचे मांडव असतात.

हेमाताई तुमच्याकडे खूप जास्त मजा येत असणार. कारण खूप माणसे तुमच्याकडे. अगदी रेलचेल असेल.

मोबाईलवर आहे आणि रात्रीचे सॉरी पहाटेचे साडेचार वाजलेत. अजून झोपायचे शिल्लक आहे, म्हणून लेखाचे वाचन प्रतिसाद उद्याच.. पण फोटो पाहिले आणि ते झक्कास.. एखाद्या मंदिराच्या आवारासारखे पावित्र्य दडलेय त्या अंगणात

खुपच सुंदर वर्णन आहे. सगळ्या प्रसंगांचे अगदी डो़ळ्यासमोर चित्र उभे राहिले. आणि फोटोमुळे तर कोकणातच जाऊन रहावसे वाटत आहे.

ममो, वर्णन वाचताना मन खरोखरंच मोहरून आलं, प्रत्यक्षात तुझी काय अवस्था झाली असेल हे लिहिताना, ती अगदी जाणवली इथपर्यन्त.
सुंदर सुंदर वाटत राहिलं , वाचून संपल्यावरही..
जॉनी बद्दल वाचताना सर्रकन काटाच आला.. बिचारा जॉनी!!!

ममो...........खूप छान लिहिलंस नेहेमीप्रमाणेच!
सगळा अगदी पुनःप्रत्ययाचा आनंद!
कोकणात सगळ्यांचे "जॉनी"च असतात काय कुणास ठाउक! आमच्याही जॉनीच होता....आहे.( आमचं कोकणातलं घर म्हणजे नवरोबांचं आजोळ...........तिथे दर वर्षी आम्ही जातोच!)
फोटो सेल्फोनातला असल्याने नीट नाहीये. पण घर, खळं आणि जॉनी ओळखू येतील. फोटो तसा जुना आहे. याही घरात आणि खळ्यात आता बराच बदल झालाय.

मस्त वाटलं फोटो बघून.
हे कुठे आहे?

अगं पण 'सन १८८८२' ? तो टायपो सुधारतेस का?

मस्त वर्णन!

लेख आता वाचला. मस्तच.

जॉनी म्हणजे नेमके कोण? श्वानाचे नाव आहे का?

या अंगणात झोपणे स्वर्गसुख आहे खरे.
बालपणी भावंडांबरोबर गावी गेलो असताना एक रात्र मुक्काम दूरच्या एका मामाकडे होता. तुलनेत गरीब होते ते. कारण बिनदुधाचा काळा चहा प्यायल्याचे आठवतेय. घरही छोटे आणि लागूनच शेत होते. जणू शेतातच घर. त्यामुळे झोपलेलो बाहेर अंगणातच. मोकळे आकाश, लखलख चांदण्या, थंड हवा, वार्याबरोबर सळसळणार्या शेताचा आणि कडेनेच जाणार्या पाटाच्या पाण्याचा आवाज, भावंडाशी मस्तीकुस्ती, मोठ्या माणसांच्या गप्पाटप्पा, एवढ्या वर्षांनीही बारीक सारीक तपशील आठवत नसले तरी त्या अनुभवाने दिलेला फील ताजा वाटतो.

ममो, मस्त वर्णन! तुझ्या श्रीमंतीचा हेवा वाटला ग हेमा ! अंगण/खळं .... प्रेमळ कुटुंब ..
....ममो, वर्णन वाचताना मन खरोखरंच मोहरून आलं, प्रत्यक्षात तुझी काय अवस्था झाली असेल हे लिहिताना, ती अगदी जाणवली इथपर्यन्त. स्मित
सुंदर सुंदर वाटत राहिलं , वाचून संपल्यावरही.. + १

आमचे घर, अंगण खूप मोठं आहे पण फोटो नीट नाहीये. मागे पण आहे अंगण.

माहेरी माडीचं घर आहे.

सासरी दिशांच्या प्रॉब्लेममुळे जुन्या घराला एन्ट्री मागून होती त्यामुळे तुळशीवृंदावन तिथे आहे. मग नवीन घर बांधलं तेव्हा आम्ही रस्त्याच्या दिशेलाच मेन एन्ट्री करायची असं ठरवलं. खूप मोकळं आहे आमचे अंगण.

हेमाताई sorry, तुमची परमिशन न घेता मी फोटो टाकला इथे.

किती गोड लिहिलेस गं.. वाचताना सगळे डोळ्यासमोर यायला लागले.

आमच्या गावी अजुनही बहुतेक जणांची मातीचीच खळी आहेत. पावसाळ्यात पुर्ण उखडून जातात सततच्या मा-याने. आणि मग दिवाळीच्या आधी माती आणुन चोपुन चापुन खळी नीट करण्याचा उद्योग केला जातो. दिवाळीपर्यंत तुळशीवृंदावनात तुळशी डोलायला लागते. त्याला छानपैकी रंगवुन तयार केले जाते. दिवाळीत मस्त रांगोळ्या नी काय काय.. इतके छान वाटते बघायला.

मस्त लेख!! आवडला. आमच्या घरासमोरच्या अंगणाला फरशी बसवून घेतली. आम्ही अंगण म्हणतो पण बागकाम करायला येणारा गडी मात्र "खळं" असंच म्हणतो.

माझ्या भावाची मुंजपण अशीच दारांत मांडव घालून केली होती. हॉलपेक्षाही भारी वाटलं होतं.

धन्यवाद हेमाताई. हे मोठं घर आम्ही आणि नवऱ्याचे दोन चुलत काका या तिघांचं आहे. एक ठाण्याला राहतात आणि एकानी सेपरेट शेजारी बांधलय.

घराच्या डाव्या बाजूला आमचा ( नवरा आणि माझे दीर), यांचा स्वतंत्र मोठा प्लॉट आहे पण आमची तिथे शिवण, काजू, बांबू, सागवान यांची थोडी झाडे आहेत. आम्ही तिथे घर न बांधता जुन्या ठिकाणीच बांधलंय.

माहेरचं मला जास्त आवडतं. छोटं आहे पण माडीचं आहे.

मानुषीताईनी फोटो टाकलेल्या घरासारखाच सेम डाव्या साईडने चौथरा आहे अजून.

हेमाताई तुम्ही गावाला गेलात की आमच्या घरी नक्की जा. मोठे दीर जाऊ आणि सासूबाई आहेत.

हेमाताई तुमचे लेख मला फिरवून आणतात कोकणात कारण मला फार कमी जाता येतं . धन्यवाद.

खुपच सुंदर वर्णन आहे. सगळ्या प्रसंगांचे अगदी डो़ळ्यासमोर चित्र उभे राहिले. आणि फोटोमुळे तर कोकणातच जाऊन रहावसे वाटत आहे. >>>>> +१००

छान आवडलं..

Khup chhaan lihiley. Maajhyaa aatyaa, mavashyanchee ghare asheech aahet. Ajun he sagaLe anubhavataa yete.

ममो नक्की जाऊ! कोकणाचा परीचय साहित्यातून वाचलेला. प्रत्यक्ष चाळीशी उलटल्यावर बघितला. आमचं गाव केळशी तिथे गेलो की अश्या कौलारु घर असलेल्या गुरुजींच्या घरी राहतो.
अंजू - तुमचं ही घर कित्ती छान आहे. मला अशी जुनी घरं खूप आवडतात.

मस्तच वर्णन ..आमच्याकडे पण खळच बोलतात...
फोटोत आहे तसच आहे सासरी आणि माहेरी ..
खळया शब्दातच बर्याच आठवणी आहेत ... न थांबता बोलण्या सारख्या...

एकदम मस्त वाटलं वाचायला आजोळच्या जुन्या घराची आठवण झाली.

खूप छान लिहिलंय मनीमोहोर. फोटो न बघताही डोळ्यांसमोर ऊभं राहिलं खळं !

ममो,खूप दिवसानी भेटलीस,पण भेटलिस ती कोकणातल्या अंगणात नव्हे खळ्यात.मन अगदी हरखून गेलं .जणु आपणच मस्त गप्पा मारतोय असं वाटलं.अंगण म्हणजे घर आणि बाहेरचं जग याना जोडणारा दुवाच.खूप निवांत वाटलंतुझं लिखाण वाचून.तुझे शब्द आणि प्रचित्र एकदम मस्त.तुलसी कट्टा खूपच छान आहे.