१०५ किलो ते ७७ किलो एक प्रवास (माझे वजन कमी करण्याचा प्रयोग )

Submitted by केदार जाधव on 2 April, 2014 - 03:41

ही छोटीशी गोष्ट आहे एका आरोग्याबद्द्ल बर्यापैकी उदासिन असलेल्या चहाबाज माणसाने आपला दिनक्रम फारसा न बदलता , कसलीही औषधे ने घेता , जिमला न जाता , केवळ आहारावर नियंत्रण अन व्यायाम याच्या जोरावर १०५ किलोचे वजन ७७ किलो कसे केले (आणि त्याहीपेक्षा जास्त हेल्दी कसा झालो , वजन हा फक्त सहज मोजता येणारा एक पॅरामिटर आहे) याची .
हे लिहिण्याचा मूळ हेतूच जर मी करू शकतो तर तुम्हीही करू शकता आहे हे सांगणे आहे Happy

हा फोटो जरूर पहा Happy

PhotoGrid_1395201659110_1.pnghttps://www.facebook.com/photo.php?fbid=10152365342678833&set=a.10150157...

साधारण ८ वर्षापुर्वी मी वालचंद कॉलेज मधून उत्तीर्ण झाल्यावर सास्केन मधे जॉब सुरू केला , तेव्हा माझे वजन होते ७८ किलो . क्रिकेट खेळण्याची प्रचंड आवड (घरच्यांच्या भाषेत नाद), कधी कधी ट्रेकिंग , पोहणे यामुळे बर्यापैकी फिट होतो . हळूहळू कामाचा ताण , अरबट चरबट खाणे यामुळे वजन ८० , ८५ करत ९० ला कधी पोचले कळलेही नाही . तरी क्रिकेट चालू असल्याने थोडा दिलासा होता. पण एकामागून एक गुडघ्याचे अन हर्नियाचे ऑपरेशन झाल्यावर तेही बंद झाले . मग काय ९५ -१०० Sad . मधे प्रयत्न केलेच नाहीत असे नाही . जी एम डाएट , उपास, अगदी डाएटीशियन कडून ही डाएट घेऊन झाले , पण त्यात गांभीर्य नव्हते . मग काय सेंच्युरी पार . कळतय पण वळत नाही अशी स्थिती होती , आणि काटा १०५ ला पोचला . आणी मग ते घडल.
साधारण १२ ऑगस्ट ला अचानक छातीत दुखायला लागल , आमच्या डॉक्टर दातार(खरोखर देवमाणूस)नी रिस्क नको म्हणून TMT आणी इतर टेस्ट साठी क्रांती कार्डिएक क्लिनिक ला पाठवल अन तिथल वातावरण पाहून आणी आई, वडिल आणी बायकोच्या चेहर्यावरचे भाव पाहून मला जाणीव झाली की अरे हे आपण काय करून बसलोय ? तब्येतीच्या बाबतीत केलेला निष्काळाजीपणा चांगलाच महागात पडणार अस दिसत होत.
सुदैवाने सगळे रिपोर्ट नॉर्मल आले . (दारू अन सिगरेट चे व्यसन नव्हते हा एक फायदा असेल कदाचित )
पण डॉ नी मला प्रचंड झापले ." तू सायन्सचा विद्यार्थी ना ? मग एखाद्या इंजिनला त्याच्या दीडपट लोडने चालवले तर खराब होणार च ना ? नीट जगायचे असेल तर आधी वजन कमी करा " मग त्यानीच मला डॉ वंदना फाटक या डाएटीशियनची चिठ्ठी दिली अन हा प्रवास सुरू झाला . (तशी त्यानी ती आधीही एकदा दिली होती पण त्यावेळी सिरियसनेस नसल्याने त्यांच्याकडे जाऊनही काही फायदा झाला नव्हता . ) पण आता वेळ वेगळी होती

खर तर वजन कमी करायच म्हटल तर अडचणी अनंत होत्या . एक तर रोजच ऑफिसच जेवण (आनंदी आनंद) , रात्री अपरात्री मिटींग . दुसर म्हणजे गुडघा अन पोटाच्या ऑपरेशनमुळे फक्त सायकलिंग , चालणे अन पोहणे च शक्य . त्यात दिवसातून १०-१५ कप चहाची सवय .पण आता ठरवल होत करायचच .

डाएटिशियन ने सांगितल्या प्रमाणे आहार सुरू केला . त्याचबरोबर स्वतःही प्रचंड वाचन चालू केल (पण त्याने उलट जास्त कन्फ्युझ होत Happy )

Equation was Simple
जेवढे कॅलरी खाल्ले जात होते , त्यापे़क्षा जास्त जाळायच्या , अन त्या जाळण्यासाठी (चरबीचे रूपांतर कॅलरीत होण्यासाठी ) प्रोटीन्स जास्त खायचे .
म्हणजे
१. कमी कॅलरी खाणे (साखर , तळलेले पदार्थ , बेकरी पदार्थ , मिठाया , कोल्ड ड्रिंक्स , पिझा ई ..)
२ . जास्त कॅलरी जाळणे ( कमीत कमी एक तास व्यायाम , चालणे किंवा सायकल)
३ . अन प्रोटीन्स जास्त खायचे (मोड , अंड्याचा पांढरा भाग , सोया , टोंड मिल्क )
४ . त्याचबरोबर हेल्थ साठी (फळे , पालेभाज्या इ .) जास्त खाणे

हे वर वर सोप असल तरी करण कठीण होत . पहिला अडथळा होता चहा .
पहिले २ दिवस चहा कमी केला तर अक्षरशः गडाबडा लोळेपर्यंत डोक दुखल .
मग यावर एक सोपा उपाय म्हणजे तलफ संपली की उरलेला चहा ओतून टाकायचा . बर्याचदा पहिल्या काही घोटातच तो तजेला/स्टिम्युलस्/फ्रेशनेस काही म्हणा तो येतो , उरलेला चहा आपण उगाचच पितो तो बंद केला .
हळू हळू सवय कमी होत गेली .
तेच जेवणा बद्द्ल , आपल्याला कल्पना नसते की आपण किती ग्रेन इटर असतो . २ चपात्या चहा बरोबर , भातावर एवढीशी आमटी , उसळी तर कधीच नाहीत. आधी हे सगळ बदलाव लागल . थोड थोड करत कर्ब्ज कमी अन प्रोटीन्स वाढवत गेलो .
त्याच बरोबर फळ आणी पालेभाज्यांच प्रमाणही वाढवल . कुठेही जाताना १-२ सफरचंद, संत्र बरोबर नेऊ लागलो .

वेळोवेळी थोडा थोडा आहार बदलत गेला तरी साधारण तो असा होता .
१. सकाळी ६ वाजता : १ ग्लास पाणी + आवळा रस/लिंबू
२. सकाळी ७ वाजता : १ कप चहा
३. सकाळी ९ वाजता : १ कप टोंड दूध + १ सफरचंद + १ वाटी मोड आलेले मूग/ओट्स
४. दुपारी १ वाजता : ऑफिसमधे २ चपाती + १ भाजी + १ उसळ + सॅलड्/कोशिंबीर + १ ग्लास ताक/लिंबू पाणी
५. संध्याकाळी ५ वाजता : २ इड्ली (चटणी नाही)/ साधा डोसा / सँडविच + १ मूठ फुटाणे
६. रात्री ९ वाजता : २ फुलके + १ भाजी (शक्य असल्यास पालेभाजी) + काकडी/टोमेटो

या सगळ्यात शक्य तितके कमी तेल वापरल .

या सगळ्यापे़क्षाही महत्वाचे होते म्हणजे नियमीत व्यायाम करणे . सुरूवातीला १० मिनीट चालयावर धाप लागायची . मग आज १५ , उद्या २० करत वाढवत गेलो अन मग रोज कमीत कमी १ तास चालणे (वेग हळू हळू वाढवत नेणे) वा सायकलिंग (बैठी) अन जमतील तेव्हा १०/१५ सूर्यनमस्कार हे रूटी न ठेवल .
काही झाल तरी यात खंड पडू दिला नाही . सकाळी नाही तर संध्याकाळी अन संध्याकाळी नाही तर रात्री ११ लाही व्यायाम केलाच .
आणखी एक महत्वाच म्हणजे बाहेरच्या खाण्यावर कंट्रोल ठेवल . कधी बाहेर खाव लागलच तर किती आणी काय खाव यावर ताबा ठेवला . उदा . ऑफिस पार्टी असेल तर सॅलेड , सूप वर जास्त जोर दिला . केएफसी
मधे गेलो तर एकच झिंगर बर्गर . तेच पाहुण्यांचही. जेवायला गेला सगळ्याना (प्रेमाने :)) सांगितल की डाएट करतोय . कधी एखादा दिवस जास्त खाण झाल तर पुढच खाण थोड कमी .

साधारण १-२ महिन्यात परिणाम दिसायला सुरूवात झाली. वजन तर कमी झालच पण स्टॅमीना अन रोग प्रतिकार शक्तीही वाढली . साधारण ४ महिन्यानंतर पोट कमी व्हायला लागल Happy आणी ७ महिन्यानी तर वर पाहिलच असेल Wink
या सगळ्यात तेवढच श्रेय कविताला , माझ्या बहिणीला आणी आईलाही आहे.
प्रयत्न अजूनही चालूच आहेत , टारगेट ७४-७५ आहे ,पाहूया जमतय का ? Happy

मोस्ट इंपॉर्टंट टीप्स ( काही अनुभवाचे बोल )
१. वरच्या आहारात जिथे शक्य नाही तिथे थोडीशी अॅडजस्ट्मेंट करायची (सॅलड नसेल तर फक्त काकडी खायची , उसळ नसेल तर सकाळचे मूग परत खायचे) ऑफिस पार्टी असेल तर सूप , सॅलड वर भर देऊन शेवटी फक्त थोडा दाल राईस घ्यायचा . पण कसल्याही परिस्थितीत पूर्ण कंट्रोल सोडाय्चे नाही.
२. व्यायाम कधीही केला तरी तितकाच फायदा देतो . सकाळी नाही जमला तर रात्री करा, पण चुकवू नका.
३. आपली लाईफस्टाईल अॅक्टीव्ह करा (१ तासाने ऑफिसमधे छोटीशी चक्कर मारा. जिने चढा. कॅरम ऐवजी टेबल टेनीस खेळा . पाण्याची बाटली जवळ ठेवण्याऐवजी तिथे जाऊन दर १-१.५ तासाने पाणी प्या)
४. सर्वात महत्वाचे म्हणजे मी डाएट करतोय याचा अभिमान बाळगा, लाज नको.
लोक काय म्हणतात याकडे लक्ष देऊ नका.
आणि विश्वास ठेवा, एकदा तुमच्यात बदल दिसून यायला लागले की आधी कुचेष्टा करणारेही कौतुक करतील आणी टीप्सही मागतील Happy
५. फळांचे ज्यूस घ्यायचे असतील तर बिन साखरेचे घ्या , चहा लगेच सोडता येत नसेल तर जेवढा पिल्यावर तलफ भागेल तिथून टाकून द्या (हा उपाय मला फार कामी आला , चहा पिला नाही तर मासे डोके दुखायचे, अन्न टाकून देणे वाईट आहे मान्य , पण नको असताना पोटात टाकणे जास्त वाईट ना Happy )
६. डाएट एंजॉय करा , अकारण कमी खाऊ नका . त्यामुळे फक्त अशक्तपणाच येतो . फळे (चिक्कू , केळ आणी आंबा सोडून), हिरव्या भाज्या हव्या तितक्या खा .
७. शक्य असल्यास वजन करण्याचा काटा खरेदी करा . (साधे ५०० रू पासून आणी डिजिटल १००० रू पासून येतात) . त्यामुळे आपण योग्य दिशेने चाललो आहोत की नाही हे कळते. डाएट न करणार्यानाही त्याचा फायदा होतो डोळा मारा
८ . वजन कमी होण्याचा वेग जितके जास्त दिवस तुम्ही डाएट कराल तितका वाढतो , तेव्हा सुरूवातीलाच हे काही जमत नाही म्हणून सोडू नका.
९ . "आज एका दिवसाने काय होतय " हा विचार सगळ्यात घातक . तो एक दिवस येऊ देऊ नका Happy
१० . आपल्याला हेल्दी व्हायचय , वजन फक्त एक पॅरामिटर आहे हे ध्यानात ठेवा .

बाकी सौ बात की एक बात अन स्वत: खाल्लेल्या चटक्यातून आलेल्या शहाणपणातून दिलेला फुकटचा सल्ला Happy
निरोगी राहून वजन कमी करायचे असल्यास (अन ते तसे टिकवायचे असल्यास) आहारावर नियंत्रण व व्यायामाला पर्याय नाही .

विषय: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

वेळेअभावी मी लिहू शकलो नाही, हेमंत ३३ >>> तुम्ही ज्या लिंक्स दिल्या आहेत त्या काळजीपूर्वक वाचा. BMI चा आरोग्याशी काहीही संबंध नाही, असे कुठेही दिलेले नाही. शरीराचे वजन आणि उंची यांच्या गुणोत्तराद्वारे BMI काढला जातो मात्र त्याच्या वापरासंबंधी मतमतांतरे आहेत. BMI काढताना शरीरावरील फॅटचे प्रमाण ग्राह्य धरले जात नाही, म्हणून शरीरावरील विशेषतः लठ्ठपणा मोजण्यासाठी तो सर्वसमावेशक परिमाण नाही असे मानल्या जाते, आणि हेच तुम्ही दिलेल्या लिंक्स मध्येही लिहिले आहे. तरीही BMI चा आरोग्याशी संबंध नाही असे सरधोपट विधान करणे चुकीचे आहे. कारण BMI काढण्यासाठी व्यक्तीची केवळ उंची व वजन मोजणे गरजेचे असते, जे कुण्याही सामान्य व्यक्तीला सहज शक्य आहे, म्हणून BMI हे परिमाण जास्त लोकमान्य आहे.

बीएमआय ला ठोकताळा म्हणता येईल. ह्याचा शोध संख्याशास्त्रीय चिकित्सेद्वारे लागला. विमा कंपनी कडे असलेल्या माहिती च्या पृथ:कराणातुन असं लक्षात आलं की माणसाच्या उंची (वर्ग) आणि वजनाच्या गुणोत्तरातिल काही गट हे जास्त निरोगी (मधुमेह आणि हृदयरोग विरहित) असतात आणि त्यामुळे त्यांच्या आरोग्यावर बराच कमी खर्च येतो. उंची स्थिर झाल्यावर हे गुणोत्तर मिळवण्याचा किंवा टिकवण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे वजन उंची नुसार एका विशिष्ट मर्यादेपलिकडे वाढु न देणे. थोडक्यात बीएमआय हे उंचीनुरुप वजनाची मर्यादा दाखवणार एकक आहे.
वर म्हटल्याप्रमाणे हे शरीर शास्त्रीय परिमाण नसुन संख्या शास्त्रीय असल्याने सर्व समावेशक नाही. जास्त वजन म्हणजे जास्त मेल हे गृहितक जिथे चुकते तिथे बीएमआय पण चुकतो. उदा लहान मुले (ह्यांच्या मध्ये हात आणि पाय ह्यांची पुर्ण वाढ झाली नसल्याने), स्नायू संवर्धन करणारे लोक (ह्यांच्या मध्ये वाढिव वजन हे स्नायूंमुळे असते) आणि स्नायूंची कमतरता असणारे अतिशय बारीक लोक उदा अति कमी उंची असणारे, म्हातारी माणसे आणि कुपोषित तरुण (ह्यांच्या मध्ये स्नायूंच शरीरातील प्रमाण आवश्यकतेपेक्षा कमी असते).
वरील तीन गटात नसलेल्या लोकांना एक ठोकताळा म्हणुन बीएमआय चा वापर करायला हरकत नाही.

ज्याला आपण नॉर्मल bmi म्हणतो ती लोक निरोगी असतील च असे बिलकुल नाही.
ज्या bmi वरून कोणाला लठ् समजले जाते ह्याचा अर्थ तो रोगी असतो किंवा रोगाचा शिकार होणारा असतो असे काही नाही.
हे त्या लिंक मध्ये आहे
आणि ते बरोबर पण आहे.

मेटफॉर्मिन एक बहुगुणी औषध आहे. ते औषध असल्याने फक्त डायबेटिक किंवा बॉर्डरलाइन लोकांनाच दिले जाते पण त्याने वजन लगेच अंडर कंट्रोल येते. डिमेन्शिआ प्रिव्हेन्शन करताही बरे आहे असे वाचनात आलेले. https://diabetesjournals.org/care/article/43/11/2691/35857/Metformin-Use...

वजन हे फसवे ध्येय बिलकुल ठेवू नका.
धावताना,चालताना,बिलकुल दम लागत नाही.
एकच जागेवर एकच position मध्ये तासनतास बसू शकत असाल आणि तितकी शरीराची सहन करण्याची क्षमता असेल तर तुम्ही फीट आहात.
मग वजन किती ही असू ध्या.

माझा बॉर्डरलाईन डायबेटीस , मेटफॉर्मिनमुळे रिव्हर्स झालाच पण वजन कमी झाल्याने संधीवात असलेला, गुडघाही दुखायचा कमी झाला.

आहारात बदल,व्यायाम,झोपेचे नियोजन ,कमी स्ट्रेस ह्या मुळे तुम्हाला फायदा झाला आहे.
वजन कमी होणे हे एक च कारण नक्कीच नाही.
खूप लोकांचे वजन कमी n होता हे सर्व घडते.
दिनचर्या योग्य असेल तर.

सामो, ते डायबेटिस मुळे गोड, इतर जास्त GI असलेले पदार्थ कमी केले म्हणूनही असू शकते ना?

त्या स्टडी मध्ये डायबेटिस असणारे आणि मेटफॉर्मिन घेणारे ६७ लोक त्यांची तुलना डायबेटिस नसलेल्या ९१४ लोकांशी केली आहे शेवटी. म्हणजे डायबेटिस असून मेटफॉर्मिन घेणाऱ्यांचा सँपल साईझ डायबेटिस नसलेल्यांच्या तुलनेत १० टक्क्याहून कमी. दोघांच्या मध्ये शेवटी दाखवलेला फरक फार नाही. त्याच्या निष्कर्षातही लिहिलेय की ते फायदे खरेच मेटफॉर्मिन मुळे आहेत का यासाठी मोठा अभ्यास हवा.

Steroid घेतल्यावर गंभीर वात चा त्रास पण जाणवत नाही ह्याचा अर्थ तो उपचार योग्य आहे असे नाही.
फायदा तात्पुरता आहे नुकसान दीर्घ कालीन.
तसेच metfarmin चे असेल.

धागा वर काढत आहे. केदार यांच्या वेगवेगळ्या वर्षी दिलेल्या अपडेट्स ध्येयाच्या बाबतीत नियमितता राखण्यासाठी खूपच सकारात्मक व प्रेरणादायी आहेत. केदार यावर्षीची अपडेट लिहा ही विनंती.

माझे वजन teen age मध्ये वाढले आणि ते तेव्हापासून तसे कायम जास्त राहिले आहे. म्हणजे असं की सहावी सातवी पर्यंत मी बारक्या म्हणून ओळखला जात होतो.. आठवी पासून सकाळची शाळा सुरू झाली.. दिवसभर मग कंटाळा आला की खायचं असं करत करत १०वी पासून मी जाड्या म्हटला जायला लागलो. १२वीत उंची पाच चार आणि वजन 95.
सध्या उंची पाच नऊ आणि वजन ११२.

तसा प्रॉब्लेम जाणवत नाही, पण स्वतः च स्वतःला बेढब वाटायला लागलोय. उशीर झालाय का? जेवण काही जास्त जात नाही.. एका वेळी 2 किंवा 3 पोळ्या. भात असला तर उगा जरासा. बऱ्याचदा भात आणि पोळ्या एकावेळी होतच नाहीत. चहा 2 किंवा 3 वेळा.. कधी कधी एकदा किंवा एकदाही नाही! गोड आवडते पण कधीतरी 15 दिवसातून खाणे झाले तर झाले. चिकन आणि अंडी खूप आवडतात आठवड्यात एकदा तरी होतेच.

आजपासून मी मायबोलीच्या साक्षीने वजन कमी करण्याकडे लक्ष देणार आहे. एकूण तासभर चालण्याचा प्रयत्न, जेवणात पोळी ऐवजी एकच भाकर, पालेभाजी फार आवडत नाही तर ते जरा बाजूला राहील. बघू काय होतं

वजन कमी करणे हे ध्येय ठेवू नका.
निरोगी,सशक्त शरीर निर्माण होण्याचे ध्येय ठेवा.
वजन कमी करण्याचा नादात शरीराची वाट च लोक लावत असतात
कमी वजनाची लोक निरोगी असतात आणि जास्त वजनाची लोक रोगिट असतात ..ही जी अंधश्रद्धा पसरवली गेली आहे.
त्याचा बळी होवू नका

हेमंत ,
वजन कमी करणे हे ध्येय ठेवू नका. >> धाग्याची सुरूवातच अशी आहे .

ही छोटीशी गोष्ट आहे एका आरोग्याबद्द्ल बर्यापैकी उदासिन असलेल्या चहाबाज माणसाने आपला दिनक्रम फारसा न बदलता , कसलीही औषधे ने घेता , जिमला न जाता , केवळ आहारावर नियंत्रण अन व्यायाम याच्या जोरावर १०५ किलोचे वजन ७७ किलो कसे केले (आणि त्याहीपेक्षा जास्त हेल्दी कसा झालो , वजन हा फक्त सहज मोजता येणारा एक पॅरामिटर आहे) याची .
हे लिहिण्याचा मूळ हेतूच जर मी करू शकतो तर तुम्हीही करू शकता आहे हे सांगणे आहे .

वजन कमी करण्याचा धागा असल्याने पॉपकॉर्न खात कोक पिणारी बाहुली टाकण्याचा विचार रद्द करण्यात येत आहे.

बाकी केदार गुड अचिव्हमेंट आणि तुमच्या धाग्याने अनेकांना प्रेरणा मिळत आहे.

Pages