आनंदी जोडपं

Posted
12 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
10 वर्ष ago

आटपाट नगरात एक जोडपं राहत होतं आनंद आणि आनंदी. गृहलक्ष्मीच्या नावासारखंच आनंदी. आनंदचे घराणे थोर. आनंदी देखील उच्च कुळातली थोरा घरची लेक. थोरल्याच्या जन्मानंतर नवसाने झालेली, लाडावलेली राजकन्याच. उंच, गोरी, देखणी रूपगर्विता. आनंदाईने लाडक्या लेकासाठी शोधून निवडून आणलेली. आनंद आणि आनंदी- लक्ष्मी नारायणाचा जोडा जणू. लग्न करून दूर देशी आली. भले मोठे घर. महाल जणू. घराला दारं-खिडक्याच सतराशे साठ. मोठे अंगण. परसात भाज्या. फुलं अन फळं. आनंदच्या प्रेमात आनंदी मोहरली. आनंदली.

आनंदीला घरकामाची सवय नव्हती. आवड तर नाहीच नाही. स्वयंपाक करणे म्हणजे तिला शिक्षा वाटे. नोकरी निमित्ये मात्या-पित्यांपासून दूर राहिली तरी हाताशी नोकर-चाकर होतेच. तरी नव्या वातावरणाशी जुळवून घेऊ लागली. आनंद कुशल स्वयंपाकी. त्याला खाण्या-पिण्याची-खिलवण्याची भारी आवड. आनंदीला स्वयंपाकाची आवड नाही तरी काही फरक पडला नाही. आनंद होताच. आनंदीच्या प्रेमात.

आनंदीने म्हणावे, घरकामापायी मला श्रम होतात. आनंदने घरकामासाठी बाई शोधावी.

आनंदीने म्हणावे, मला बाट्या जमेना. आनंदने कणीक मळावी.

आनंदीने म्हणावे, घरात बसून मी कंटाळले. आनंदने तिच्या पुढील शिक्षणाची तजवीज करावी.

आनंदीने म्हणावे, भारतात परत जाऊ तर तुझ्या गावी मला मिळेल का काम ? आनंदने बेंगरोली राहू म्हणावे.

आनंदीने म्हणावे, दूर देशी आलोय. इथले जग पाहू. चार ठिकाणं बघू. मगच मुलाबाळांचे ठरवू. आनंदने अनुमोदन द्यावे.

आम्ही बघ्यांनी त्यांच्या प्रेमाची कौतुकं करावी.

~~~

आनंदाईला हे कौतुक सोहळे सहन होईनात की काय न कळे. आनंदाई अजून पट्टराणी होती, घरचा सगळा कारभार स्वतः चालवत होती. थोरली सून- दोन लेकांची आई- अजून पट्टराणीच्या हुकुमात होती. मग आनंदी अपवाद कशी ? आनंदीकडे कामाला बाई येते, आनंदी उच्च शिक्षण घेते, आनंदी नोकरी करणार म्हणते, इतक्यात मूलबाळ नको म्हणते, आनंदी भारतात परत गेल्यावर परराज्यात स्वतंत्र राहायचं म्हणते ? हे चालणार नाही. आनंदाईने आपली नाराजी लेकाच्या कानी घातली. आनंद बिथरला. आनंदी बिथरली.

आनंद म्हणे, आपण बेंगलोरी नाही राहायचा. आनंदी म्हणे, जमणार नाही.

आनंद म्हणे, तिथे घरी राहून आईची सेवा करायची. आनंदी म्हणे, मुळीच नाही.

आनंद म्हणे, रांधा-वाढायला शिकावे लागेल. आनंदी म्हणे, मला आवडत नाही.

आनंद म्हणे, घरीच तर आहेस काय एवढे श्रम तरी. आनंदी म्हणे, तुझ्या घरची न्हाणीघरं आवरायला मी लग्न करून आले नाही.

आनंद म्हणे, खानदान की रोशनी वाढवायलाच हवी. आनंदी मान फिरवे.

ही अशी कशी थोरा घरची लेक ? उलटी उत्तरं देते. आनंदाई म्हणे हिने माझी माफी मागावी. हिच्या आई-बापाने माझी माफी मागावी. ही अशी बीन-वळणाची कार्टी त्यांनीच तर मोठी केली.

आम्ही बघ्यांनी उभयतांच्या समजुती काढाव्यात.

~~~

आनंदी म्हणे, "Trupti, I told myself, either make it or quit it. और अगर इस रिलेशनमे रेहना है तो मुझे खुश रेहना है....इसलिये मैने आनंद को अपने तरीके से मोल्ड कर लिया है..."

आनंद विजयी मुद्रेने म्हणे, "भाभीजी, आनंदी अब बदल गयी है बहोत..."

...आनंदी दोन मुलांची आई आहे, आनंदीने नोकरी सोडली, आनंदीकडे आता बाई येत नाही, आनंदी बाट्यांसाठी कणीक स्वतःच मळते आणि आनंदी सासरी एकत्र कुटुंबात राहायला तयार आहे.

आनंदी जोडपे आटपाट नगरात सुखाने नांदते आहे.

आम्ही बघे !!!

विषय: 
प्रकार: 
शब्दखुणा: 

कोडिंग करणे हीन आहे असं कशाला वाटेल ? संबंधच नाही. अमेरिकेत जर घरची कामं करण्यासाठी बाई/माणूस ठेवणं परवडत नसेल तर स्वस्त मिळतं म्हणून स्वतःला घाणेरडी वाटणारी कामं दुस-याकडून करवून घेणं हे ही निषिद्धच. त्या कामावरून बेबनाव होणंही अयोग्य आणि शोषणाचे नियम व्यक्तिपरत्वे बदलणे हे सर्वात निषिद्ध..

बघा पटतंय का ?

( वरवर ) आनंदी (दिसणारी ) अशी कितीतरी जोडपी असतात नाही समाजात ? तरीही दर वेळी असं बघून, वाचून वाईट वाटतंच Sad

बघा पटतंय का ? >>> नाही.

साधं उदाहरण देते. एखादा मनुष्य कंपनी सुरु करतो. सुरुवातीला झाडून घेण्यापासून सगळी कामं करतो. कामाचा पसारा वाढतो तसं एक एक करुन कामं आउटसोर्स केली जातात. त्यात झाडलोट करणे, इतर एम्प्लोयीजना चहा आणणे, टायपिस्ट, असिस्टंट हे सगळेच आले. मग ह्या सर्व पगारी माणसांचे तो शोषण करतो आहे का ? किंवा त्याला ही कामं हीन वाटताएत, गुलामीची वाटताएत का ?

ह्या उलट, कुणी तरी अधिकार दाखवायचा म्हणून हे सगळे पगारी नोकर कमी करुन तुच सगळी कामं कर असा आग्रह धरणे म्हणजे त्या कंपनीच्या मालकाचे शोषण होतेय असे म्हणायला वाव आहे.

तुम्हीच बघा पटतय का.

इति लेखनसीमा.

घर आणि व्यवसाय यातला फरक कदाचित मला समजावून सांगता येणार नाही.. लेखनसीमेमुळे थांबतो. धन्यवाद

@किरण्यके
स्वतःच्या घरची कामे म्हणजे गुलामी नव्हे हो. तुम्ही काम करायला येणार्‍या बाईच्या व्यक्ती स्वातंत्र्याचा मुद्दा उपस्थित केलात म्हणुन मी लिहिले की ती बाई नोकरी करते तिला काही गुलाम म्हणुन राबवत नाही. इथे गुलाम हा शब्द वापरायचे कारण इथे पूर्वी गुलाम असायचे. तसे असते तर व्यक्तीस्वातंत्र्याचा मुद्दा योग्य पण जी व्यक्ती नोकरी म्हणुन हे काम करते तेथे हा मुद्दाच लागू होत नाही. आणि मुळात घरकाम हीन असे मला स्वतःला तरी वाटत नाही. स्वतःच्या घरातील कामे करायला लाज कसली आणि हीनत्व कसले. पण एखाद्याला नाही आवडत करायला. एक उदाहरण- इथे बरेच जण अगदी प्रेमाने गाड्या धुतात, वॅक्स करतात पण माझ्या नवर्‍याला नाही आवडत. तो कार वॉश मधून गाडी धुवून आणतो. आता यावरुन तो आळशी आहे किंवा त्याला ते काम करणे हीनपणाचे वाटते असा अर्थ इतरांनी लावला तर ते चुकीचे.

घर दोघांचं असतं इतकं समजलं तरी पुरे...

@ इतर प्रतिसाद

व्यवसाय म्हटला कि रोजगारनिर्मिती आली. स्वतःच्या धंद्यात मनुष्य पडेल ते काम करायला कधीच मागेपुढे पाहणार नाही. मग ते झाडू मारण्याचे का असेना..एकाच वेळी व्यवसायात तो सर्व ठिकाणी लक्ष देऊ शकत नसल्याने रोजगार निर्माण होतात. व्यवसायाचे ठिकाण हे वैयक्तिक असूच शकत नाही. घर मात्र वैयक्तिक बाब आहे. घरातही पडेल ती कामं आनंदाने केली जावीत. शक्यतो दोघांनी मिळून ती करावीत. शक्य नसल्यास बाई किंवा गडी आहेच.

घरातली कामं कुणी करायची यावरून वादंग होऊन नोकर ठेवणे हे घर आपले आहे या समजाला धक्का देणारे आहे.

चर्चा नेहमीच्या वळणाने चाल्ल्लीय Sad
दोन बायका त्यांच्या मधील वाद हे एका पुरूषाच्या मध्यस्ती शिवाय सोडवू शकत नाहीत?>>>>>
सत्यजीत, तुमचा हा मुद्दा अजिबात बरोबर नाहीये..बाकीही मुद्दे पटले नाहियेत पण हा "बरोबर" नाहीये.
कारण या दोन स्त्रीयांचे आयुष्य ज्या माणसामुळे बांधले गेलेय, त्या माणसाने समजदारपणे वागणे अन प्रसंगी मध्यस्थी करणे जरुरीच आहे. कुठल्याही २ स्त्रीयांमधले वाद सोडवायला कुठलातरी पुरुष लागत नाही. असो.

आपल्या जोडीदाराला त्रास होत असेल तर तो कुठल्याही प्रकारे कमी/बंद करणे अन तिच्या रास्त आवडीनिवडींना मान देणे एवढे कठीण वाटते भारतीय पुरुषांना कारण मुळात स्त्रीला वेगळी मते/आवडीनिवडी असणे हेच पचत नाही.

वरती सिंडीने म्हटलेय की तिला घरकाम अज्जिबात आवडत नाही तर लगेच लोक आले निषेध करायला. का? प्रत्येक स्त्रीला आवडलेच पाहिजे की काय? अजिबात आवडत नाही आणी परवडते तर ठेवली बाई तर बघा इथे ओळख ना पाळख तरी लोक टोचुन बोलतात, मग ज्यांना घरचेच असे टोचणारे आहेत त्या स्त्रीयांनी त्यांची शक्ती या फालतु लोकांशी भांडण्यात अन मते पटवण्यातच घालवायची का? की कुणीतरी सुचवल्याप्रमाणे राजकारण करत बसायचे? काहीही मुर्खपणा!!

घरात प्रत्येकाच्या आवडीची आणि नावडीची वेगळी कामं असतात.
माझी एक जवळची मैत्रिण आहे इथे. तिला स्वैपाकाचा अतिशय कंटाळा येतो. रोजचा स्वैपाक करते पण तिला १० लोकाना बोलावून स्वैपाक करणं नको वाटतं. पण तिचं घर बघाल तर स्पॉटलेस क्लीन! अतिशय सुंदर डेकोरेट केलेलं, आरश्यासारखं स्वच्छ! घर सजवणं, टापटिपीत ठेवणं ही तिची आवड आहे. स्वैपाक तेवढ्याच बरोबरीने नाही आवडत.

मला स्वतःला स्वैपाक अतिशय आवडतो करायला. खायला आणि खिलवायला आवडतं. घर आवरायला खूप आवडतं. पण लॉण्ड्री करणे ह्या प्रकाराचा जाम कंटाळा आहे मला. कपडे घड्या करत बसायला अशक्य कंटाळा येतो. मला ते आवडत नाही म्हणून मी वॉश अँड फोल्ड सर्विस चा पर्याय शोधलाय.

स्वाती२ म्हणतात तसे हीन आणि लाज वाटणं येतच नाही इथे.

Pages