भुभु आणि माऊ बाळांच्या गंमती जमती

घरच्या कुत्र्यां ना ह्याची सवय नसते व मागे पडत जातात उपासमारीने मरू शकतात. तर त्याला बघून मला पोटात तुटायला लागलेच होते. बॅगेत शोधले तर एक दोन च्यु स्टिक ट्रीट सापडल्या त्या त्याला दिल्या त्याने अगदी एलिगंट मॅनर मध्ये त्या घेतल्या. अजून खरे तर भूक होती त्याला.
मग कामावरून आल्यावर बॅग भरून खाली गेले. त्याला व अजून एका त्यातल्या त्यात गरीब कुत्री एक आहे तिला खाउ घातले व पाण्याचे भांडे ठेवले. त्यात आमच्या कुत्र्याचा मस्त वॉक झाला.

ह्या सोडून दिलेल्या कुत्र्याच्या डोळ्या भोवती काजळ रेखल्या सारख्या रेषा आहेत . म्हणून त्याचे तात्पुरते नाव काजल. आज पिशवीतून खाउ नेला तर महाशय दिसले नाहीत. आता परत जाताना बघू . ह्या ला मा ण्सांची सवय आहे. व स्किन अगदी शांपूने धुतल्यावर होते तशी स्वच्छ व
हाताला मौ लागते. का बरे सोडले असावे.

आज जमले तर फोटो काढेन.

अश्विनीमावशी, काजलचे वाचुन पोटात तुटले. खुप चांगले काम केलेत तुम्ही. पुर्ण जबाबदारीची जाणीव, तयारी नसताना निव्वळ हौस म्हणुन पेट्स आणुन मग असे सोडुन दिले जातात हौस फिटली की. वाईट वाटते.

अबक +१११. फार वाईट वाटते असे काही वाचून . अमा तुम्ही फार चांगले काम करताय. नेहमीच वाचते तुमचे किस्से.

खरय, अमा खूप चांगले काम !

धन्यवाद दोन दिवस दिसला नाही. इथल्या गृपात फिट होउन गेला तर बरेच आहे. ते दंगा करतात पण तसे खुनशी नाही आहेत.

SO CUTE

मस्तः माझा अपडेट काजल ठीक आहे गृप मध्ये सामावला आहे. सर्वच मजेत आहेत. नवे पपीज सर्व गायब झाले. ते जन्मले तिथे राहून काही अन्न
मि ळ णार नाही. फक्त त्यांची आई आता दिसते. एकदम फिट दिसते. मी गावाला गेले तेवा आमचे येडे केनेल मध्ये राहुन आले. आता तिथून दंगा करायचे शिकून आले आहे. ओरडा आरडा वाढला आहे. ऑफैसातील मन्या मांजराचे फोटो मी # कॅट्स ऑफ ट्विट र वापरून टाकले तर भरपूर लाइकस येत आहेत. बरोबर छान विनोदी कॅप्शन टाकते.

ओड्या लै भारी. # ओड्याच्या खोड्या

अमा तुम्हाला योग्य वाटत असेल तर तुमचं ट्विटर हॅण्डल द्या इथे.

अमा तुम्हाला योग्य वाटत असेल तर तुमचं ट्विटर हॅण्डल द्या इथे.>> Funnybee heart weanieOTRB rainbow.

heart and rainbow are emogies you can search by funnybee. and like my cat pictures. thanks

भुभु आणि माउ प्रेमिनो, सोनी लिव्ह वर नवीन सिरीज आलिये... "पेट पुराण" नक्की बघा..
मस्त आहे एकदम...
ती सिरीज बघितल्या पासुन मला पण एखादं भुभु तरी आणावं असं वाटु लागलंय... ( बरय माझी मुलगी मायबोली वर नाहिये .. तिनं माझं हे वाक्य वाचलं तर तिला धक्काच बसेल ) ... पण झेपणार नाही मला भुभु असं वाटतय त्यामुळे धाडस होइना...
आजच सोसायटी च्या ग्रुप वर एक " गोल्डन रीट्रीव्हर" चे पपीज मिळतील, हवे आहेत का अशी पोस्ट पाहिलिये..
हवेत का कोणाला ?

आशुचँप , रेस्क्यु संघटनाही न्यायला नाही म्हणाल्या असतील तर मग तो आहे तेथे त्याला खाणे पिणे ठेवणे एवढेच सुचते आहे. प्राण्यांचे अनाथाश्रम असावेत, आपण काढावेत असे खुप वाटते. कधी जमेल कोण जाणे.

इथे कोणाला मनीमाऊ चे spaying चा अनुभव आहे का ?
व्हेट डॉक्टर नी आमच्या माऊचे करायला सांगितलंय. किती वेळ लागेल? तिथे तिला सोडून यावे लागेल का ? आमची माऊ अतिशयच बुजरी आहे... आम्ही घरचे लोक सोडून कोणाच्या वार्याला पण थांबत नाही. घरचे कोणी दिसले नाहीत तर खूप बेचैन होते. म्हणून तिची काळजी वाटतेय.

माझ्या माऊचे केले आहे धनवंती. इथे सकाळी सोडून आलो होतो व्हेटकडे आणि संध्याकाळपर्यंत झालं की ते फोन करतात. (रेगुलर चेकपला ही असंच असतं) तसही spaying च्या वेळी भूल देतील. होपफुली काही प्रॉब्लेम येणार नाही.

धन्यवाद अंजली..

https://twitter.com/Laughs_4_All/status/1525630220685955072

इथे कोणाला मनीमाऊ चे spaying चा अनुभव आहे का ? <<<>>>>
आमच्या माऊचं neutering केलय. एका मैत्रीणीच्या माऊचं spaying केलं होतं. ते अनुभव ऐकलेत.
neutering पेक्षा जास्त वेळ लागतो. काही डॉ. बसायला सांगतात, काही जाऊन यायला सांगतात.
रिकव्हरीलाही जास्त दिवस ( साधारण ५/६ ) लागतात कारण प्रोसिजर मोठी असते. कॉलर लावायला सांगतील कारण जखमा चाटतात. कॉलरला ऑप्शन म्हणजे एखादे पातळ सुती स्वच्छ कापड गुंढाळणे.
थोडं लक्ष ठेवायला लागतं. घराबाहेर सोडायचं नाही, औषधं द्यायची ( जे खूप कठीण आहे कारण मांजरं धुम पळतात ),

बाकी आत नेल्यावर एकदा अ‍ॅनेस्थेशिया दिला की त्या बिचार्यांना काहीही समजत नाही. ( दिल्यावरही त्यांचे डोळे उघडेच राहतात पण ते बेशुद्ध असतात , बघायला फार फार वाईट वाटत>).. घरी आणलं तेव्हाही आमचं माऊ गुंगीतच होतं.
अ‍ॅनेस्थेशिया उतरू लागला की ते बिचारे घरभर धडपडत फिरतात. काही समजत नसतं त्यांना पण एका जागी बस, फिरु नको हे कसं सांगणार, शी शू पण जमिनीवर करु दे कारण नीट जाग येईपर्यंत. (फक्त ती स्टेज फारतर तासभर टिकते. त्यात वर चढू वगैरे देऊ नका.) मग नीट भानावर येतात.
हॉस्पीटलमधुन घरी आणल्यावर बेडवर / ऊंचावर ठेऊ नका. खालीच चादरी घालून झोपवा कारण शुद्धीवर येतांना वरुन धडपडू शकतात. बाल्कनी/ टेरेस असेल तर दारे बंद करुन ठेवा नीट जागे होईपर्यंत. खाण्याची सक्ती करु नका ( खरं तर डॉ पाणी पण देऊ नका सांगतात ).

आणि हो, प्रोसिजरला न्यायच्या १२ तास आधी काहीही खायला, प्यायला द्यायचं नसतं. जरा जड जातं आपल्यालाच पण त्या अंदाजाने अपॉईंटमेंट घ्या. ( आम्ही घोटभर पाणी दिलं होतं तो अगदी व्याकूळ झाला म्हणून).

वाचताना कठीण वाटलं तरी तेवढं कठीण नाहीये. औषधं, कौतुकं फक्त आपल्याला लागतात, ते बिचारे स्वतःच बरे होतात.

इथे ( भारतात ) मांजरींना कॅट हॉस्टेल मध्ये ठेवण्याचा कोणाला अनुभव आहे का ? ही हॉस्टेल घरगुतीच असतात. मी एक रात्र ठेवलय पण तेव्हा आमचं पिल्लू खूप लहान होतं, तो रात्रभर एवढा ओरडत होता की दुसर्या दिवशी सगळी कामं सोडून मी परत आले.
नंतर अजुन एक रात्र १ दिवस दुसरीकडे ठेवलं. तिथे राहीला, पण रुळला नाही, बराच वेळ कपाटावर बसून होता.
आता कुठे बाहेर जायचं ठरवता येत नाहीये. एका अ‍ॅनीमल कम्युनिकेटरची मदत घेतली तेव्हा, मी राहीन कॅट हॉस्टेलमध्ये असं म्हणाला आहे. एकदा परत प्रयोग करुन बघू.

धन्यवाद धनश्री. तुमच्या सविस्तर पोस्ट मुळे बरीच माहिती मिळाली.

औषधं, कौतुकं फक्त आपल्याला लागतात, ते बिचारे स्वतःच बरे होतात.>>>>+++१११

एका अ‍ॅनीमल कम्युनिकेटरची मदत घेतली तेव्हा, मी राहीन कॅट हॉस्टेलमध्ये असं म्हणाला आहे.>>>>>>>>>> हे कंप्लिटली नवीन आहे. असं कॅट हॉस्टेल्स असतात हेही माहित नव्हतं.

एका अ‍ॅनीमल कम्युनिकेटरची मदत घेतली तेव्हा, मी राहीन कॅट हॉस्टेलमध्ये असं म्हणाला आहे.>>>>>>>>>> हे कंप्लिटली नवीन आहे << +११

हो अ‍ॅनिमल कम्युनिकेटरबद्दल अजिबात माहिती नव्हते. आणखी त्याबद्दल सांगू शकाल का?
निअर फ्यूचरमध्ये मांजर नक्की नक्की आणणारे मी.

पेट पुराण मधलं छोटॅसॅ बहीण भाउ हे सध्याचं फेवरिट गाणे.

असं कॅट हॉस्टेल्स असतात हेही माहित नव्हतं. <<<>>>>> हॉस्टेल्स म्हणजे घरातच ठेवतात मांजरींना. जनरली ज्यांच्याकडे मांजर आहे ते लोक एखादी मांजर ठेऊन घेतात. फक्त neutering / spaying झालेलं असावं असा आग्रह असतो. लिटर बॉक्स, सँड, खाणं तुम्ही देणार की त्यांच्याकडचं वापरणार ह्याप्रमाणे दिवसाचे रेट्स असतात.
अ‍ॅनिमल कम्युनिकेटर >><<<<<< काही जण प्राण्यांशी संवाद साधू शकतात , म्हणजे तसे प्रोफेशनल शिक्षण घेऊन. ह्याचा उपयोग जास्त करुन प्राणी हरवले, खूप आजारी असले तर होतो. खूप अमेझींग अनुभव ऐकलेत / वाचलेत. म्हणजे प्राणी सांगत नाहीत, त्यांच्या ( कम्युनिकेटरच्या ) डोळ्यासमोर येणार्य काही इमेजेस, चित्र ह्यांच्या मदतीने कम्युनिकेटर आपल्याला मार्गदर्शन करु शकतात.
फेबुवर अक्षया कवळे , शर्मिला आपटे, प्राची चितळे ह्यांची पेज बघा. मी प्राची चितळेची मदत घेतली होती. अक्षयाची पुस्तकेही आहेत., युट्युब चॅनल आहे, ती कोर्सही घेते. मी सध्या तिचा ५ दिवसांचा बेसिक कोर्स करतीये. उत्सुकता म्हणून.

नवीन माहिती आहे ही... धन्यवाद धनश्री..

धन्यवाद धनश्री.