भुभु आणि माऊ बाळांच्या गंमती जमती

आमच्या कॉफी व स्पॉटीला मैत्रीण म्हणून आमच्या घरी साया आली. मुलीची फारा दिवसांची इच्छा होती की पूर्ण काळी व हिरवे डोळे असलेली मांजर घरी असावी. ती या निमित्ते पूर्ण झाली. साया एक दीड महिन्याचे पिल्लू होते तेव्हा आमच्या गावातील घरात अचानक आले, बहुतेक तिची आई पिल्ले हलवताना तिला विसरून गेली. घरच्यांनी फोन करून हवे तसे मांजर आयते घरात आलेय, घेऊन जा सांगितल्यावर मुलीने लगेच जाऊन तिला आणले. पिल्लाची प्रचंड आबाळ झाली होती, डोळे घाणीने भरलेले आणि अंगावर किडेच किडे. तिला आधी डेटॉलने अंघोळ घातली आणि ड्रायरने वाळवून सगळे किडे घालवले.

स्पॉटी व कोफी तिला कसे स्वीकारतील ही भीती होती पण तिघांची लगेच गट्टी जमली. हा कॉफीसोबत खेळतानाचा व्हिडिओ.

https://youtu.be/d-9B72S34iM

आणि हा स्पॉटीसोबत.

https://youtu.be/WxEDLkLJcKk

दुर्दैवाने कॉफी गेल्या आठवड्यात गेला. त्याने दोन दिवस अन्न सोडले व तिसऱ्या दिवशी तो शेजारच्या प्लॉटमध्ये जाऊन झाडाखाली कायमचा झोपला. आम्हाला वाटले की आजूबाजूच्या घरातील कोणी त्यांच्या बागेत रॅट किल वगैरे टाकले ते ह्याने खाल्ले. पण तो गेल्यावर दोन दिवसात स्पॉटी आजारी झाली. आणि तिच्या आजारपणातील advanced स्टेज बघितल्यावर कॉफीचेही हेच झाले हे लक्षात आले. गावात कोणी व्हेट नाही. नशिबाने माबोकर स्वप्नाने डॉक्टरचा नंबर दिला, त्यांनी फोनवरून consult करून, केमिस्टशीही बोलून औषध दिले. आज चार दिवसांनी स्पॉटी दूध प्यायली, अजून डॉग फूड खात नाहीये. पण खाईल. पाच सहा दिवसांनी आज प्रथम ती हाक मारल्यावर धावत आली, इतके दिवस तिला मानही उचलून बघणे कठीण झाले होते. तिला अजूनही इन्फेक्शन आहे पण ते होईल बरे. ती एकदम फायटर आहे, छोडेंगे नहीं जी कॅटेगरी.

ह्या दोघांनाही पारवोव्हायरस हा आजार झाला जो खूप कॉमन आहे व घातक आहे. एका कुत्र्यापासून दुसऱ्याला अशी लागण होते व दोन तीन दिवसात कुत्रा जाऊ शकतो, जसे आमचा कॉफी गेला. पण यावर लसीकरण हा सोपा उपाय आहे.

आपण विकत आणलेल्या किंवा दत्तक घेतलेल्या कुत्र्यांचे लसीकरण करून घेतोच. मी याआधी घरच्या कुत्र्या मांजराचे लसीकरण करून घेतले होते पण तेव्हा मी मुंबईत होते, तिथे हे सगळे करणे सोप्पे होते. तेव्हा मला लसीकरण किती महत्वाचे आहे याचा अंदाज नव्हता. केवळ डॉक्टरांनी सांगितले म्हणून मी केलेले. स्पॉटी, कॉफी व सायाचे लसीकरण केलेले नाही. आता इथे शोधाशोध करून स्पॉटी व सायाचे करावे लागणार. हे प्राणी इतका जीव लावतात की आपल्याला ते जाताना पाहवत नाही. मी रोज स्पॉटीला 'तू कुठेही जाणार नाहीयेस आम्हाला सोडून' हे ऐकवत होते. दोन दिवसांपूर्वी तिला इतका त्रास व्हायला लागलेला की शेवटी मुलगी म्हणाली 'तिला जाऊदे, तू जाऊ देत नाहीयेस म्हणून ती अडकलीय'. पण आमची फायटर गेली नाहीच...

बिचाऱ्या कॉफीला श्रद्धांजली.
हे प्राणी गेले की चटका लावून जातात.

आई गं! बिचारा कॉफी म्हणजे खाण्यातलं नव्हतं का इन्फेक्शन?

आईगं कॉफीबद्दल वाचून फारच वाईट वाटलं

खूपच वाईट वाटले वाचून. ..

पण बरे झाले की तुम्ही लिहिलेत. आता खूप दिवस रेंगाळलेले स्नोई चे लसीकरण करून घेते. तो बाहेर खूपच फिरतो आता.
मांजराच्या लसींचा कोणी अनुभव / माहिती देईल का?
मी व्हेटकडे जाईनच. ईथे वाचले की जास्त connect होते.

कॉफीबद्दल वाचून फारच वाईट वाटलं.... अगदी अगदी!

धनवंती, लसीकरण किती गरजेचे आहे हे समजावे म्हणून हा दुःखद प्रसंग मी लिहिला. घरच्या कुत्र्यामांजराचे करणे गरजेचे आहे, भटकी जातात ते कोणाला कळतही नाही.

आशुचॅम्प, कॉफीच्या बाबतीत आम्हाला कळलेच नाही की तो आजारी आहे. जेवण सोडले होते पण बाकी काहीच लक्षणे नव्हती. स्पॉटी तशीही खूप डोमीनेट करायची त्याला त्यामुळे तो कायम मागे मागे, गप्प असाच असायचा. तो गेला तेही कळले नाही. दोन दिवस आम्ही शोधत होतो त्याला. स्पॉटी शेजारच्या प्लॉटमध्ये सतत का जातेय हे बघायला तिच्या मागून गेलो तर झाडीमध्ये हा झोपलेला सापडला. Thatwas a big shock to me, i wanted him to come back, hoping to find him somewhere around us... that's why I was not ready to let Spot go... Thank God she survived...

Maitreyee, या दिवसात गावी खूप जण घराशेजारी भाजीपाला लावतात. कुत्री त्यात फिरून भाजी झोपवतात आणि सगळ्या मेहनतीवर पाणी ओततात. म्हणून काही लोक पावात विष घालून कुत्री मारतात. ऐकायला भयंकर वाटते पण इथे असे केलेले आहे खूप जणांनी. त्यामुळे कॉफी गेल्यावर आम्हाला वाटले त्याने असेच काही खाल्ले असावे. पण तसे नव्हते झालेले.

कॉफी बद्दल वाचुन वाईट वाटले. पण स्पॉटी ला योग्य वेळी औषध मिळाले ते चांगले झाले. आपल्या जवळ असलेल्या पाळीव प्राण्यांचे लसीकरण करणे खुप महत्वाचे आहे. पण गावाकडे बर्याच सुविधा नसतात प्राण्यांसाठी.

बाप रे! भयंकर वाटले वाचून. कॉफी ची बातमी वाचल्यापासून फार हळहळतेय.
खरंच तू आणि घरच्यांच्या दु:खाची कल्पना करता येत नाही.
स्पोटी आणि सायाला उत्तम आणि निरोगी आयुष्य लाभो >>> +१११

कॉफीबद्दल वाचून फार वाईट वाटलं

आईग्गं खरंच हे निरागस मुके जीव वाईट वाटतं खरंच असं काही ऐकलं की. पण हे प्राण्यांच्या बाबतीत दुसर्‍यांदा ऐकलं जसं काही त्यांना काही कळतं की आपला शेवट जवळ आलाय. माझ्या मैत्रीणीने पण सेम असंच सांगितलं होतं की त्यांच्या पेट ने पण १-२ दिवस काही खाल्लं नाही आणि बाहेर झाडाखाली जाऊन गेला.

मांजराच्या लसींचा कोणी अनुभव / माहिती देईल का?>>>>>> इथे पेटस्मार्ट मधे रजिस्टर केले की ते डॉ. च वेळोवेळी रिमाईंडर देऊन बोलावतात इंजेक्शनस द्यायाला. किटन्स असताना जास्त वॅक्सिन होते पण नावं माहित नाहीत मला कोणती कोणती दिलीते

आई गं! बिचारा कॉफी
मला असं काही वाचलं कि पोटात खड्डाच पडतो

माझ्याकडे मांजर आणि भू भू दोघेही मस्त एकत्र राहतात, फ्कत खाताना भांडतात, यथावकाश फोटो टाकेल

MilkyBokiTan ह्य नावाचे कोरियन व्हिडिओज आहेत.एकदम मस्त काळजी घेतो तो माणूस आपल्या कुत्रामांजरांची! खूप छान आहे.मला त्या माणसाचे कौतुक वाटते.तो गातो,चित्र काढतो,घर पेट्ससाठी स्वच्छ ठेवतो(ऑफिसचे काय करतो देव जाणे) अगदी मायेने त्या मुलांकडे पहातो.

आई गं! कॉफीचे वाचून वाईट वाटले.

कॉफीचे वाचून वाईट वाटले .

माझ्या इथे एक भटकी मांजर यायची मग मी तिला खायला घालायचो तर ती आता इथेच परसबागेत तिचे पिल्ले घेऊन बसते दिवसभर. ती पिल्ले दोनेक महिन्याची असून सगळी घाण करून ठेवतात आणि मांजरीने शिकार करून आणलेले खरकटे तसेच असते इकडे तिकडे. मला आता वैताग आलाय आणि माझा स्टाफ कानकुस करतोय ते साफ करायला. पिल्ले घेऊन जाणारी एखादी संस्था आहे का पुण्यात ? पैसे पण देईल मी जे काय असतील ते.

जिद्दु, सगळी फॅमिली पकडा, पोत्यात घाला आणि मच्छी मार्केटात सोडून या. झोपतात तेव्हा पकडा, नैतर नाही लागणार हाती. मी हा उद्योग खूप वेळा केलाय... आमच्या इथल्या सगळ्या भटक्या मांजरांना आपोआप कळते की यांच्याकडे आव जाव घर तुम्हारा है, हक्क असल्यासारख्या पोरे घेऊन येतात आणि घरभर पसरून बसतात. आमच्या घरात आम्हाला सोफे व खुर्च्यांवर बसणे कठीण होते, मांजरी आणि पिल्ले अडवून बसतात सोफा व खुर्च्या...

साधना, तो जरा जालीम आणि शेवटचा उपाय झाला. सगळीकडे भटकी कुत्री असतात आणि ती पिल्ले सोडून आल्यावर मन खात राहील मला काय झालं असेल त्यांचे हा विचार करत. पाहतो काही इलाज भेटला तर नाहीतरी जुनमध्ये बदली झाल्यावर मलाच इथून हलायचं आहे.

अहो काहीही जालीम नाहीये, मच्छी मार्केटात लगेच रमतात. आम्ही तर नंतर भेटायला पण गेलो होतो, एका पिल्लाने ओळख दाखवली व जवळ आले, बाकीच्यांनी आमच्याकडे तू क टाकले.

>> अहो काहीही जालीम नाहीये, मच्छी मार्केटात लगेच रमतात. आम्ही तर नंतर भेटायला पण गेलो होतो, एका पिल्लाने ओळख दाखवली व जवळ आले, बाकीच्यांनी आमच्याकडे तू क टाकले.>>

साधना, कॉफीबद्दल वाचून वाईट वाटले.
माझ्या मुलीने आणि तिच्या दोन रुममेट्सने एक मांजर आणली आहे शेल्टरमधून. आता फोनवर तिचंच कौतुक असतं. आल्यानंतर एकाच आठवड्यात तिच्या पायाला कसंल्सं इन्फेक्शन होऊन सर्जरीही करावी लागली.

गोंड्स!

कॉफी

इतर बाळांबद्दल वाचून खुप मजा आली.

बाकी या चतुष्पाद बाळांना बाबा आणि दादा लोक जास्तच आवडतात का ? आमच्या घरी स्नोई चे खाणे, पिणे, स्वच्छता, रात्रीची जागरण, आजारपण, युद्धातल्या जखमा इ. इ. मी निस्तरायचे...
आणि हा हिरो लाडात जाऊन बसतो माझ्या नवर्‍याच्या मांडीवर किंवा मुलाच्या कुशीत. .. मी आणि मुलीने किती लाडाने जवळ घेतले तर जोरदार निषेध व्यक्त करतो. .

कोतबो धागा काढू काय? ?? विचारात पडलेली बाहुली

कुठे गेले सगळेच? ?
पुन्हा एकदा विचारात पडलेली बाहुली

कुत्री मांजरे लळा लावतात हे अनुभवाने कळले होते पण इतर भावनाही त्यांना असतात हे इथले वरचे अनुभव वाचून व घरचे अनुभवून कळले.

आमची स्पॉटी आधीपासूनच डोमीनेट करणारी आणी कॉफी सहन करणारा. स्पॉटीचा स्वभाव एकदम जळकट. इतरांना जवळ करू नका, मलाच बघा हा आग्रह. मी बाहेरून आल्यावर आधी तिचे लाड करायला हवे हा तिचा आग्रह असायचा. कॉफीने मला आधी बघितले व मी कॉफीचे लाड केले तर ती पुढे सरून त्याला दूर ढकलून माझे लाड कर म्हणून माझ्या मागे लागायची. मी दुर्लक्ष केले तर कॉफीला खाली पाडून चावायची पण अशावेळी नजर मात्र माझ्याकडे असायची. जणू मला सांगायची, बघ तुझ्यामुळे मला याला मारावे लागतेय.

आता कॉफी नाही तर तिने सायाकडे लक्ष वळवलेय.
तेव्हा कॉफीचे लाड करायला दयायची नाही, आता सायाचे लाड केले की हिचे डोके फिरते.
साया घरात फिरते तर हिचाही हट्ट की मी घरात बसणार, सोफ्यावर झोपणार. काल दिवसभर माझ्या मांडीवर चढून बसत होती. शेवटी माझ्या अंगाला तिचा वास यायला लागला. तिला दुरही लोटवत नाही आणि दिवसभर घरात बसू देणेही जमत नाही. बाहेर जा म्हटले की सरळ जमिनीवर लोळण घेणार. जबरदस्ती बाहेर घालवले की असे करुण डोळे करून बघते की ये बाई आत ये म्हणावे लागते.

बाहेर गाई म्हशी आल्या की स्वतःचे डोके फिरवून घेते. आज दुपारी शेजारच्या प्लॉटमध्ये म्हशी चरत होत्या तर हिने भुंकून घर डोक्यावर घेतले. नंतर गेटवर जाऊन भुंकत राहिली. राजकुमार रावच्या स्त्री मध्ये जसे ओ स्त्री कल आणा लिहिलेले असते तसे हि गेटवर उभे राहून ओ भैन्स, फिर मत आना कोकलत होती असेच मला वाटायला लागले.

....