कशासाठी जगता जगता
खुणा ठेवत जायचं मागे?
एकेक श्वास ओढता-सोडता..
पुसत जावेत सर्व धागे...!
कशासाठी हुळहुळावं
नाव माझं कुण्या ओठी?
माझं माझं गाणं आहे
माझ्या पैंजणांच्या ओठी!
अनामी मी...
मला कुणी ठेवो नावे... मला काय?
चालताना मी मातीतही
उमटत नाहीत माझे पाय!
वार्याला मी गंध-बिंध
काहीसुद्धा देत नाही...
खरंच मला तुझ्या जगाची
जरासुद्धा रित नाही!
असंबद्ध वाचाळ काही...
निरर्थक बेताल काही...
अवांतराचे लांब गुर्हाळ
बिभत्सतेचे चर्हाट काही!
नैतिकतेचे बेसूर ढोल
इथून तिथून सगळंच फोल!
पाळा किंवा पाळू नका..
शेवटी सगळं मातीमोल!
आता जरा निवून जाते
माझी माझ्यात मिटून जाते
तुमच्यातच बसते तरी...
तुमच्यातून निघून जाते.
बोलत जाते.. हसत जाते..
सांडते-वेचते उगाच काही!
आताशा कळलंय मला सारं...
विक्षिप्त असणं... गुन्हा नाही!
केवळ जबरदस्त ...... जियो ....
केवळ जबरदस्त ...... जियो ....
खरंच मला तुझ्या
खरंच मला तुझ्या जगाची
जरासुद्धा रित नाही!
>>
वाह!
पुन्हा पुन्हा वाचली
जियो मानसी!
वाह वाह!
<शेवटी सगळं मातीमोल!> एक्दम
<शेवटी सगळं मातीमोल!> एक्दम बरोबर आहे.
कविता भन्नाट आहे.
पु.ले.शु,
मस्तच...!
मस्तच...!
धन्यवाद!!!
धन्यवाद!!!
जबरदस्त आहे .. खूप आवडली
जबरदस्त आहे ..
खूप आवडली कविता ..
पु.ले.शु.
सही!
सही!
धन्यवाद!!
धन्यवाद!!
माझं माझं गाणं आहे माझ्या
माझं माझं गाणं आहे
माझ्या पैंजणांच्या ओठी!
>>>> व्व्व्व्वा!!!
आता जरा निवून जाते
आता जरा निवून जाते
माझी माझ्यात मिटून जाते
तुमच्यातच बसते तरी...
तुमच्यातून निघून जाते.>>> जबराट!
"आता जरा निवून जाते
"आता जरा निवून जाते
माझी माझ्यात मिटून जाते"
खूप सुरेख!!
जबरदस्त
जबरदस्त
वाह !!!
वाह !!!