संध्याकाळ

Submitted by Shivkamal on 9 July, 2017 - 09:23

उंच उंच त्या तरु सावल्या
अनवाणी पहा चालू लागल्या
शुभ्र धवल ते तेज नाभाचे
काळोखाच्या काजळात झाकोळून गेले
सूर्याच्या किरण शलाका
लाल तांबड्या डोहात बुडाल्या
पानांची थांबली सळसळ
वाऱ्याच्या झोतासंगे
चाललेली उगी पळापळ
ढगांचे रथ मोठाले
घरट्यात सोडण्या स निघाले
अन रानातील माणसे
मोळ्यासंगे घरी निघाली

विषय: 
कला
लेखन
प्रांत/गाव: 
अहमदनगर
Groups audience: 
गुलमोहर - कविता
Group content visibility: 
Use group defaults