Submitted by हर्पेन on 6 September, 2013 - 15:10
रात्रीची वेळ होती.
घनदाट नांदते जंगल.
एका मोठ्या थोरल्या तळ्याचा काठ.
जरा म्हणून शांतता नाही. कधी जवळूनच झाडीतून येणारा खुसफुस आवाज तर कधी लांबवरून ऐकू येणारी कोल्हेकुई. कधी तळ्यातून आलेले चुळुक डुबुक आवाज आणि रातकिड्यांचा आवाज हे तर कायमस्वरूपी पार्श्वसंगीत.
अचानक सारे काही स्तब्ध झाले.
एकदम निरव शांतता.
कानठळ्या बसवणारी शांतता.
माझ्या मनात एक अनामिक भीती, हुरहूर, उत्कंठा अशी संमिश्र भावना दाटून आली.
आता काहीतरी घडणार, कोणत्या तरी मोठ्या प्राण्याचे तळ्यावर आगमन होणार! मनामध्ये काहीही संदेह नव्हता.
प्रदीर्घ भासणारे काही क्षण असेच निघून गेले आणि काहीच न घडता सारे काही पुर्ववत झाले.
घनदाट नांदते जंगल.
जरा म्हणून शांतता नाही...
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
एक वेगळा प्रयोग, ह्या कथेत
एक वेगळा प्रयोग, ह्या कथेत शेवट काहीच घडत नाही, अभिप्रायार्थ
एकदम निरव शांतता. कानठळ्या
एकदम निरव शांतता.
कानठळ्या बसवणारी शांतता. >>>>विरोधाभास मस्तए ...
धन्यवाद शशांक अचानक झालेली
धन्यवाद शशांक
अचानक झालेली शांतता खरोखरच कधीकधी एकदम ज्याला deafening म्हणतात अशीच असते.
हेहेहे .... मस्तच... कहितरी
हेहेहे .... मस्तच... कहितरी होईल असं वाटतं पण बरेचदा रात्रही निघुन जाते अन ससाही दिसत नाही.
विदे - पण बरेचदा रात्रही
विदे - पण बरेचदा रात्रही निघुन जाते अन ससाही दिसत नाही. >> अगदी अगदी
छान वातावरणनिर्मिती आणि
छान वातावरणनिर्मिती आणि मोजकाच पण नेमका विचार !