सांजवेड

भोर भयी और सांज ढली रे, समयने ली अंगडाई
ये जग सारा नींदसे हारा, मोहे नींद न आयी

या ओळींची आठवण या खालील ओळींवरून झाली.

>>>सांज ढळून गेली सारी अता रात्र झाली
जग सारे झोपेशी हरले... मला झोप ना आली<<<

>>>दिस ढळला अन् सांज उगवली ऋतू बदलतो कूस
अशा अवेळी माझ्यापासून दूर नको राहूस...
मी घाबरले, मनात मिटले.. त्याच्या पायी फसले<<<

या खालील ओळी आवडल्या:

बघ तिथे त्या पानामागे हळूच हलले काही
इथे-तिथे सर्वत्र जरी तो... तरिही कुठेच नाही<<<

कविता छान आहे.

तुम्ही जाणून बुजून तर 'का करू सजनी' चा अनुवाद करत नव्हतात ना?

कृ गै न

कविता छान आहे.

बेफिकीरजी.... या ओळी होत्या खर्‍या माझ्या मनात! माझं खुप आवडतं गाणं आहे हे. त्याच भावना व्यक्त करायच्या होत्या, अनुवादच खरंतर.<<<

तसे असलेच तर 'मुक्त भावानुवाद' अशी एक नोंद खाली दिलीत तर तुमच्या आंतरजालीय कवयित्री या प्रतिमेवर कल्पनाचौर्याचा शिक्का बसण्याचा धोका टळू शकेल, असे आपले मला वाटते. निर्णय तुमचाच.