Submitted by यःकश्चित on 16 December, 2012 - 01:14
उधळत खिदळत होतो
त्या नीलसागरात
सुवर्णमत्स्य संगतीने
पाण्याचे गीत गात
हातात हात माश्याच्या
पाण्यात सुरांची साथ
लव्हे डोलता किनारे
बिलगुनी आनंदात
पाण्याचे ऐकून गाणे
नभ व्याकुळतेने पुरता
बोलवित मजला तिकडे
लेऊन सफेद कुर्ता
मज कडेवरी घेऊनी
दिनकर मेघदूत झाला
निरोप देऊन सागरास
तो आभाळी आला
खूप खूप खेळुनी
मी नभाच्या समवेत
धुंद होऊन जावे
जिथे जिथे नभ नेत
खेळ खेळता खेळता
मळला तयाचा सदरा
हात फिरवूनी मायेने
घेतसे मजला उदरा
प्रेमळ कुशीत नभाच्या
होतो निजून शांत
ऐकून कोरडी हाक
मोडला ओला एकांत
पाहून हाक कोणाची
मन गलबलून आले
हिरव्यागार धरेचे
केवळ माळरान झाले
भेटावया तिला मी
सारून नभांना दाट
मज निरोप देताना
नभ करून देई वाट
घेऊन निरोप नभाचा
वसुंधरी झेपावलो
स्पर्शून काळ्या माईला
मनोमन सुखावलो
-यःकश्चित
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
वाह ! खरच अप्रतीम घेऊन निरोप
वाह !
खरच अप्रतीम
घेऊन निरोप नभाचा
वसुंधरी झेपावलो
स्पर्शून काळ्या माईला
मनोमन सुखावलो
>>>>वीशेश
छान ,आशय छान
छान ,आशय छान
श्रीवल्लभ व
श्रीवल्लभ व वैशाली...मनःपुर्वक धन्यवाद..
मज कडेवरी घेऊनी दिनकर मेघदूत
मज कडेवरी घेऊनी
दिनकर मेघदूत झाला
निरोप देऊन सागरास
तो आभाळी आला<<<
छानच
धन्यवाद बेफिकीर
धन्यवाद बेफिकीर
छान कविता!
छान कविता!
छान आवडली
छान आवडली
धन्यवाद आबासाहेब , रतन जाधव
धन्यवाद आबासाहेब , रतन जाधव