*
हासते माझ्यावरी आयुष्य आता जाणवे
जीवनाचे रंग सारे बोलती माझ्यासवे
कोंबड्यांची झुंज एकांतात चाले अंतरी
जिंकतो हारून मी,गाऊ कुणाचे गोडवे !
थडकता माझ्या अपेक्षांच्या घरावर दामिनी
नाचले चमकून या डोळ्यासमोरी काजवे
आरती ओवाळली,केल्या सुखाच्या विनवण्या
लागली नाहीच दुःखाला करावी आर्जवे
साथ अंधारामधे सोडून गेली सावली
भेटतांना मी मला, डोळ्यात आली आसवे
तू अता आलीस जेव्हा पापण्याही आटल्या
कोरडे होऊन गेले हे फुलांचे ताटवे....
------- अरविंद
डमरू महोत्सव २०११!!!
"महाराष्ट्र टाइम्स" आणि "बैंक ऑफ़ महाराष्ट्र " प्रस्तुत "डमरू" हा तालवाद्य महोत्सव १६ सप्टेम्बर २०११ ते १८ सप्टेम्बर २०११ रोजी "महालक्ष्मी लॉन्सवर" वर संपन्न झाला. तो आम्ही खुपच एन्जॉय केला.त्याचे काही फोटो टाकत आहे.
तुम्ही डो॑गर फोडून कढलेत
अन....
दु़ख:वर कोरलीत
ता॑डव नृत्य करनार्‍या
श॑कराची मूर्ती
कुठे त्याच्या जटेतील
ग॑गा वहताना
पार्वतीने केला असेल अक्रोश
पर॑तू
ती वेदना चिर॑तन
कोरून ठेवलीय
या मूर्तीत
मी ओ॑जळभर फुले
वेदनेवर वहतेय...
पुढे जातेय.....
वेदनग॑धा-विनीत ल. पटील.
८ मे -आज असं वाटतंय एक विखुरलेलं कुटुंब खूप दिवसांनी मंगलकार्यासाठी एकत्र आली आणि ते कार्य एकमेकांच्या सहकार्याने पार पाडून एकमेकांचा निरोप घेत आहेत. प्रत्येकाच्या चेहऱ्यावर कार्य निर्विघ्नपणे पार पडल्याचा आनंद, समाधान ओसंडून वाहत होते. दहा दिवसांपूर्वी हीच सगळी मंडळी एकमेकांना सर्वस्वी परकी, अनोळखी होती, हे कुणाला सांगितलं तर खरंच वाटणार नाही. ही वेगवेगळ्या जाती-धर्म, प्रांत, वर्गातील लोकं एकत्र यायला कारण होतं - सौरकुंडीपास ट्रेकिंग कॅंप. 'आना आपं बंगळुरू' म्हणत यतींद्र ग्रुपने निरोप घेतला.
एक चिमणी भिजलेली
विचारत होती मला -
' झाडावरती होते घरटे
दिसले का गं तुला? '
काय सांगू , कसं सांगू
चिऊताई तुला -
काय दिसले दुपारी
खिडकीतून मला
झाडावरती छोटी मुले
खेळत होती झुला -
खेळता खेळता पाडले घरटे ,
बेघर केले तुला !
मी काही लेखक नाही. पण तरी एक छोटासा प्रयत्न.
चाफा माफ करा, पण मी सुद्धा तुमचा फॅन आहे. बर्‍याच दिवसां पासुन तम्ही मायबोली वर दिसला नाहित. त्यासाठिच तुम्हाला ही एक हाक.
त्यासाठी तुमचिच कथा मटेरिअल म्हणुन वापरतोय.
****
वाचकांनी हलकेच घ्यावे ही विनंती.
****
From hokkaido trip
जाने कितनी उडान बाकी है?
इस परिन्दे मे जान बाकी है |
जितनी बचनी थी, बच चुकी ये जमीन
प्रत्येकाला वाटत असतं ...
आपलं कुणी असावं
आयुष्याच्या वाटचालीत ...
कुणी आपल्याला पुसावं
नजर थकते शोधताना ...
आपलं कुणी दिसत नाही
प्रत्येक जण घायाळ इथे ...
कुणी कुणा पुसत नाही
आपलं कुणी असण्यासाठी ...
सोबत त्यांच्या जावं लागतं
सारी दुनिया महान मानून ...
लहान त्यांच्यात व्हावं लागतं
-------------- शैलेन्द्र
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
