''सामान्य माणूस'

कविता - १

Submitted by प्रदीप पुरंदरे on 15 November, 2012 - 09:34

प्रिये बाहुली

भरल्या संसाराची पूर्णच स्वप्ने!

तरीही म्हणतेस
जाणवते पोकळी
ऐकु येतात माझी गाणी
अंधारून येतं एकलेपण वारंवार संध्याकाळी

सुरक्षितता महाग पडली
भातुकलीचा कंटाळा आला
बंडाचीही तयारी नाही
प्रिये बाहुली,
गेला क्षण येणार नाही

शब्दखुणा: 

'स्टेसी' - माझी अमेरिकेतील मैत्रीण

Submitted by आशयगुणे on 9 October, 2011 - 06:05

अमेरिकन माणूस हा पटकन कुणाशी बोलत नाही. पण एकदा त्याला, किव्हा तिला, तुमच्या चांगल्या असण्याबद्दल खात्री पटली की त्यांची कळी खुलते. मग ते तुमच्याशी अगदी मनमोकळ्या गप्पा मारतात. त्यांना तुम्ही हवे-हवेसे वाटता...तुमच्याशी सारखं काहीतरी 'share ' करावेसे वाटते.

गुलमोहर: 
Subscribe to RSS - ''सामान्य माणूस'