निघून जातांना..

(अन्यत्र पूर्वप्रकाशित)

निघून जातांना..

मी खिडकीत बसलेय..
जाण्याच्या आधी एकदा..
पहातेय तिथूनच..
माझ्याकडे.. माझ्या अचेतन देहाकडे..
अन् माझ्या भोवती जमलेल्या लोकांकडे..

नातेवाईक.. मैत्रिणी.. खूप गर्दी जमलीय..
तसं कुणाचच काही अडणार नाहीय..
नसतच अडत कधी..
चालू रहाते जग रहाटी..

पण...... साहजिकच आहे.. धक्का बसलाय सर्वांना..
असं अचानक..? कसं झालं..? का केलं तिने असं..?
‘बोलली नाही कधीच..
बोलायचस ग.. कधीतरी.. कुणाजवळ तरी..
आम्ही होतो ना .. एवढ्या सगळ्या..’