मंगोल देशा

"काय त्रास आहे!"

"कशाला निघालो इतक्या सकाळी बोंबलत?"

"ह्यांना सक्काळी सक्काळीच कशाला बस काढायची असते काय माहिती..."

"अ‍ॅपवर टॅक्सीही दिसत नाही जवळपास!"

असे अनेक उद्गार मनात अंधाराच्या पार्श्वभूमीवर उमटत होते, आणि मी मुकाट सामानासकट पंढरीची वाट चालावी तसा 'देह जावो अथवा राहो' म्हणून चालत होतो.

पण खरंतर थोडं मागे जाऊन सुरवात करायला हवी. सरळ छोट्या खयालाला हात घालून कसं चालेल? आधी आलापी, मग काय ते बडा खयाल, स्थायी, अंतरा वगैरे करून मगच हे. त्यामुळे आपण थोडं मागं जाऊ.