ईमान

मन नाही विकलं..ईमान नाही विकलं..
परीस्थितीच्याआड शरीर मी विकलं..
चंदन घासलं की, परिमळ निघतो..
मी घासल्यावर मग मळ का उरतो..
जगण्यासाठी मी जगणं सोडलं..
स्वतःसाठी नाही पण इतरांसाठी मरण मी पत्करलं...

खोट्या जगात या खरा जीव गुदमरतो..
स्वप्नांच्या रांगोळीवर पाऊस का असा पडतो...
भिजलेल्या मनाला या आवरावे कुणी..
गलिच्छ नजरांच्या सवयीला ह्या सांगावे कुणी..
छंद नाही हा माझा, नाही हा आनंद...
सोडुन गेला शाम मला नव्हता कुणी आधारी मुकूंद..