marathi book

कधी एक ओळ एका थेंबासारखी येते
कधी दोन तीन तर कधी पूर्ण
कविताच पाऊस बनून येते
काही ओळी मनाच्या गर्भात झिरपून जातात
काही ओळी पापण्यांवर दव बनून राहतात
काही बरसतात, काही कोसळतात,
काही रिमझिम सरींसारख्या भुरभुर करत राहतात
वाटते कधी छत्री बंद करून भिजाव
त्या प्रत्येक ओळीला अंगाखांद्यावर खेळवाव
एखादी ओळ वाहून जाते नाल्यातून
एखादी कुणीतरी साठवून देखील ठेवत
कुणाच्या गावात शुष्कतेचा दुष्काळ असतो
कुणाच शहर एका पावसात पाण्याखाली जात
कुणाच अंगण साफ होत, कुणाच्या दारात भावनांचा चिखल होतो