पापे

धाव धाव गे विठाई

धाव धाव गे विठाई
सुख नाही संसारात
कर दगड पायीचा
राही तव सानिध्यात

पाय संताचे लागता
पापे सारी झडतील
माझे मीपण जळता
जीव शिव भेटतील

बसेन मी दारातच
तव रुप न्याहळीत
तुझे ऐकूनी भजन
दाटे हुरुप मनात

सुखावेल अंतरी मी
माथा टेकताच कुणी
हरीमय आशीर्वच
उठतील मनोमनी

© दत्तात्रय साळुंके