घडीभर टेकण्यालायक तरी सध्या करू घर

घडीभर टेकण्यालायक तरी सध्या करू घर
नसो घरपण घराला पण जरासे आवरू घर

उसासा एक छद्मीही पुरे होतो पडाया
हसू धादांत खोटे पण जरासे सावरू घर

घरावर पोचले मोर्चे चुकीच्या जवळिकींचे
कधीपर्यंत वाचवणार माझी आबरू घर

नवी मैफील थाटू चल अजुन आयुष्य आहे
नकोश्या आठवांवरती खुबीने पांघरू घर

गिलावे सर्व शपथांचे नि वचनांचे दिले की
तरी का आसवांनी लागले हे पाझरू घर

व्यथांचे देत शिडकावे, मने सांधून ठेवा
सुखांची वाळवी लागेल जेव्हा पोखरू घर

नको पाहूस सवयीने घराचे दार माझ्या
तुझ्या निष्ठूर स्मरणांनी पुन्हा मी का भरू घर