पायथा बांधायला आधार नव्हता जोरकस

पायथा बांधायला आधार नव्हता जोरकस
देणग्यांच्या जाहिराती झाकती आता कळस

सोडली देवास कन्या, पुत्र दे देवा म्हणत
त्या मुलीला पुत्र झाला, देव चुकला की नवस

आणले आहेत आपण खुद्द......हे दुर्लक्षुनी
बोलतो प्रत्येकजण की काय हे आले दिवस

पोलक्याची पाठ खेचे सभ्यतेला खालती
चेहर्‍याचा राग बोले बघ मवाल्याची हवस

ह्या समाजाला स्वतःची आसवे पुरतात की
पावसाला सांग मित्रा तू हवे तेव्हा बरस

मन असे का तडफडे हे तू विचारावेस ना
का दुराव्याची कधीही टोचली नाहीस लस

गुंतलो शोधात इतका की कळेना हे मला
पौर्णिमा होती हवी की पाहिजे होती अवस

दोन रस्ते राहिले आहेत दोघांच्यापुढे