रहदारीतून घरी -चामर वृत्त

रहदारीतून घरी -चामर वृत्त

( गालगा लगालगा लगालगा लगालगा )

ओळखी अनोळखी नितांत चेहरे किती
वाहतात या पथी अखंड ओघ लोटती
वर्दळीतल्या क्षणात वर्दळीतले ध्वनी
एक शब्द भासती अनंत अर्थ सांगुनी

ऊन सावली वरून वेळकाळ रात्र वा
पावसात सादळून गच्च वस्तुमात्र वा
हाट मांडला असे अपव्ययास थार ना
घ्यायची विकायची करायचीच योजना

जायचे मला इथून दूरच्या घरी जिथे
ओंजळीतल्या उबेत शांतता विलासते
मंदज्योत जाणिवेत प्रार्थना जिथे जुळे
दारची सदाफुली अखंड ढाळते फुले

लंबकापरी जिणे अशा धृवात डोलते
घाव घालते अचूक मी मला विभागते
सूक्ष्मभाव छिन्न काय या क्रमात सांडले