मुक्त काव्य

आणि मग शेवटी उरतं निव्वळ ओंजळभर रान
आयुष्याच्या वाटेवर …. सावडलेलं
अस्तव्यस्त ….

थोड्या काचा, थोड्या ठेचा
वाटेतले काटे , खाचखळगे
थोडी फुले … काही फुललेली काही चुरगळलेली
काही गोटे, शंख शिंपले
एखादे मोरपीस … मखमली
थोडे चमचमते मणी, मोती .. गुळगुळीत

विसाव्याला जमवलेल्या विराट सावल्या
काही आधारवडं ….
पण …. त्यावर गुंफलेल्या विषवल्ली
अन पावलागणिक उमळून पडलेली रोपटी देखील

लाकडाचा देखणा ओंडका
वाळून जाळी झालेली पानांची देखणी नक्षी
पानांतून डोकावणारा सुरेखसा कवडसा
मध्येच चमकून गेलेली झिरमिर वीज
सरसरणारा स्पर्शून गेलेला वारा