'बेफिकीर' मृत्यूचा निरमा महाग झाला आहे

कुचंबणेच्या शिखरावरती ताटकळत आहे मी
दरी प्रतिष्ठेची बघुनी नुसताच चळत आहे मी

कसा तुला जाऊ सामोरा कळले असूनसुद्धा
तुझी कीव आल्याने दैवा बारगळत आहे मी

असे तुला कळवायाचीही मजा वेगळी आहे
मला न जितका कळलो तितका तुला कळत आहे मी

पाय जमीनीवर नसल्याची करू नका रे टीका
मी इथला नाहीच, नभाला लोंबकळत आहे मी

सरळ चाललो असतो तर अपघात जाहला असता
वाट वळत आहे जेथे तेथेच वळत आहे मी

तुझ्या सोडुनी जाण्याचा परिणाम भोगतो आहे
तुझ्या हेलकाव्यांची शप्पथ हिंदकळत आहे मी

कुणी न सांगे छाती ठोकुन की आवडलो होतो
जसा निनावी अश्रू गळतो तसा गळत आहे मी

क्षेत्र कोणते कोणाचे यावरती सारे ठरते