ढुंकून कोण पाही

मुजरा अखेरचा हा
सोडून जात माबो*
वदलो जरी असे मी
ढुंकून कोण पाही........ ||१||

खरडून चार कविता
ललिते अणीक गोष्टी
रिझवावयास गेलो
ढुंकून कोण पाही........ ||२||

डोकावलो जरासा
वीचारपूस करण्या
पण ह्या वि. पू. त माझ्या
ढुंकून कोण पाही........ ||३||

संतापलो अता मी
डु. आयडीच घेतो
आलो नव्या दमाने
ढुंकून कोण पाही........ ||४||

कवितेस मीच माझ्या
वा! चांगली! म्हणालो
ओळख नवी तरीही
ढुंकून कोण पाही........ ||५||

गटबाज लोक हे अन्
उल्लेख टाळती का
मारून बोंब गेलो
ढुंकून कोण पाही........ ||६||

शोधू नवेच स्थळ ते
बकरे नवे मिळो मग
पण हाय ह्या स्थळीही
ढुंकून कोण पाही........ ||७||

*मायबोली