शब्दवेध व शब्दरंग (३)

हपा __/\__
उद्या उठून हपांनी एखाद्या विनोदाचे डिसेक्शन केले तर ते किती भारी होईल असं क्षणभर वाटून गेलं हलके घ्या हो
खरच कमाल वाटते तुमची, किती तपशीलवार विचार करता तुम्ही

गुद्दा = धम्मकलाडू

धपाटा = चापटपोळी

धम्मकलाडू ! कितीतरी दिवसांनी वाचला हा शब्द !

हपा, वेग आ णि “र” चा संबंध योग्य वाटतो.

चापट, चपराक, थापड
हे गालावर मारणे आहे. थापड ऐकले नाही. थप्पड शब्द माहीत आहे.
थप्पड मारली.... थोबाडीत मारली...थोबाड फोडलं...थोबाडलं वगैरे
थोबाड...तोंड
तुझं थोबाड काळं करं...तुझं तोंड दाखवू नको....तुझं थोबाड पाहयचं नाही ...
थोबाड वासून वाटेल ते बोलू नको.

रवका...टवका
टपोरी....काय टवका माल हाये यार

भाग २ मध्ये अनु ह्या उपसर्गाविषयी थोडी चर्चा झाली होती. अनुसरणे, पाठीमागून जाणे इत्यादी अर्थ त्याने प्रतीत होतात. केटी पेरीच्या दंडावर म्हणे देवनागरीत अनुगच्छंतु प्रवाहं असं गोंदवलं आहे (इच्छुकांनी छायाचित्रं धुंडाळावी). त्याचा अर्थ गो विथ द फ्लो. आता इथे थोडी गडबड झाली आहे. अनुगच्छंतु प्रवाहम् असं पाहिजे खरं तर. त्या शेवटच्या म् चा अनुस्वार व्हायला त्याच्यापुढे कुठला तरी व्यंजनाने सुरू होणारा शब्द असायला हवा, तरच तो अनुस्वार होतो. संस्कृतात वाक्याच्या किंवा फ्रेजच्या शेवटी येणारा (हलन्त) म् हा अनुस्वारात बदलत नाही.

अरे चपराक विसरलात

कोण केटी पेरी ?

एक गायिका आहे, अमेरिकन. - https://www.katyperry.com/

हपा धन्यवाद.

घ्या! इच्छुकांनी फोटो शोधा असं लिहायला पाहिजे होतं मी.

सामो, तुम्हीच लिंक दिलीत, मला कशाला धन्यवाद? उलट मीच तुम्हाला धन्यवादतो.

संस्कृतात वाक्याच्या किंवा फ्रेजच्या शेवटी येणारा (हलन्त) म् हा अनुस्वारात बदलत नाही.
>>> उजळणी झाली. बरेचदा इथं माधवन्/राघवन् ऐवजी माधवन/राघवन लिहिले जाते. हलन्त न हवं नं ? फ्रेज नसलेल्या स्वतंत्र शब्दांच्या शेवटी येणारा न आणि म पण हलन्त हवा का ? सहसा तसेच लिहिते.

केटी पेरी व तिचा टॅटू माहिती आहे आणि खटकलाही होता. लोकहो, केटी पेरीचे रोअर- Roar गाणं बघा, त्यात बायसेप्स दाखवले आहेत. मला एकदा हे गाणं बघून उत्तर भारतीय मैत्रिणीने या टॅटूचा अर्थ विचारला होता.
टॅटूच्या शुले चुका काढायला लागलो आपण

अनुगच्छंतु प्रवाहम्.... गो विथ द फ्लो...
छानच...

दंडावर चुकीचं लिहिल्याबद्दल दंड करायला हवा....
नियमाची उजळणी केल्याबद्दल धन्यवाद

टॅटूच्या शुले चुका काढायला लागलो >>
ती तमिळ नावं लिहिताना ते न म वगैरे त्यांच्या लिपीत हलन्त लिहितात. मराठीत आणि इतर उत्तरेकडच्या भाषांत पूर्ण लिहिलेल्या व्यंजनांचे पण हलन्त उच्चार करतात, त्यामुळे काय करावे कळत नाही. ज्याला भाषा ऐकून माहीत नसेल, ती व्यक्ती चमचा हा शब्द च - म - चा असा वाचेल. त्यात म पूर्ण उच्चारून. म्हणताना आपण चम्चा म्हणतो. शिवाय हा च चोचीतला च आहे, चारमधला च नाही, हाही बोध लिपीवरून होत नाही. सुधारणेला बराच wow आहे.

दंडावर चुकीचं लिहिल्याबद्दल दंड करायला हवा....>>>
दंडे दंडे टॅटूर्भिन्ना की टॅट्वेर्भिन्ना!
सुधारणेला बराच wow आहे. >>>
समजलं पण इथे उच्चाराच्या जास्तीत जास्त जवळ जाणारं लिहिता येतं. चमचाला तो वाव नाही. स्पष्टिकरणासाठी आभार.

जहाज, राजा - हे शब्द सुद्धा
पैकी राजा मधील 'ज' चे दोन्ही उच्चार ऐकलेत -
राजा - जहाज मधील ज
राजा - जरा (संस्कृत शब्द) मधील ज.

>>>>>दक्षिणी मंडळीं त्यांच्या राज्यांची नावे आंध्रा, कर्नाटका, केरला आणि तेलंगणा अशीच उच्चारतात.
मग तेच बरोबर धरायला हवे असे वाटते.

कर्नाटकबद्दल बोलू शकतो. त्यांच्या लिपीत कर्नाटक असेच लिहितात, पण उच्चार करताना शब्दाच्या शेवटी अकारांत असेल तर त्याचा आ होतो. मराठीत/हिंदीत आपण कर्नाटक वाचताना शेवटचा क अर्धाच उच्चारतो (अंक या शब्दात कसा क पूर्ण उच्चार होतो, तसा कर्नाटक शब्दात होत नाही. हिंदीत तर अंक वाचतानासुद्धा क अर्धा उच्चारतात). तात्पर्य, आपण काय आणि ते काय, कुणीच लिहितो तसे वाचत नाही.

दंडावर चुकीचं लिहिल्याबद्दल दंड करायला हवा....>>>
दंडे दंडे टॅटूर्भिन्ना >>

>>> दंडावर चुकीचं लिहिल्याबद्दल दंड करायला हवा

>>> अंक या शब्दात कसा क पूर्ण उच्चार होतो, तसा कर्नाटक शब्दात होत नाही.
मग ज्ञानेश्वरकालीन प्राकृतासारखं लेखकू, कर्नाटकू, अंकू वगैरे ऊकार बरा की आधुनिक आकार?

स्वाती
तो उकारही (ऱ्हस्व हवा माझ्या मते) कन्नडाचाच प्रभाव असावा. अवनु (तो), इदु (हे), ओंदु - एरडु - मूरु (एक - दोन - तीन) प्रमाणे. तमिळ आणि मल्याळम भाषेत त्या उकाराच्या जागी उ आणि अ यांच्या मधला काहीतरी आवाज येतो. तिथे तो अंत्य अ आला तरी त्याचा आ होत नाही, कारण तो उ सारखा ऐकू येणारा अ आहे असं वाटतं मला. जाणकारांनी सांगावं.
(पल्ल = दात, पाल = दूध, पत्त = दहा इत्यादी शब्दात शेवटच्या अक्षरावर मी म्हणतो तो उच्चार आहे. ह्यांचेच समानार्थी कन्नड शब्द जे आहेत, हल्लु, हालु, हत्तु (अनुक्रमे), त्यांमध्ये उकार आहे. उकारता चला हुँ मैं....)

दंडावर चुकीचं लिहिल्याबद्दल दंड करायला हवा....

दंडे दंडे टॅटूर्भिन्ना …

उकारता चला हुँ मैं..

आपण सरावानी योग्य उच्चार करतो. अन्यथा “दिसतं तसं नसतं” हे वाक्य किमान ९ पद्धतीनं वाचतात अमराठी बंधू.

तस्मात् लावण्या (पिकाच्या) आणी लावण्या (शेजारीण) हे लिहिलेले उच्चारी नीट वाचणारे अमराठीजन आदरणीय वाटतात

पूर्वी एकदा माझ्या पत्नीचे रेडिओवर भाषण होते.>>> कौतुक.
उकारता चला हुँ मैं..>>>>
दिसतं तसं नसतं” हे वाक्य किमान ९ पद्धतीनं वाचतात अमराठी बंधू. >>>>
'जरा जरा महकता है, बहकता है' हे गाणं वार्धक्याला समानार्थी 'जरा'ने म्हटलं तर किती अनर्थ होईल हे एक उदाहरण.

उ आणि अ यांच्या मधला काहीतरी आवाज येतो. >>> हे स्पॅनिश शब्द ऐकताना अनुभवलं आहे.

मस्त चर्चा.

>>>>>>'जरा जरा महकता है, बहकता है' हे गाणं वार्धक्याला समानार्थी 'जरा'ने म्हटलं तर किती अनर्थ होईल हे एक उदाहरण.
आई ग्ग!!!
>>>> उकारता चला हूं मै!

>>>दंडे दंडे टटुर्भिन्ना
हे पण कैच्या कै मस्त आहे.

>>> तो उकारही (ऱ्हस्व हवा माझ्या मते)
हो, बरोबर.

>>> उकारता चला हुँ मैं..