चित्रपट कसा वाटला -८

ईथल्या पोस्ट वाचून मला ही पुन्हा आता पहेली बघावासा वाटू लागला आहे. गूगलवर चेक केले तर २००५ म्हणजे १८ वर्षे झाली तो बघून. लहानपणी बघितलेला. आज कदाचित वेगळा वाटू शकतो.

तसेही या २०२३ वर्षात मी शाहरूखचे दिलवाले, हॅपी न्यू ईयर आणि डॉन-२ हे चित्रपट पाहिले जे आजवर पाहिले नव्हते, बघायचे टाळले होते... पण सरप्राईजिंगली तिन्ही छान वाटले. हॅपी न्यू ईयर तर मी दोन वेळा पाहिला.

ईथल्या पोस्ट वाचून मला ही पुन्हा आता पहेली बघावासा वाटू लागला आहे. गूगलवर चेक केले तर २००५ म्हणजे १८ वर्षे झाली तो बघून. लहानपणी बघितलेला. आज कदाचित वेगळा वाटू शकतो.

+१

१८ वर्षे म्हणजे आपण काहीच्या काही म्हातारे झालो असे वाटते आहे वाचताना.

राणीच्या चेहर्‍याचा पहिला ओपनिन्ग शॉट पैसा वसुल आहे भूतच काय मीपण प्रेमात पडले. मला ती राजस्थानी जेवेलरी फारच आवडिंग.

१८ वर्षे म्हणजे आपण काहीच्या काही म्हातारे झालो असे वाटते आहे वाचताना.
>>>>>

ते तर तू १८ वर्षांपूर्वी शिशु होतीस की बालक होतीस की पालक होतीस यावर अवलंबून ना
आणि आपणच असा विचार करू लागलो तर शाहरूखला कसे वाटत असेल

मी आज आर्चिज बघितला. आणि मला चक्क आवडला.

मी आत्तापर्यंत एकही अर्चिज कॉमिक वाचलेले नाहीये आणि रिव्हर्डेल का काय वेबसिरीज आहे ती पाहिलेली नाहीये. खुशी, सुहाना दोघी खूप आवडल्या. त्यात खुशी जास्त सुंदर आहे. एक आटपाट नगर होतं टाईप छोटासा जीव असलेली गोड गोष्ट वाटली मलातरी. मी जास्त वास्तवाशी तुलना करण्याच्या फंदात पडले नाही. प्लस, १९६० का कितीतरी ची गोष्ट आहे. तर तेव्हा या कम्युनिटी चे स्वतः ची असेलही अशी काहीतरी जागा. पूर्वी लोक आपापल्या कम्युनिटी ला धरून राहायचे फार.

अजून एक म्हणजे ख्रिश्चन दाखवण्यासाठी अँग्लो इंडियन कम्युनिटी न दाखवता साऊथ किंवा इकडचे तिकडचे ख्रिश्चन दाखवले असते तर इतके छान चेहरे / कास्टिंग, भाषा वगैरे मॅच नसती झाली. कारण या इतर नंतर धर्मांतर करून ख्रिश्चन झालेल्या लोकांच्या इंग्रजीवर तिथल्या लोकल भाषेचा खूप प्रभाव आहे. प्लस, मूळ DNA भारतीय असल्याने चेहरेपट्टी अर्थातच भारतीय आहे. बार्बी डॉल सारखी दाखवलेली खुशी कपूर कशी बरं मॅच होणार होती त्याला?

फक्त.. गाणी सगळी फास्ट फॉरवर्ड केली. सांगितिका वाटावी इतकी ५-५ मिनिटांनी गाणी आहेत. ती फॉरवर्ड केली नसती तर सिनेमा नक्की बघितला नसता.

एकदा बघायला नक्की चांगला आहे. (गाणी फॉरवर्ड करून)

मी आज आर्चिज बघितला. आणि मला चक्क आवडला.
मी आत्तापर्यंत एकही अर्चिज कॉमिक वाचलेले नाहीये आणि रिव्हर्डेल का काय वेबसिरीज आहे ती पाहिलेली नाहीये. >>> +१

पिक्चर खरंच आवडला. सुहाना पेक्षा खुशी जास्त चांगली वाटली. अगस्त्य चांगला आहे पण त्याच्यापेक्षा वेदांग जास्त कूल आणि हँडसम वाटला. सगळीच पोरं मस्त वावरतात. कुठेही अवघडलेली वाटत नाहीत. छान नाचतात. प्लेझंट वाटतात.
मला तरी एक अरिजितचं गाणं सोडून बाकी सगळी गाणीही खूप आवडली. पिक्चर पाहिला नव्हता तेव्हा गाणी इतकी ग्रेट नव्हती वाटली. पण पिक्चर मधे आवडून गेली. प्लम पुडींग गाणं तर खूपच क्यूट आहे. डिअर डायरीची गाणी विशेष भावली. हा पिक्चर म्युझिकल ड्रामाच असल्याने गाणी फॉर्वर्ड न करता पहा. नाहीतर चांगला (आणि बराच) पार्ट मिस होईल.
एकूण पिक्चर एंजॉय केला आहे.

गाणी पहा असेच सुचवेन गाण्याच्या lyrics ही खूप आवडल्या मला (i mean hello, जावेद अख्तर गीतकार आहेत!)

मला पण बरा वाटला द आर्चिज. पण एव्हढे सगळे ग्लिटर ग्लॅमर असून सिनेमात आत्मा नव्हता असे वाटले. The movie needed a big dollop of FUN.
स्कॉट पिलग्रिम व्हर्सेस द वर्ल्ड आठवला. तो तर खूपच आवडलेला. त्यासारख्या सिनेमांच्या शोधात होतोच. आरचीज त्याच स्पिरीट मध्ये आहे असे वाटले.

अगदी कॉमी.

दोन अमराठी चित्रपट प्रदर्शित होत असताना ताट - वाटी, लिंबू चमचा, डाळ भात, रगडा पॅटीस, ( स्वप्नील जोशी असेल तर) लव स्टोरी एक चंमतग, सागरगोटे, लंगडी, कबड्डी, एक टळटळीत दुपार, आम्ही रिकामटेकडे अशा तत्सम नावाचे मराठी सिनेमे जर प्रदर्शित होणार असतील तर त्यांना स्क्रीन मिळावी म्हणून जवळच्या मल्टीप्लेक्सला मायबोलीकरांनी निवेदन द्यावे.

ताट - वाटी, लिंबू चमचा, डाळ भात, रगडा पॅटीस, >> असे सिनेमे???

साधारण अशीच नावे असतात मराठी चित्रपटांची.

सालार डंकी वाद त्या डंकी धाग्यावर सुद्धा सुरू आहे..
जो चित्रपट चांगला असेल, आपल्याला आवडेल आपण त्या बाजूने.. मग बॉक्स ऑफिसला काहीही होऊ दे..

ताट - वाटी, लिंबू चमचा, डाळ भात, रगडा पॅटीस, ( स्वप्नील जोशी असेल तर) लव स्टोरी एक चंमतग, सागरगोटे, लंगडी, कबड्डी, एक टळटळीत दुपार, आम्ही रिकामटेकडे अशा तत्सम नावाचे मराठी सिनेमे>>>>

एकदम चपखल

डंकी अपेक्षेइतका जमलेला नाही. लोकसत्ता + सकाळ.
https://www.esakal.com/manoranjan/shah-rukh-khan-dunki-movie-box-office-...
पीके मधे राजकुमार हिरानीचा जादूई टच हरवलेला होता. पण चित्रपट सुपरहीट झाला होता. डंकी मधे हिरानी टच असेल तर देमार बिनडोक
मास अ‍ॅक्शन ला कंटाळलेल्या प्रेक्षकाला नक्कीच दिलासा मिळाला असता. उद्या बघणार आहेच.

सालार ब्लॉकबस्टर असल्याचे सकाळने सांगितलेय. कसाही असला तरी नसताच पाहिला.
https://www.esakal.com/manoranjan/salaar-twitter-review-prabhas-starrer-...

आज नीना गुप्ता - जॅकी श्रॉफ च मस्त मे rehena का बघितला.

आवडला. दोघांचा ही छान अभिनय. शेवट पर्यंत पकड होती.

डंकी बघितला. हिरानीचा देव आनंद व्हायची चिन्हं आहेत. (जसं देवने गोल्डीचा हात सोडून स्वतःचा पाय खड्ड्यात घातला होता, तसाच हिरानीने विधू विनोद चोप्रा चा हात सोडलाय). सिनेमाची थीम (इल्लीगल इमिग्रेशन) पटणं, न पटणं हा भाग सोडून देऊ. पण मांडणी विस्कळीत आहे. सिनेमाला कथा आहे, पण मधेच लव्ह-स्टोरी, मधेच शाहरूखचं स्टारडम, इल्लीगल इमिग्रेशनच्या बाजूने केलेलं भाष्य, आणि व्हॉट्सअ‍ॅपीय विनोद ह्या सगळ्या गर्दीत कथा हरवली आहे. मेक-अप, फिल्टर्स वगैरे लावूनही शाहरूख म्हाताराच दिसतो. तापसीही यंग रोलमधे मध्यमवयीन आणि म्हातारपणाच्या रोलमधे लहान (मध्यमवयीन?) दिसते.

इल्लीगल इमिग्रेशनच्या बाजूने केलेलं भाष्य
>>>>>

याची उत्कंठा लागून राहिली आहे.
एका इल्लीगल गोष्टीची बाजू घेतली आहे, समर्थन केले आहे, सॉफ्ट कॉर्नर दाखवला आहे की तसे न करता जसे आहे तसे निव्वळ प्लेन फॅक्ट मांडले आहे...
शाहरूखवर तसा विश्वास आहे. पण चित्रपट हे दिग्दर्शकाचे माध्यम आहे. त्यातही जर तो राजकुमार हिरानी असेल तर तो आधी त्याचाच पिक्चर आहे मग शाहरूखचा...

“पण चित्रपट हे दिग्दर्शकाचे माध्यम आहे.” - हे ‘सगळ्या’ चित्रपटांना लागू होत असेलच ह्यावेळी आधीच डिफेन्सिव्ह?

पण मांडणी विस्कळीत आहे. सिनेमाला कथा आहे, पण मधेच लव्ह-स्टोरी, मधेच शाहरूखचं स्टारडम, इल्लीगल इमिग्रेशनच्या बाजूने केलेलं भाष्य, आणि व्हॉट्सअ‍ॅपीय विनोद ह्या सगळ्या गर्दीत कथा हरवली आहे. >>> फेफ, थोडक्यात नेमकं ! डंकी आज बघणार आहे.
सर्वत्र हेच मत वाचनात आले आहे. भारतीयच नाहीत तर भारतीय सिनेमे पाहणारे गोरे सुद्धा हेच म्हणत आहेत. सालार बद्दल अमेरिकन्स / ब्रिटीश क्रिटीक सुद्धा भरभरून बोलताना दिसताहेत.

“पण चित्रपट हे दिग्दर्शकाचे माध्यम आहे.” - हे ‘सगळ्या’ चित्रपटांना लागू होत असेलच
>>>>>>

हो बहुधा सगळ्याच. चांगले अभिनेते चित्रपटाला वेगळ्या उंचीवर नेतात. सुपरस्टार आपले स्टारडम वापरून बॉक्स ऑफिसवर पैश्याचा पाऊस पाडतात. शाहरूख हे दोन्ही करतो. पण मुळात पटकथा आणि दिग्दर्शन यातच दम नसेल तर जगातला कुठलाच अभिनेता चित्रपटाचे कलात्मक मूल्य वाढवू शकत नाही किंवा तुम्हाला थिएटरमध्ये खेचून आणून चित्रपट बघायला लाऊ शकत नाही.

The Wicker Man पाहिला. मिडसोमर आणि ह्याच्या कथेत खूप साम्य वाटले.
एक पुराणमतवादी ख्रिश्चन पोलीस इन्स्पेक्टर एका हरवलेल्या मुलीच्या शोधासाठी समरआयल म्हणून छोट्याश्या बेटावर जातो. ते बेट हे संपूर्ण एका लॉर्ड समरआयलच्या मालकीचे असते. बेटावरील लोकं त्याच्या प्रश्नांची व्यवस्थित उत्तरे देत नसतात. हरवलेली मुलगी ज्या बाईंची मुलगी असते ती सुद्धा ही कोण मुलगी माहीत नाही असे म्हणत असते. पण त्या पोलिसाला काहीतरी काळेबेरे आहे असे वाटत असते. पुढे त्याला हे पण समजते की त्या बेटावरील लोक पेगन धर्म पाळत असतात, आणि त्याच्या दृष्टीतून "अश्लील" गोष्टी करत असतात. पुढे रहस्य उलगडते. सर ख्रिस्तोफर ली लॉर्ड समरआयलच्या भूमिकेत आहेत. लॉर्ड ऑफ द रिंगज मध्ये सारुमान असणारे ली त्यांच्या गंभीर आवाजाने ओळखता येतात.

आवडला डंकी. कदाचित नकारात्मक रिव्ह्यूज वाचल्यामुळे अपेक्षाभंग होणारच याच अपेक्षेने पाहिल्याने आवडला.
थ्री इडीयट्स, मुन्नाभाई सारखा मनात रेंगाळणारा सिनेमा हा नाही. पण फील गुड आहे. वेगळ्या विषयावरचा आहे. असा वेगळा विषय हिरानी शैलीत मांडणे हे जमलेय. कुठेतरी इंग्लिश मीडीयमचा प्रभाव आहे.

राजू हिरानी ची शैली आणि त्याचा बॅकग्राऊंड स्कोअर पूर्ण ओळखीचा झाला आहे. त्याची आणि नागराजची विनोदाचा आधार घेऊन मांडणी करण्याची पद्धत सारखीच आहे.

दोन तास सिनेमा सुसह्य आहे. डंकी रूट इंटर्व्हल नंतर सुरू होतो. त्यातले खाचखळगे थोडक्यात आटपले आहेत. काही प्रसंग फिल्मी पण नंतर खर्‍या कहाण्या दाखवल्याने पटणारे.

सहकलाकारांनी उत्तम अभिनय केला आहे. त्यांनी उचलून धरलाय. विकी कौशलचा कॅमिओ रोल बहुतेक हिरानी कँपमधे त्याची एण्ट्री झाल्याची नांदी म्हणून आहे. त्याची छोटीशी कहाणी चटका लावणारी. शाहरूखचा रोल गंडला आहे. ब्रिटन मधे जज्ज समोरचं त्याचं भाषण पूर्ण गंडलेलं आहे. ते ना अपील होतं, ना त्यातला देशभक्तीचा भाग अपील होतो. तो बहुतेक पब्लीकच्या प्रतिक्रियांना घाबरून लिहीलेला प्रसंग वाटला.

त्या प्रसंगानंतर चित्रपट लगेच रूळावर आणलाय. उगीचच परदेशातली ससेहोलपट दाखवली नाही. शाहरूख खानचं वय जाणवतं. हा रोल आमीर खानला डोळ्यापुढे ठेवून लिहीलाय हे सतत वाटत राहतं , इतकं कि संवादात " ओ तेरी" तसंच राहिलंय. वन टाईम वॉच आहे.

कॅमिओ रोल म्हणजे काय??
इथे हा शब्द अनेकदा वाचला आहे.

Thank you for realistic review रघू आचार्य

हा रोल आमीर खानला डोळ्यापुढे ठेवून लिहीलाय हे सतत वाटत राहतं , इतकं कि संवादात " ओ तेरी" तसंच राहिलंय.

>> खरं की काय ?

कॅमिओ रोल म्हणजे नामाकिन्त अ‍ॅक्टरने मुव्हित एखाद्या सिन पुरता रोल करणे..

काल बघून आल्याबरोबर झोपेच्या अंमलाखाली लिहीले होते. इथे सविस्तर लिहीले आहे. डंकी रिव्ह्यू.
https://www.maayboli.com/node/84480

कॅमिओ = प्राजक्ता धन्यवाद.
पूर्वी गेस्ट अपीअरन्स म्हणायचे, त्यातला रोल पाहुणाच असायचा. नंतर स्पेशल अपीअरन्स म्हणू लागले. यात पूर्ण लांबीचा रोल पण लीड रोल नसताना सर्वात महत्वाचे पात्र ते असायचे. अंधा कानून , गिरफ्तार मधे अमिताभ बच्चन. पण छोटासा तरी महत्वाचा रोल याला कॅमिओ अलिकडच्या काळात म्हणायला लागलेत.

हा रोल आमीर खानला डोळ्यापुढे ठेवून लिहीलाय हे सतत वाटत राहतं , इतकं कि संवादात " ओ तेरी" तसंच राहिलंय. >>>

मला तरी असं कुठेच वाटलं नाही की हा रोल आमिरला डोळ्यासमोर ठेवून लिहीलाय. शाहरुख चार्मिंग आहे, इंटेंस आहे आणि या रोल मध्ये परफेक्ट आहे. आमिर आताशा तेवढा चार्मिंग वाटतं नाही. शिवाय तो उगाच intellectual आव आणत राहतो.
डंकी टिपिकल हिरानी पिक्चर असता तर विसा ऑफिस मध्ये आणि जज्जच्या समोर शाहरुखने भावनिक अपील केल्यावर समोरची माणसं गहिवरून जातात, ऑफिसातले बाकी कर्मचारी कौतुकाने बघत राहतात, टाळ्या वाजवतात आणि ऑफिसर्स प्रेमाने शाहरुखचं म्हणणं मान्य करतात असले सीन्स असते आणि मग डंकी घडलाच नसता.
बाकी सहकलाकार खरंच छान आहेत. तापसी ओके. विकी कौशल छोट्याश्याच रोल मध्ये भाव खाऊन गेलाय. त्याचा अभिनय अप्रतिम. बोमन नेहमीप्रमाणेच मस्त वाटला.
बाकी छळवणुकीचे सीन्स जास्त नाहीत ते खरंच बरंय. लंडन मध्ये जाऊन लोकं लगेच श्रीमंत होतात वगैरे फालतू काहीतरी दाखवलेलं नाही हे आवडलं. पिक्चर टोटल मध्ये छान करमणूक करतो. एंगेजिंग आहे. पाहताना मजा आली.
गाण्यांमध्ये चल वे वतना, बंदा आणि मैं तेरा रस्ता देखुंगा ही गाणी आवडली. रोमँटिक गाण्यांमध्ये शाहरुखचे कुर्ते तेवढे चांगले आहेत.

जर रोल आमिरला डोळ्यासमोर ठेवून लिहिला असेल तरी शाहरूख आपली छाप सोडत असेल तर ही जास्त कौतुकास्पद आहे असे मला वाटते.
अमिताभ बच्चनचे डॉन आणि केबीसी करणे, दिलीपकुमारचा देवदास.. असले धाडस त्याने आधीही दाखवले आहे.